လက်ထပ်ထားတာ ခြောက်လကျော်ရှိနေပေမယ့် ရိပေါ်က ရှောင်းကျန့်အခန်းထဲ ရောက်ဖူးတာ ဒါပထမဆုံးပဲ။ ရှောင်းကျန့်အခန်းလေးက သပ်သပ်ရပ်ရပ်ကလေးနဲ့ ဝန်းထဲက သူတို့ အိပ်ခန်းထပ် အနည်းငယ် ပိုကျယ်ဝန်းသည်။ အိပ်ယာပေါ်မှာ မျက်မှန်တပ်ထားတဲ့ လက်တစ်ပွေ့စာ ဘဲရုပ်လေး တင်ထားတယ်။ ဘေးနံရံတွေမှာ ရှောင်းကျန့် ငယ်ငယ်တုန်းကပုံတွေမှ စပြီး အခုအရွယ်ထိ မင်္ဂလာဆောင်တုန်းက ပုံတွေပါ ပါသည်။
" အိပ်ယာခင်းက မာမားလဲထားတာထင်တယ်။ "
ရှောင်းကျန့်က ဗီရိုထဲက နှစ်ယောက်ခြုံဖို့ စောင်ထုတ်ရင်း တစ်ယောက်ထဲ ခပ်တိုးတိုးလေး ပြောတယ်။ စောင်ကို အိပ်ယာပေါ်မှာ နေရာတကျထားလိုက်ပြီးမှ ကုတင်ပေါ်က ဆင်းလာကာ ရိပေါ်ကြည့်နေတဲ့ နံရံမှာ ကပ်ထားတဲ့ ဓါတ်ပုံတွေကို လိုက်ကြည့်တယ်။
" ငယ်ငယ်ထဲက သေးသေးလေးနော်။ "
ရိပေါ်က ရှောင်းကျန့် တစ်နှစ်သားလောက်တုန်းက ကိုယ်တုံးလုံးချွတ်နဲ့ ခါးထောက်နေတဲ့ ပုံကို ကြည့်ပြီး ပြောလိုက်တယ်။ ရှောင်းကျန့်က အဲ့ဓါတ်ပုံကို လက်ဖဝါးနဲ့ အုပ်လိုက်ပြီး
" အဲ့ဒါ ငါမဟုတ်ဘူး။ "
" လိမ်ပြန်ပါပြီ။ ရှောင်းသခင်လေးက စားသမျှအရပ်ထဲ စုနေတာပဲ။ သေးသေးကွေးကွေးလေးနော်။ အခုထိ မပြောင်းလဲဘူး။ "
ရိပေါ်က ရှောင်းကျန့်လက်ကို ဆွဲဖယ်ကာ ပြောလိုက်တယ်။
" ငါက ပုံမှန်sizeပဲ။ မင်းကသာ စံချိန်လွန်နေတာ။ "
ရိပေါ်က နှုတ်ခမ်းတွန့်ရုံမျှလေးပဲ ပြုံးလိုက်ပြီး နောက်ထပ်ပုံတွေ ထပ်ကြည့်နေလိုက်ပြီး ပုံတစ်ပုံအရောက်မှာ အကြည့်တွေ ရပ်သွားသည်။
" အဲ့ဒါ ငါငယ်ငယ်တုန်းကလေ။ အဲ့တုန်းက အဖိုးက လော့ရန်မှာ တာဝန်ကျလို့ ငါလည်း လော့ရန်က ကျောင်းမှာ သုံးလကျော်လောက်နေခဲ့ဖူးတယ်။ ဒီထဲကပုံက ကျောင်းက ပွဲတော်တစ်ခုခုတုန်းက ပုံထင်တာပဲ။ "
