Κεφάλαιο 23

159 11 1
                                    

Το πρωινό ξύπνημα δεν άργησε να έρθει και σηκωθήκαμε νωρίς να ετοιμάστουμε και να φάμε πρωινό μιας και μας περιμένει μια μεγάλη μέρα σήμερα. Βγήκαμε από το μοτελ και συνεχίσαμε την έρευνα μας στα υπόλοιπα σπίτια και μαγαζιά, η ώρα πέρασε γρήγορα και το μεσημέρι καταφεραμε και καλύψαμε όλο το χωριό, μπήκαμε στο βαν και ξεκίνησαμε για το επόμενο χωριό που απέχει μόλις 50 χιλιόμετρα.

..........

Δεν υπάρχει τίποτα εδώ, Κίλλιαν χτένισαμε όλη την περιοχή!

Ωραία προχωράμε στην επόμενη αδέλφια μου, μόλις ψάξουμε και εκεί θα κάνουμε ένα διάλειμμα να ξεκουραστουμε και να εφοδιαστουμε.
Τα κορίτσια έψαξαν το χωριό και πάνε στο επόμενο!

Μάλιστα αρχηγέ!

Είμαι ακόμα λίγο ανήσυχος για όλη αυτήν την κατάσταση δεν ήθελα να μπλεχτεί σε κάτι τέτοιο όμως είναι τόσο μα τόσο πεισματάρα που άμα δεν γίνει το δικό της θυμώνει. Μια φορά να με άκουγε τι καλά που θα ήταν.

Βλέπετε πως είναι αυτή η αίσθηση πρίγκιπα μου όταν δεν σας ακούνε.

Οοοο έλα τώρα! Το κατάλαβα...

Χαίρομαι που το ακούω! Όλο και περισσότερο αρχίζω και συμπαθώ την δεσποινίδα Άρια!

Αλίμονο εσύ. Με ποιανού το μέρος είσαι ε;

Με το δικό σας βασιλιά μου.

Το βλέπω!

Βγάζω το κινητό μου και στέλνω μήνυμα στην Άρια, μετά από λίγο μου απαντάει και μιλάμε για λίγη ώρα μέσω μηνυμάτων μέχρι να φτάσουμε στην επόμενη στάση!

                       ..............

