YASAK +18

#bölüm8

- bırak beni bırak diyorum sana benden uzak dur

- o kadar kolay değil küçük hanım benden kaçmak neymiş göstericem

Evet evet doğru tahmin ettiniz yakalandım hem de ömer pisligine

- bidaha plan kurarken iki kere düşün güzelim bu anları hiç unutma unutma ki bidaha kaçmaya kalkma

- nefret ediyorum senden pislik bırak beni

- aaaah ömür ah keşke yapsam guzelim keşke ama biliyormusun hiç içimden gelmiyor ama merak etme senin İÇİNE GÜZEL BİŞEY GELİCEK !!!!! Yoksa GİRİCEK mı demeliydim

Beni arabaya fırlattı Resmen kızgın bir boğaya dönüştü kukruyordu o kadar sınırlıydı ki konusmamam gerektiğini gayet açık ve net bi şekilde göstermişti ona baktığımda kendi kendine küfürler ediyor ve hızla arabayı kullanıyordu tekrar camdan dışarı baktım en azından nereye gittigim hakkında bi fikrim olabilirdi ya da nerede öldüreceğine dair ah kimi kandırıyorum ben nereye gittiğimiz hakkında hiçbir fikrim yoktu tekrar ormanlık yola girmiştik ödün kopuyordu kesin bana işkence yapicakti bu sefer kaçışım yoktu

bi süre daha hızla yol aldıktan sonra araba anı bi frenle durdu daha ne olduğunu anlamadan arabadan çıkartılsın ve taşlı yolda sürüklenerek götürüldüm tam dengemi sağladım derken yeniden tökezledim ve düştüm önümü göremiyordum

- yavaş be hayvan herif çekiştirme geliyoruz işte bıraksan kendim de yuricem

- Heee tabi bırakim de yine kaç degilmi sen bana bak bakim benim alnımda enayi mi yazıyor

Diyerek alnını gösterdi kaşlarını o kadar çatmıştı ki iki kadının ortasında beni ezmek ister gibi bi hali vardı göz bebeklerinde kendi yansımalı gördüm bitkin çaresiz artık oyun yoktu bitmişti işte herşey beni bu gece öldürecekti tıpkı babama yaptığı gibi işkence ederek.

- tamam bağırma .

Dedim, pes etmiştim kaybetmiştim sesim içine kaçmış gibiydi verdigim cevabı duyduğundan bile supheliydim ben bunları düşünürken
Arkasını döndü ve bana baktı bıkmış bi şekilde nefesini dışarı verdi ne zaman dustugumu anlamadigim yerden kaldırdı kucağına aldı boyuna doladim ellerimi ve boyun girintisine sokuldum hem ondan kaçmıştım hem de tekrar ona sığınmıştım nasıl bi dünyaydı bu nasıl bi yaşamdı böyle hem deli gibi korktuğum hem de koynunda huzur bulduğum adam neler yasatmisti bana şu kısacık günde buruk biçimde gülümsedim açılan yaralarımın acısını bile umursamayacak kadar yorgundum gozlerimi kapattım ne olucaksa olsundu artık

Ben bunları düşünürken kapı sesi duydum sanırım bizim geldiğimizi görmüşlerdi kapıyı açmışlardı ömerim kucağında içeriye girdim gözünü şimdiki yumdum hiç acmak istemiyordum bi kaç konuşma geçti kiminleydi bilmiyorum sanırım korumalarla konuşuyordu bi anda sesi yükseldi ne olduğunu bile anlamadım sıçradım yerimde

- tamam güzlerim korkma bişey yok uyumaya devam et sen

Bunları söyleyip başımın üstüne buse kondurdu bu yaptığının üstüne çok fazla durmak istemedim bana neden bişey yapmadığını da düşünmek istemedim istediğim tek şey uyumak ve uyanmamakti belki bunların rüya olmasını dilemek 'te olabilir tabi

Merdivenlerden yukarı çıkıyorduk bunu ayak seslerinden anlayabiliyordum ve merdiven gicirtisindan ama anlamadığın tek şey nereye geldiğimiz bizim kaldığımız yerdeki merdiven bu kadar uzun değildi nereye gelmiştik

Görmek için kafamı kaldırdım şaşkın şaşkın etrafıma bakıyordum ama burası kaldığımız yerden çok daha büyüktü ve gösterişli bir süre daha etrafı inceledikten sonra durduğunu farkettim ve Ömere baktım