Minął tydzień odkąd został zorganizowany konkurs muzyczny w szkole. Przez ten czas wszelkie instytucje zostały zamknięte z powodu trzęsienia ziemi. Część Manhattanu została zalana. Rodzina Maycy pojechała pomagać tamtejszej ludności w odpompowywaniu wody i ratowaniu poszkodowanych. Spędziłam wolne razem z Brianem. Poznaliśmy się jeszcze bliżej. Powiedział mi, iż za rok kończy szkołę i wybiera się na studia prawnicze. Nie spodziewałam się tego po nim. Cieszyłam się razem z Brianem.
Każdego wieczoru dzwoniłam na FaceTime z moimi przyjaciółkami. Spędziłyśmy niekiedy całą noc na rozmowie. Obgadywałyśmy, plotkowałyśmy, oglądałyśmy, przechodziłyśmy razem mental breakdowny. Raz Amanda wyleciała z tekstem czy miałam już jakiś wieczór z Brianem. Czułam się bardzo niezręcznie w tamtym momencie. Od naszego poznania poczułam coś do Briana, ale nie miałam jeszcze okazji zbliżyć się na tyle do niego. Nie umiem opisać moich wewnętrznych uczuć. Jestem osobą zamkniętą w sobie, nawet moje znajome nie wiedzą największych tajemnic o mnie. Amanda widziała, że zrobiłam się wtedy nieśmiała więc natychmiast przeprosiła. Wiedziałam, że mówiła to nie na poważnie, nie czułam do niej żadnej urazy.
Tydzień później usłyszałam w internecie, że burmistrz miasta zapowiedział zakończenie stanu niebezpieczeństwa. Oznaczało to, iż możemy opuścić już nasze domy i wrócić do normalnych obowiązków.
Dwa dni później spotkałam się z Amandą i Maycy w szkole. Tęskniłyśmy za sobą jakbyśmy nie widziały się przez rok. Razem udałyśmy się do klasy, w której miała odbyć się lekcja. Gdy zadzwonił dzwonek profesor przyszedł wraz z dwoma nowymi uczniami.
- Witajcie!
- Dzień dobry profesorze - odpowiedzieliśmy.
- Jak miło was widzieć całych i zdrowych po katastofie która nas spotkała. Cieszę się niezmiernie z tego powodu - rzekł profesor - Przy okazji chciałbym wam przedstawić nowych dwóch uczniów. Będą oni chodzić do waszej klasy, proszę przywitajcie ich serdecznie.
Gdy zobaczyłam nowych stojących przy wejściu byłam zszokowana. Była tam moja przyjaciółka Mei. Słyszałam ostatnio, że przeprowadza się do Nowego Jorku, ale nie sądziłam, że będzie chodzić ze mną do szkoły. Wraz z nią był jej brat bliźniak Shin (czytaj „Szin"💀). Maycy patrząc na to co się dzieje opluła mnie wodą. Dostała wytrzeszcza.
- Kto to jest? - zapytała.
- O kogo ci chodzi? - odpowiedziałam.
- O tego chłopaka, kto to jest i dlaczego tu przyszedł?
- Shin, to brat mojej znajomej, będą z nami w klasie.
- Z nami w klasie..?
- Spodobał ci się? - zapytała Tina, siedząca za nami z Amandą.
- Nie, nie.. Czemu od razu, że mi się spodobał ..?
- Widzisz role się odwróciły - zaśmiałam się mówiąc do Maycy.
- Dlaczego, już musicie ...!!!
- Panno Maycy proszę o ciszę - powiedział nauczyciel.
- Przepraszam - rzekła Maycy.
- Dobrze usiądźcie. Reszta klasy, dziś nieco luźniejsza lekcja oglądniemy filmy doświadczalnie - powiedział profesor.
Mei i Shin poszli szukać wolnego miejsca. Jedno znalazło się przed nami. W tym momencie Maycy wyciągnęła telefon i zaczęła robić zdjęcia Shin'owi.
- Maycy! Co ty robisz, przestań bo wszyscy zobaczą - powiedziałam.
- Panno Maycy proszę do mnie z telefonem! - krzyknął profesor - Powiedziałem kiedyś, że popieram używanie telefonów w celach naukowych na lekcji, ale teraz nie jest pora na zabawę.
