I Love You

17° Alex Junior

Alex pov : (εκπληξηηηηηη)

Η ώρα είναι 3. Σε λίγο θα φύγουμε για τον ξενοδοχείο και ειλικρινά το περιμένω πως και πως. Την βλέπω εδώ και πόση ώρα χασκογελάει με τον παπάρα που γνώρισε και αυτός ξεκάθαρα της την πέφτει. Ναι για την Ιωάννα μιλάω σε περίπτωση που δεν καταλάβατε.

Μας έχει παρατήσει κανονικότατα και είναι με την παρέα του τόση ώρα. Και εγώ έμεινα εδώ με τους άλλους δύο να σαλιαρίζουν. Έλεος. Τρέχουν τα μέλια στα πατώματα. Τέλος πάντων πίσω στο θέμα μας.

Είναι μεθυσμένη. Μπορώ να το καταλάβω από τις κινήσεις της, από την έκφραση της, από το γέλιο της. Αλλά τέλος πάντων τι με νοιάζει εμένα ας κάνει ότι θέλει.

Α: Δεν πας να την πάρεις από εκεί. Θα αρχίσουν να φωνάζουν οι καθηγητές, μου είπε ο Άρης και αμέσως του εγνεψα.

Πολύ ευχαρίστως μπρο. Θα παίξει μεγάλο μπιφ με τον τυπά.

Προχώρησα προς το τραπέζι τους και ο τύπος μόλις με είδε να πλησιάζω σκούντιξε την Ιωάννα.

Ι: Ωπ Αλεξούκο. Πως και από την παρέα μας, είπε και γέλασε χωρίς κανέναν λόγο.

Ναι ντίρλα είναι.

Αλ: Ήρθα να σε μαζέψω, της είπα και εκείνη με κοίταξε λυπημένη.

Ι: Όχι δεν θέλω να φύγω. Έλα να σε γνωρίσω στα παιδιά. Από εδώ ο Γιώργος, ο Δημήτρης και ο Νικηφόρος, είπε και εκείνοι με χαιρέτησαν

Αλ: Ναι οκευ. Πάμε να φύγουμε τώρα, είπα και πήγα να την τραβήξω προς το τραπέζι μας.

Ν: Ωπα μεγάλε δεν θέλει είπε το κορίτσι. Θα την γυρίσουμε εμείς, είπε και της έκλεισε το μάτι.

Εκείνη του χαμογέλασε και ξανά έκατσε στην θέση.

Αλ: Ποιος είσαι εσύ ρε και θα την γυρίσει κιόλας; Άραξε στην φωλίτσα σου και μην την ξανά πλησιάσεις, γρύλισα και άφησα το χέρι της πλησιάζοντας τον απειλητικά.

Ν: Πολύ μου την μπαίνεις φίλε. Δεν θα τα πάμε καλά, με απείλησε και πηγα να απαντήσω αλλά η Ιωάννα με σταματάει.

Ι: Έλα Αλεξούκο πάμε, Νικ ελπίζω να τα ξανα πούμε όταν γυρίσετε. Ξέρεις που θα με βρεις, του είπε εκείνος της έκλεισε το μάτι.

Θα τον σκίσω τον παπάρα.

Αλ: Δεν θα του ξαναμιλήσεις, της είπα ξεκάθαρα πριν φτάσουμε στο τραπέζι και εκείνη με κοίταξε με ένα στραβό χαμόγελο.

Ι: ΤΙ  έγινε Αλεξ. Ζηλέψαμε;, μου είπε πονηρά και σταμάτησε μπροστά μου.

Αλ: Τι να ζηλέψω μωρέ από αυτόν τον παπάρα;, της είπα γέλασα.