Tanrı

Durulma

Tyler öleli yaklaşık bir saat olmuştu. Bembeyaz bedeni tüm kanını toprağa hapsettiğini belli eder gibiydi.Bakışları boş ve anlamsızdı ne de olsa o bir ölüydü değil mi?

O gün anladım ki duygularımız ve hislerimiz olmadan yalnızca birer et parçasıydık. Bir fazlalık olduğumu düşündüm. Dugularım yoktu,bir amacım ya da hislerim... Fakat sonra cinayet işlerkenki düşüncelerimi düşündüm. Geriye bir duygum kalmıştı evet; nefret... Ayrıca bir amacım vardı insanlara değersiz varlıklar olduğunu kanıtlayacaktım...

Sigaramı söndürüp tekrar Tyler'a baktım o bir fazlalıktı ve benim bu fazlalıktan kurtulmam gerekiyordu. Üzerindeki eşyaları çıkardım. Ceplerinde biraz esrar,bir cüzdan ve şu pahalı telefonlardan biri vardı. Cüzdanındaki parayı esrarı ve telefonu çantama koyduktan sonra kimliğini ve kredi kartını parçaladım, çıkardığım kıyafetleriyle beraber çantamın boş gözüne tıktım. Eve gitmeden önce Tyler'ın çıplak bedenine bir kez daha baktım onu çıplak görmeye alışkındım fakat bugün hiç olmadığı kadar çekiciydi.

Ormandan çıktım,evime gelmek üzereydim, evle orman arasında yaklaşık 500 metre vardı. Ahşap küçük bir av kulubesi olan evim, dedemin anneme mirasıydı. Fakat buraya benim evim diyordum çünkü o "annem" demem gereken sürtük kucaktan kucağa gezmekten eve neredeyse hiç uğramazdı. Bu gün de o günlerden biriydi. Ev sessiz ve karanlıktı... Işıkları açıp şömineyi tutuşturdum. Ateş yanarken üstüne kan sıçramış giysilerimi çıkardım. Çantamdan Tyler'ın eşyalarını ardından çıkardığım giysilerimi şömineye attım ve odama gidip yeni kıyafetler giydim. Bu süre içinde attığım her şey kül olmuştu bile. Ateşi söndürüp evden çıktım,depodan küreği aldım ve tekrar ormana doğru yürüdüm. O bıraktığım yerde duruyordu fakat artık morarmaya başlamıştı. Ağaçtan birkaç metre uzakta ona derin bir çukur kazdım ve içine attım. Anlamsız yüzüne son bir kez baktım,eserimle gurur duyuyordum. Üstünü kazıldığını belli etmeyecek şekilde kapattıktan sonra geriye bıçağı temizlemek ve şöminemdeki küllerden kurtulmak kalmıştı eve gittiğimde 15 dakika içinde bunları halletmiştim bile. Geriye kanıt kalmamıştı ve Tyler'ın cesedi asla bulunamayacaktı çünkü buraya kimse gelmezdi. Bütün bunlar bittikten sonra kendimi yumuşak yatağıma bıraktım.

Ertesi sabah kendimi harika hissediyordum. Hiç bu kadar güzel bir uyku çekmemiştim. Okulda bir kız bana merakla Tyler'ı görüp görmediğimi sordu. Büyük ihtimalle bu kız şu Tyler'ın son sözlerine konu olan kızdı. Hayır diyip yoluma devam ettim. Bütün gün anlamsız ve gereksizdi ama okula gitmek zorundaydım yoksa ortada bir bokluk olduğunu düşünebilirlerdi.

Bir hafta içinde polislerin okula damlayacağını düşündüm ama hiçbir şey olmadı o kızdan sonra hiçkimse bir daha bana Tyler'ı sormadı. Bir uyuşturucu çetesi tarafından öldürüldüğünü ya da tutuklandığını düşünmüş olmalıydılar ne de olsa o bir uyuşturucu satıcısıydı...

Haftalar boyunca sürekli işlediğim cinayeti düşündüm ve bu beni harika hissettiriyordu. Fakat yaklaşık bir ay sonra bu düşünceler beni tatmin etmemeye başladı. Artık yeni kurbanımın profilini ve ona neler yapacağımı düşünüp duruyordum. Yeni bir eğlenceye,yeni bir heycana ihtiyacım vardı. Daha ilkinde birini öldürmeyi bu kadar çok özlemem imkansızdı ama oluyordu işte.Artık planlarımı gerçekleştirmemin zamanı gelmiş, "durulma dönemim" sona ermişti...