My soulmate is a wolf

Κεφάλαιο 14

Οι επιπτώσεις από την τελευταία μάχη μου ήταν σοβαρές.. Για κάποιο χρονικό διάστημα φερομουν σαν υπνοτισμενος για μερικά λεπτά.. Μετά όμως επανέρχομαι κανονικά.. Ο γηραιότερος σήμερα μου είπε θα είναι η τελευταία φορά που θα μου συμβεί αυτό.. Οπότε ήμουν ήρεμος και αποφάσισα να κάνω μια βόλτα στο βουνό.. Ξαφνικά όλα μαύρισαν... Η όραση μου επανήλθε την στιγμή που άκουσα την Άρια να κλαίει και να φωνάζει το όνομα μου.. Πεφτάμε από τον γκρεμο και φοβήθηκα τόσο πολύ μην πληγωθει. Την περνώ στην αγκαλιά μου και όλα έγιναν πολύ γρήγορα! Την έβγαλα από το νερό και έβγαζε το νερο από τα πνευμόνια της... Σήκωσε το βλέμμα της και αυτό που  μου είπε με έκανε να γελάσω δυνατά... Πόσο καιρό είχα να γελάσω;; Την σηκώνω και την περνώ από το χέρι...

                            ..................

Προχωράμε σε ένα δρομάκι και βλεπω μια μικρή καλύβα..Μπαινουμε μέσα και ανάβει γρήγορα την φωτιά και μου δίνει ένα ζευγάρι φόρμες... Πηγαίνω στην άκρη και αλλάζω γρηγορα τα ρούχα μου.. Τα βάζω να στεγνώσουν στην πολυθρόνα και κάθομαι μπροστά στην φωτιά να ζεσταθω.. Μετά από λίγο έρχεται και ο Κίλλιαν και κάθεται δίπλα μου. Τον παρατηρώ με την άκρη του ματιού μου και είναι τόσο όμορφος τα ανέμελα μαλλιά του έτσι οπως είναι βρεγμένα, χωρίς μπλούζα... Ωραία ηρέμησε.. Δεν είναι τίποτα..

-Είσαι καλά;

-Καλά είμαι... Εσύ;

-Καλά.. Μόλις στεγνώσουν τα ρούχα σου θα σε πάω στην πόλη εντάξει.. Παω να βρω τον σάκο σου και έρχομαι...

Του πιάνω το χέρι πριν προλάβει να σηκωθεί και τον σταματάω..

-Κάτσε εδώ... Σε παρακαλώ.. Θα το πάρεις μετά.

Έκατσε δίπλα μου και απλά στήριξα το κεφάλι μου στο ώμο του. Δεν ξέρω πότε αποκοιμήθηκα... Όμως όταν ξύπνησα ήμουν στην αγκαλιά του.. Κοιμόταν και αυτός... Σπρώχνω απαλά μερικές τούφες από τα μάτια του και τα ανοίγει... Χρύσα! Πιο Χρύσα και από το χρυσό, έντονα και τόσο μαγευτικά..

-Είναι υπέροχα τα μάτια σου!

-Δεν φοβάσαι; Είμαι επικυνδινος Άρια.. Θα σου κάνω κακό!

- Να σου πω την αλήθεια.. Ναι φοβάμαι... Όμως το έχω σκεφτεί πολύ σοβαρά..  Την τελευταία φορά που σε είδα άλλαξαν πολλά στο μυαλό μου.  Είναι αλήθεια ότι έφυγα μακριά σου επειδή φοβόμουν.. Εσένα, εμένα.... Δεν ήθελα να πληγώθω πάλι.. Ειδικά με εσένα εφόσον έβλεπα ότι μέρα παρά μέρα ήσουν με άλλη.