Three Roads

Chapter 6

Chapter 6

Name: Melanie Velasco

Age: 15

Features: Maliit, maitim, mahaba ang buhok (as in sobra), medyo bilugan ang mata

Skills: Singing, Dancing, Acting (lalo na to. Galing umiyak nyan. Di ko alam kung saan nya nahuhugot yung pag iyak nya)

Characteristics: Tahimik pero pag nakasama mo ang daldal, friendly,jolly, God-loving

Ok. Ok. So baka nagtatanong kayo nasan na ang Three Roads? We have one here. This is one road. We have here Ms. Melanie Velasco. Ang bestfriend namin ng ex girlfriend kong si Francine Torres. Ano na nangyari sa kanya at this time? Ahmmm... Civil kami pero di kami masyadong nag uusap. Di na rin kami ganun ka close kaysa dati. At sila pa rin nung boyfriend nya. Lumipat ng ibang school si Francine kaya ako na lang talaga ang kaclose ni Melanie. Di ko alam kung bakit ba wala siyang kaclose na babae sa klase namin at ako pa ang walang hiyang klinose nya. Bad influence kaya ako. Hahaha... Lagi kaming magkasama nito. Nasaan si Rochelle? Ayun. Invisible. Graduating na kasi sa high school tsaka nga pala, nagkabalikan na sila nung ex boyfriend nya after 5 months since nung nagkausap kami nung sa bahay nila. Si Joyce at Victor naman, ayun going strong. 6 months na ata sila. See? Busy mga kaibigan ko. Nagkikita naman kami kapag weekends pero may mga weekends din na di kami nagkikita. Busy sila eh... Kaya ayun. Si Melanie lagi ang kasama ko.

Sa sobrang close namin sa isa't isa, nagkamabutihan kami ng loob ni Melanie. Nagkagustuhan kami. Paano kami nagsimula? Asaran. Yan. Mahirap kapag inaasar ka ng mga tao sa bestfriend mo. Nagkakatuluyan. Hay... Sa sobrang pagsasakay namin sa mga kaklase namin na nagsasabing "Baka kayo magkatuluyan ah..." at ang lagi namin sagot? "Hahaha... Ano? Tayo na ah! Tapos magbreak tayo agad. Hahaha..." Mahirap pala kapag nagbibiro ka ng ganun. Nagkakatotoo.

Minsan mahirap magbiro sa pag-ibig. Mangaasar ka sa isang tao na gusto ka pero kapag ikaw ang tinamaan sa kanya, yari ka! Makakain mo mga sinabi mo sa sarili mo. Minsan kasi ang mga lalaki napaka arogante. May thinking kasi kami minsan na... "Biruin ko kaya tong babaeng to. Baka magkagusto to sa akin. Di ko naman siya type eh... Di ko naman siguro magugustuhan. Safe naman ata to" Ang yabang di ba? Pero sa totoo lang, napahamak din ako sa pagbibiro ko.

Isang araw, bigla na lang ako nagtanong kay Melanie.

Ako: Melanie, bakit di na lang kaya...

Melanie: Di na lang kaya ano?

Ako: Bakit di na lang kaya natin totoohanin yung asaran natin.

Melanie: *natulala at di makapaniwalang si Cass ang kausap*

Ako: Ano? What do you say? Totohanin na natin to. Kasi feeling ko...

Melanie: HOY! WAG MO SASABIHIN YAN!

Ako: Tingin ko mahal na kita

Melanie: Hay... Pag-iisipan ko

And after like 15 minutes, she said yes. And that makes 2 girlfriends for me. Hahaha...
After a few days, the word was spread all over the class AND the whole school. Oo. Buong school namin nalaman na kami. Gaano kalala? To the point lang naman pati mga teacher sa school alam ang status namin. Talk about living in showbusiness. Hahaha... After nun sunod sunod ang mga nagcongrats at nagtanong na parang nasa "Aquino and Abunda Tonight" kami.

Naging maayos naman sa una yung relationship namin. Nagenjoy naman kami sa company ng bawat isa and making the most out of it. Nung JS Prom namin, siya ang prom date ko. Anong ginawa ko? Ginather ko lahat ng tropa ko tapos pinalibutan nila siya. Tig iisang binigyan ng roses tapos after nilang bigyan siya ng roses (na ang bilang ay kung ilang araw na kaming magsyota which is 60, tig 6 pala sila ng bigay, btw) tapos syempre ako yung panghuli. MALAMANG! Ako kaya bida! Hahaha... Binigyan ko siya ng isang piraso ng rosas at sinayaw siya. Lahat ng tao nakatingin sa amin na tipong celebrity ang dating. Nakafocus sa amin ang ilaw at ang lahat naghihiyawan at nagpapalakpakan habang sumasayaw kami.

Ako: Oh. Kamusta araw mo?

Melanie: Ok lang. Kaw?

Ako: Ayo slang din. Nagustuhan mo ba yung ginawa kong sa yo?

Melanie: Oo naman! Kakatwa ka nga eh... Buti lakas ng loob mong gawin to?

Ako: Hahaha... Sorry naman ah! Impromptu kaya yun! Ang hirap kaya gawin! Ikaw napaka—

Melanie: Oo na! Hihihi.... Kinilig naman ako eh... Salamat.

Ako: Ayan! Dapat lang! Hahaha...

It was a great night. Kahit na sandwich lang pagkain namin (na hindi pala masarap). She was thankful for what I did and buti na lang nakaisip agad ako ng ganun. Salamat sa suporta mga pre! Hahaha...

{y3h