သူ႕ကိုငါမျမင္ဖူးေပမဲ့ ငါ့အနားမွာ သူရွိေနမွန္းသိတယ္။ သူကငါ့ကိုကာကြယ္ေပးတတ္မွန္းသိသလို ေခ်ာက္ခ်တတ္မွန္းလည္း သိတယ္။ ငိုေႂကြးေနရင္ႏွစ္သိမ့္ေပးသလို တစ္ခါတေလ ပစၥည္းေပ်ာက္လည္းရွာေပးတတ္တယ္။ သူ႕ကိုငါမျမင္ဖူးဘူး ၊ ဒါေပမဲ့သူရွိေနမွန္းသိတယ္။ ေရွာင္က်န့္ရဲ႕မနက္ခင္းတိုင္းမွာ ေရွာင္က်န့္ ရဲ႕ညတိုင္းမွာ သူရွိေနတယ္ ။
ငါဟာ သူ႕ကိုတိတ္တိတ္ကေလး နာမည္ေပးထားတယ္ ။ ဇက္တဲ့ ၊ ငါနာမည္ေပးထားတဲ့သူ႕ရဲ႕နာမည္က ဇက္ ။
( ၁ )
ဒီေလာက္အတန္အတန္ ၊ ဒီေလာက္အတန္တန္ အသိေပးထားပါရက္နဲ႕ စာေမးပြဲကိုေနာက္က်ျဖစ္ေအာင္ကို က်တယ္။
ေဘာပင္အိတ္ကို ေမ့က်န္ျဖစ္ေအာင္က်န္တယ္။ ဝမ္ရိေပၚ ရဲ႕ေခါင္းတစ္ခုလုံးေျခာက္ကပ္သြားသလိုပဲ ။ သူလုပ္သမွ် တာဝန္ေတြထဲမွာ ေရွာင္းေရွာင္က်န့္ ရဲ႕ ကိုယ္ေစာင့္နတ္အျဖစ္ ေနရတာက အခက္အခဲဆုံးပဲ ။ တစ္ခါတေလ ေရွာင္က်န့္ ဘာလို႔မ်ား မဆဲသလဲလို႔ သူေတြးမိသည့္အထိ၊ အနည္းဆုံးေတာ့ ေရွာင္က်န့္
တစ္ခါဆဲလိုက္ရင္ သူနဲ႕ ခပ္ေဝးေဝးတစ္ေနရာကို ခဏျဖစ္ျဖစ္လြင့္နိုင္မယ္မလား ။ အခုေတာ့ျဖင့္ ... ။
ဘာေၾကာင့္မ်ား ရိေပၚ ဟာ လူရိုးေလးရဲ႕ ကိုယ္ေစာင့္နတ္အျဖစ္ တာဝန္လာက်ရတာလဲ။ေရွာင္က်န့္ ဟာ မေကာင္းတဲ့အလုပ္မ်ားမ်ားလုပ္ေလ ေစာင့္ေရွာက္ခံရဖို႔အခြင့္နည္းလာေလျဖစ္ၿပီး ေရွာင္က်န့္ ရဲ႕ကိုယ္ေစာင့္နတ္ေလး ရိေပၚဟာလည္း အဲ့လူကို ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ရန္မလိုဘဲ ေရွာင္က်န့္ ရဲ႕ခပ္ေဝးေဝးကို အလိုအေလ်ာက္ေရာက္ရွိကာ သူ လုပ္ခ်င္တာကို လုပ္နိုင္မည္ျဖစ္သည္။ အခုေတာ့ျဖင့္...။
အခု သူလုပ္ေပးရမွာက ဒီေဘာပင္အိတ္ကို ေရွာင္က်န့္ မသိေအာင္ သူ႕လြယ္အိတ္ထဲ ပစ္ထည့္လိုက္ဖို႔ပဲ၊ ပစ္ထည့္လိုက္႐ုံပဲ ။ စားပြဲေအာက္မွာ ပက္လက္ကေလးျဖစ္ေနတဲ့
ေဘာပင္အိတ္ကို ၾကည့္ရင္း ရိေပၚ သက္ျပင္းကိုသာ ခ်လိဳက္မိသည္။ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ေလ ၊ သူက ကိုယ္ေစာင့္နတ္၊ အဲ့ကေလးေလးကို အႏၱရာယ္မျဖစ္ေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ေပးရမဲ့ ကိုယ္ေစာင့္နတ္။
