NURUSPU

Tepecikte Gün Doğuyor...

Ketçaplı ekmek kokusu kaplamış yine..
Uyanmak istemesem bile bir kücük perinin üzerime yağmaladığı peritozu misali büyülenmişcesine mutfağa koşuyorum..
Sanki her gün bir önceki günle zaman yarişına giriyor gibi daha erken varıyorum mutfak masasına..
Ödülümse; koca bir ekmek arası ketçap..
7yaşındaki bir çocugu daha mutlu edebilecek birşeyle karşılaşamaz kimse..
Tekrar Günaydın.Tepecikte gün doğdu.Her sabah iğrenç sesiyle kahvaltımı mahfeden horozbey sanada merhaba...
İşte saati geldi.Biran önce koşup trene yetişmeliyim.Cuma günleri mahallenin çocuklari olarak yerine getirmemiz gereken sorumluluklarımız var elbette.Buluşma noktamıza ilk varan başkan seçilir ve herkes toplanınca hızla geçen trene taşı en sert atan kazanır.Kimileri için boş bir uğraştır belki ama bize kalırsa en aksiyonlu en tehlikeli ve adrenalinin hat safhada olduğu dakikalar..
Öyle ya bizim buranın çocukları serttir.Kızı erkeği büyüğü küçüğü delirmişcesine atar yapar.Kim neye sinirlendi?Neden tartışıyoruz?Kim kime vurdu?
Bunlar pek önemli sorular değil aslında.Bilmeniz gerken tek şey kendinizi tabiri caiz ise ezik göstermemek.Eğer öyleysen çekeceğin var.Ama ben hep farklıydım..Tabiki kendimi hic ezdirmedim ama satasip kavga etmek yerine ilgimi başka seyler cekerdi.Panko cipsler vardi.Günümüzün en havalı ve kazancli çıkaran yiyeceği..Paketin içinde ki arabalar için çıldırırdım,sakız posetlerinden cikan plastik arabalar favorimdi.Kafamda bi ton hayal kurup sonrada o hayallerde hipnoza uğramiscasina arabalarimla maceradan maceraya kosardim.Misketlerim vardi birde.Koca bir tansaş posetini doldururdu.Çok üttüm kerizleri.Bu yüzden oynamak istemezlerdi benimle pek..Bense tek sıkıntımın bu olduğunu sanırdım.Meğerse sadece taktığım pembe gözlüklerin eseriymis.Hersey hicte göründüğü kadar tozpembe degilmis.Gözlüklerden kurtuljnca anladim galiba herseyi ketcapli ekmegimde büyüsünü yitirmisti o aralar.Ondan miydi bu merakim?
Bilemiyorum..
Evde bu aralar farkliydi.Bilmem gereken birseyler vardi sanki.Ama neydi?
Ablamla annemde çok mutsuz.Bu durum canımı sıkıyor..Eve hiç giresim yok.Babamda günledir eve gelmiyor.Annem şehir dışına işe gittigini söyledi.Ama hiç bu kadar uzun sürmezdi...