Οι μέρες περνούσαν γρήγορα, δεν καταλαβαίναν ποτέ ξημέρωνε και πότε νυχτώνε. Πάλευαν με τις συνθήκες και τις δυσκολίες, τον περίεργο κόσμο. Οι μέρες έγιναν μήνες.. Από πόλη σε πόλη, από χωριουδάκι σε χωριό, από βουνό σ βουνό και κάμπο σε κάμπο. Εψαχναν ακόμα και τις πέτρες για παράδειγμα. Βουτούσαν σε λίμνες και έμπαιναν σε επικίνδυνες σπηλιές με την ελπίδα μήπως κρύβεται εκεί και χρησιμοποιεί τις δύναμης της η νύμφη. Όμως τίποτα. Ο Κίλλιαν και η ομάδα του Εψαχναν μανιωδώς, και σε κάθε στάση και ένας από την φυλή του έβρισκε φίλους, οι αδέρφια και βοηθούσαν και αυτοί στο ψάξιμο, λέγοντας τους μύθους και ναούς. Όμως τίποτα και αυτοι. Είχαν ψάξει τον Καναδα, την Νέα Υόρκη, Ουάσιγκτον, Αλάσκα και άλλες μεγάλες πόλεις. Με την βοήθειά των κρυστάλλων γλίτωναν περισσότερο χρόνο και κόπο. Όμως τίποτα, τα κορίτσια από την άλλη είχαν βρει μια κοπέλα παρόμοια με τις περιγραφές όμως δεν είχε το σημάδι ούτε είχε λάμψει ο κρύσταλλος. Είχαν εξερεύνηση την Ιρλανδία, την Ισλανδία και την Δανία. Όμως και αυτές τίποτα. Ανέβηκαν σε κορυφές, λόφους και ταράτσες χρησιμοποιώντας τον κρύσταλλο από ύψος για να χτενίσουν την περιοχή, σύμφωνα με τον Κίλλιαν η λάμψη του κρυστάλλου φτάνει στα 100 χιλιόμετρα, όμως όταν την χρησιμοποιείς η δύναμη της εξασθενει και θέλει χρόνο να επανέλθει και ήλιο, οπότε το χρησιμοποιούσαν μόνο σε πόλεις μεγάλες. Στις μικρές και στα χωριά, σπίτι, σπίτι, μαγαζί μαγαζι. Εψαχναν... Τα σημεία στον χάρτη ήταν λίγα τα οποία είχαν εξερεύνηση όμως ο χρόνος πολύς. Δεν ήταν απλά ένας γύρος του κόσμου, μακάρι να ήταν θα τελειώνε σε ογδόντα μέρες αντε και εκατό να μην υπερβάλουμε όμως θα περνούσαν από παντού.. Αλλά δεν ήταν αύτο θέμα τις υποθέσης. Η Άρια με τις φίλες έκαναν μετά μια σταση στην μητέρα της στην Ιταλία για να την δει, και να πάρει λίγο κουράγιο αγκαλιάζοντας τις μικρές ηλιαχτίδες της ζωής της. Εκεί ξεκούραστεικαν για λίγες μέρες και επί ευκαιρίας  ένιωθε λίγο γαλήνη με τα πρόσωπα που αγαπούσε, είδε και τον πατέρα της καθώς είχε χρόνια να τον αντικρίσει και της είχε λείψει πολύ,μόλις έμαθε ότι πήγε στην μητέρα της την ίδια στιγμή πέταξε και ήρθε κοντά της, με αγαπη και στοργή την πήρε αγκαλιά και τις είπες πως όλα θα πάνε καλά, λόγια, λόγια τόσο χρήσιμα για την καρδιά και την ψυχή της, λόγια τοσο ζεστά που την έκαναν να νιώσει ακόμα καλύτερα! Εξήγησε την τρελη ιστορία αγάπης της, τον Κίλλιαν, το τι είναι, το πως είναι και τι χρειάζετε να γίνει επειδή η ανθρωπότητα κινδυνεύει και οι μόνοι που μπορούν να βοηθήσουν, οι γονείς της Αριας παράδοξος το αντιμετοπισαν ψυχρά και ήρεμα, ήταν λίγο δύσκολο να το πιστέψει κάνεις και είναι λογικό έαν το καλοσκεφτεί κανένας όμως το δέχτηκαν και την αγκάλιασαν. Προσφέρθηκαν να βοηθήσουν και αυτοί. Το συζήτησαν προσεκτικά όλοι τους και είδαν τα θετικά και τα αρνητικά,ο Κίλλιαν συμφώνησε να βοηθήσουν, όσο περισσότεροι τόσο το καλύτερο έλεγαν όλοι ομόφωνα και έτσι ο πατέρας της Αριας με τις διασύνδεσεις που έχει με μια του εντολή ξεκίνησε το ψάξιμο. Η Άρια έδωσε στον πατέρα της μια μικρή λίθος σε περίπτωση που την βρουν να την δοκιμάσουν εάν λάμψη ο λίθος τότε την βρήκαν, ο πατέρας το φυλάξε καλά και αυτοί με την σειρά τους ξεκίνησαν το ψάξιμο στην υπόλοιπη μισή Ευρώπη. Με αυτόν τον τρόπο κέρδισαν χρόνο περισσότερο και περιθώριο για ένα εναλλακτικό σχέδιο όσο μπορούσαν πριν την βρουν οι κακοί όμως. Εν το μεταξύ, ο Κίλλιαν στον Αμαζόνιο, γνώρισε και την υπόλοιπη φύλη των ερυθρων λύκων που προσφέρθηκαν και αυτοί να μας βοηθήσουν μιας και ο σκοπός μας ήταν για το κοινό καλό των πλασμάτων ενώ ταυτόχρονα και των άνθρωπων. Με την βοήθεια πολλών φίλων, συγγενών και γνωστών και με ελάχιστη τύχη μέσα σε δύο μήνες κατάφεραν να ερευνήσουν όλα τα σημεία τα οποία είχαν σημειώσει και βάλει στόχο στο χάρτη. Παρόλο που τα κατάφεραν δεν την βρήκαν και η απογοητεύση είχε γίνει τεράστια και η θέληση τους με το περασμα των γεγονότων τσακιζονταν όλο και περισσότερο σαν ένα φύλλο χαρτί. Αποφάσισαν να συναντηθούν στο σημείο συνάντησης τους για να αναδιοργανωθουν και να ξεκούραστουν για λιγες μέρες. Όλοι λαχτάρουσαν από κάτι όμως ο Κίλλιαν και η Άρια ένα πράγμα λαχτάρουσαν ο ένας των άλλων. Περίμεναν πως και πως να περάσουν αυτές οι ώρες μέσα στο αεροπλάνο για δουν ο ένας τον άλλων, για να αγκαλιάσουν ο ένας των άλλων,να πάρουν δύναμη και κουράγιο για να συνεχίσουν!

My soulmate is a wolfDonde viven las historias. Descúbrelo ahora