එයා මගේ දිහා එකපාරටම හැරුනේ මගේ අඩි සද්දේ ඇහුන නිසාද කොහේද..
මට එයාව දැක්කම හුස්ම ගන්නත් අමතක උනා..
මම ඉන්න තැනම නැවතිලා මගේම අත් දෙකෙන් මගේ කට වහ ගත්තේ ඇත්තම මට විශ්වාස කරන්න බැරි නිසා..
එතන හිටියේ වෙන කවුරුත් නෙමෙයි..
*
*
*
*
*
*
*
"ජිමින්.."
මම එහෙම කිව්වාම ජිමින් මට හරි ලස්සන හිනාවකින් සංග්රහ කලා..
තාමත් පුදුම වෙලා මම එයා දිහා බලන් ඉද්දී එයා ටිකෙන් ටික මන් ඉස්සරහට ආවා..මම ඒ එක්කම අඩියෙන් අඩිය පස්සට ගියේ මට තාමත් මේ දේ හිතා ගන්න බැරි වෙද්දී..
පස්සෙන් පස්සට ගිය මාව කකුල පැටලිලා වැටෙන්න ගියේ මම එතන තිබ්බ ගල දැක්කේ නැති නිසා..මොකද මගේ පිටිපස්සට ඇස් නෑනේ..වැටෙන්න යනවා කියලා බය උන පාර මම මගේ ඇස් දෙක වහ ගත්තේ පොඩ්ඩක් හයියෙන් කෑ ගහන ගමන්..
"ආහ්.."
ඒත්..
ඒත් මාව වැටුනේ නෑ..ශක්තිමත් අතක් මගේ ඉණ වටේන් අත දාලා මාව එයාට ලන් කර ගත්තා..ජිමින් මාව ලන් කර ගත්ත පාර මම ගිහිල්ලා නැවතුනේ එයාගේ පපුවේ..ඇස් දෙකත් තද කරගෙන වහන් මම තවත් ඒ පපුවට ලන් උනේ බයේ උපරිම අවස්තාවේ ඉන්න නිසා..
මගේ පපුව වේගෙන් ගැහෙනවා..ඒ මේ නුහුරු හැගීමටද එහෙමත් නැත්නම් වැටෙන්න ගිය නිස බය උන පාරද කියලා මම දන්නේ නෑ..
සමහර විට මේ දෙකම නිසා වෙන්න ඇති...
ඒ නිසාම මම ඉක්මනට මගේ අත් දෙකම ජිමින්ගේ පපුවෙන් තියලා ඈත් කරා..මම ජිමින්ව ඈත් කරපු ගමන් ජිමින් එයාගේ එක අතක් මගේ කම්මුලකින් තියලා..
"යේරී..ඔයා හොදින් නේද?? මුකුත් උනේ නෑ නේද??"
එහෙම කිව්වේ මගේ උරහිස් වලින් එයාගේ අත් දෙකම තියලා මාව හරව හරව බල බල..
YOU ARE READING
💐𝑴𝒚 𝑮𝒍𝒂𝒅𝒊𝒐𝒖𝒔 𝑭𝒍𝒐𝒘𝒆𝒓 ||𝑷𝑱𝑴|| [𝑪𝒐𝒎𝒑𝒍𝒆𝒕𝒆𝒅 ]
Fanfictieසිත් රිදවීම් , ප්රතික්ෂේප වීම් අතරේ ශක්තිමත් ඌ සිහිනයක්.. - Park Jimin Fan Fiction - My Gladiolas Flowers ©December 2021 Boboo_kitty