33° Project on

511 18 2
                                    

Ι: Ρε Αλεξ όχι. Δεν μπορεί να μπει αυτή η φωτογραφία εδώ γιατί δεν ταιριάζουν τα χρώματα, γκρινιαξα και προσπάθησα να πάρω το ποντίκι του υπολογιστή από τα χέρια του Αλεξ

Αλ: Χέστηκα. Εγώ να τελειώνω θέλω, είπε εκείνος και συνέχισε να ταιριάζει την φωτογραφία στην οθόνη του υπολογιστή.

Έχει εδώ και μισή ώρα καθόμαστε στο κρεβάτι του δωματίου μου κάνουμε την εργασία αλλά μέχρι τώρα βάλαμε το πολύ 10 φωτογραφίες γιατί έχουμε μαλώσει μέχρι και για το πόσα εκατοστά απόσταση θα έχουν μεταξύ τους τα γράμματα.

Ι: Εγώ όμως όχι. Το κάνουμε που το κάνουμε τουλάχιστον ας το κάνουμε όμορφο να μην γίνουμε ρεζίλι, του είπα σταυρωσα τα χέρια μου.

Αλ: Και νομιζεις ότι θα γίνουμε ρεζιλι από τα χρώματα ασπουμε;, είπε ειρωνικά και γέλασε.

Ι: Μην γελάς μαλακισμενό. Το background είναι cream και η δεξιά φωτογραφία παίζει με αποχρώσεις του καφέ του κίτρινου και του άσπρου. Δεν θα πας να μου βάλεις τώρα δίπλα αυτή την φωτογραφία με την μάπα σου που έχεις μπλε χρώματα. Είναι αντιαισθητικό, είπε και τράβηξα το από το χέρι του το ποντίκι διαγράφοντας την φωτογραφία.

Αλ: Ειλικρινά ωραίες ώρες γίνεσαι πολύ υστερικά, είπε νευρικά και με κοίταξε με μια ξινισμένη φάτσα.

Ι: Δεν καταλαβαίνω ποιος είναι το πρόβλημα σου; Μπορούμε άνετα να βάλουμε την φάτσα σου στο επόμενο slide γιατί πρέπει δηλαδή να μπει εδώ;, τον ρώτησα εκνευρισμένη και εγώ.

Αλ: Επειδή έτσι γουστάρω. Μαζί την φτιάχνουμε την εργασία όχι μόνη σου, είπε και τράβηξε πάλι το ποντίκι στα χέρια του.

Ερε αυτό το ποντίκι ζαλάδα θα το έπιασε σίγουρα.

Ι: Αυτό ακριβώς. Μαζί την κάνουμε και επειδή εγώ δεν θέλω να μπει εδώ η φωτογραφία θα συνεργαστείς μαζί μου και δεν θα την βάλεις εδώ. Αντε φέρε το ποντίκι τώρα, είπε και άπλωσα το χέρι μου για να το δώσω όμως αυτός δεν έκανε καμία κίνηση και απλά καθόταν και με κοιτούσε.

Αλ: Είσαι υπερβολικά ψυχαναγκαστική το ξέρεις;, με ρώτησε και γύρισε να με κοιτάξει αλλά περισσότερο φάνηκε σαν να το λεει στο εαυτό του για να το συνειδητοποιήσει

Ι: Γνωριζόμαστε αιώνα και χρειάστηκες την εργασία για να το καταλάβεις;, ρώτησα σαρκαστικά και γυρισα το βλέμμα μου πίσω στην οθόνη.

Δεν το σχολίασε και γύρισε και αυτός την προσοχή του στην οθόνη

Ι: Ειλικρινά δεν ξέρω με ποια λογική ο διευθυντής θεώρησε ότι όλο αυτό είναι μια καλή ίδια και ότι εμείς οι δύο θα καταφέρουμε να συνεργαστούμε ειρηνικά, σχολίασα και εκείνος χασκογέλασε.

I Love You Where stories live. Discover now