My soulmate is a wolf

κεφάλαιο 26

Απέχουμε πολύ ακόμα;

Σε λίγο φτάνουμε.

Γύρισα το κεφάλι μου και είδα τον Ρούφους να χαζεύει γύρω του.

Μεγάλωσε μέσα σε ένα μήνα! Είναι ήδη ένα χρόνων και λέει μερικές λεξουλες.

Κιλλιαν ποτέ λες να ξανά μεγαλώσει;

Κάθε μέρα μεγαλώνει Άρια σύμφωνα με τον γηραιό μπορεί μέσα σε ένα χρόνο να γίνει ενήλικας.

Εκεί θα σταματήσει έτσι;

Ναι .

Τον ξανά κοίταξα και του χαμογέλασα γλυκά. Τον κατέβασα από την πλάτη μου και άρχισε να τρέχει πέρα δώθε πέφτοντας ξανά και ξανά στο χώμα. Έπιασε το πόδι του Κιλλιαν και κατέβασε τα μάγουλα του για να τον πάρει αγκαλιά. Ξεφυσαει και τον αγκαλιάζει,το ξέρω ότι δεν μπορεί να του αντισταθεί ειδικά όταν τον κάνει έτσι. Φτάσαμε στο χωριό και ο Ρούφους έτρεξε κατευθείαν μες στα παιδιά να παίξει,ο Κιλλιαν έκλεισε την πύλη πίσω μας και ήρθε δίπλα μου.

Πάντως τα πήγες πολύ καλά σήμερα. Πιστεύω το τόξο είναι το καλύτερο όπλο για σένα.

Και εγώ αυτό πιστεύω.. Μου αρέσει περισσότερο το τόξο να σου πω την αλήθεια.

Με φιλάει στο μάγουλο και φεύγει τρέχοντας πίσω από τον Ρούφους,ο οποίος έπεσε μες στην λάσπη και καθόταν και έκλαιγε δυνατά. Ο χρόνος κυλάει γρήγορα και μέρα παρά μέρα ο έχθρος παραμονεύει. Το νιώθω θέλοντας και μη το νιώθει και ο Κιλλιαν. Ειδικά τα βράδια. Οι εφιάλτες του έχουν γίνει ανυπόφοροι για εκείνον. Και δεν ξέρω πως να βοηθήσω. Κάθε μέρα εκπαίδευση, στρατηγικές, περιπολίες. Όμως τίποτα. Και είναι περίεργο. Από τις νύμφες ευτυχώς κατάφεραν και ξέφυγαν οι περισσότερες και ψάχνουν νέο μέρος να κρυφτούν μέχρι τότε περιμένουν και αυτές με ανυπομονησία την εξέλιξη του Ρούφους. Ξαφνικά το χώμα τράνταξε και μια τεράστια ρωγμή άνοιξε την γη στα δύο. Ένα σκοτεινό φως άρχισε να βγαίνει και να απλώνει σαν Πίσα γύρω γύρω αποστραγγίζονται κάθε ίχνος ζωής , αφήνοντας έναν αηδιαστικό μαύρο υγρό.

Κιλλιαν! Κιλλιαν!

Φώναξα όσο πιο δυνατά μπορούσα να με ακούσει,να ακούσω ότι αυτός και το παιδί είναι καλά.

Άρια.. Άρια είσαι καλά;

Καλά είμαι! Έρχομαι προς το μέρος σου.

Έτρεξα από την άλλη μεριά αποφεύγοντας αυτή την αηδία, έτρεξα πάνω στη γέφυρα και τους είδα να τρέχουν στην άλλη άκρη. Έτρεξα κοντά τους και πήρα τον Ρούφους αγκαλιά και τον έβαλα στο σάκο στην πλάτη μου.