I Love You

23° New Teacher?

Έχουν περάσει 2 εβδομάδες από την ημέρα που γυρίσαμε από Ιταλία. Ακόμα δεν έχω αδειάσει βαλίτσα. Χάχα ουψι.

Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν όλο ένα και περισσότερο. Έχουμε ακόμα 1 εβδομάδα για να κλείσουν τα σχολεία. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ.

Είχα τρελά σχέδια για τα Χριστούγεννα, δηλαδή να κάτσω σπίτι και να κοιμάμαι χωρίς να υπάρχει αύριο. Όμως ο αδελφός μου μου τα άλλαξε.

Θα πάμε να περάσουμε την πρώτη εβδομάδα των διακοπών σε χιονοδρομικό. Και όταν λέω θα πάμε εννοώ εγώ, ο αδελφός, ο Αλεξ, η Νεφέλη, η Ζωή, ο Στέφανος, ο Μάριος και η κοπέλα του Μάριου. Καταλάβατε awkward.

Δεν με χάλασε να πάω διακοπές σε μέρος γεμάτο χιόνι απλά δεν θελω να βλέπω τον Μάριο με την κοπέλα του να σαλιαρίζουν και επιπλέον την μάπα του Αλεξ μπροστά μου όλη την μέρα.

Η αλήθεια είναι ότι δεν ξαναμιλήσαμε με τον Αλεξ αυτές τις 2 εβδομάδες εκτός από την ημέρα που μας είπε ο διευθυντής να έχουμε τελειώσει την εργασία αμέσως μετά τα Χριστούγεννα και είπαμε ότι θα την κάνουμε στις διακοπές. Από εκεί και πέρα μονο στο σχολείο μπορεί να με ρωτάει που και που τι σελίδα ήμαστε ή τι μάθημα έχουμε άλλα μέχρι εκεί.

Καλύτερα γιατί δεν θέλω να τον αντιμετωπίσω μετά από αυτό που έγινε στην Ιταλία.

Τελος πάντων, πρέπει να σηκωθώ γιατί αν συνεχίσω να ξαπλώνω κοιτάζοντας το ταβάνι θα την χάσω την πρώτη ώρα.

(...)

Ι: Καλημέρα, είπα στα κορίτσια βαριεστημένα μόλις έφτασα στο γνωστό παγκάκι.

Μόνο η Ζωή με χαιρέτησε γιατί ο Νεφέλη μας ήταν απασχολημένη με την γλώσσα του αδελφού μου if you know what I mean.

Έκατσα στο παγκάκι και ακούμπησα το κεφάλι μου στον ώμο της ζωής μπας και προλάβω κανένα 10λεπτο να κοιμηθώ. Για κακή μου τύχη όμως η φωνή του Αλεξ με ξύπνησε.

Αλ: Τι έχουμε πρώτη ώρα;, ρώτησε μόλις μας έφτασε χωρίς να πει ούτε γειά.

Α: Καλημέρα και σε εσένα Αλεξ. Εμείς ήμαστε μια χαρά εσύ;, είπε ο αδελφός μου ειρωνικά.

Αλ: Ναι σιγά μην κάθομαι πρωί πρωί να τα λέω όλα αυτά. Θα μου απαντήσει κανένας;, απάντησε εκείνος και τράβηξε ένα τσιγάρο από την τσέπη του.

Ι: Μαστροκώστα. Σκασε τώρα να κοιμηθούμε, διαμαρτυρήθηκα και ξανά έκλεισα τα μάτια μου.

Τον ένιωσα να με σπρώχνει για να χωρέσει να καθίσει και αμέσως τραβήχτηκα απότομα προς την μεριά της ζωής.