"ჯ-ჯუუუნნნგ-გკოოოოკ-კიიიეეეე- მეშინია!!" თეჰიონმა სწრაფად ჩამალა სახე ჯონგუკსის მკლავში.
მეორემ მის დანახვაზე ჩაიცინა და თავზე ხელი შეახო "შენმა მეგობარმა ჯიმინმა იცრუა, არა?"
თეჰიონმა თავი დაუქნია.
"გინდა სხვა რამის ყურება?" ჰკითხა ჯონგუკმა და თეს სახეს შეხედა.
"Მეძინება." თეჰიონმა თვალები დახუჭა.
ჯონგუკმა საათს დახედა. ახლა საღამოს 9 საათი იყო და ის მსჯელობდა, უნდა წასულიყო თუ არა. მიუხედავად იმისა, რომ მშობლებთან ერთად ცხოვრობდა, ისინი გვიან მიდიან ხოლმე სახლში, რაც არ აწუხებდა.
"გინდა დარჩე?" ძილიანად იკითხა თეჰიონმა და მეორეს ზევით გახედა. თვალებს აფახურებდა, ცდილობდა მხედველობის გაშეშებას.
ჯონგუკს გული გაუსკდა თეჰიონის დანახვაზე. ის საყვარლად გამოიყურებოდა, როგორც ლეკვი და სურდა, რომ სლაშის სათამაშოსავით ჩაეხუტებოდა და ჩაეხუტა.
ჯანდაბა არ იფიქრო რომ ჯონგუკი... მაგარი ტიპობა უნდა შევინარჩუნო.
"-შეიძლება?" მეორემ ჩაიბურტყუნა.
ჯანდაბა რატო ბორძიკობს
თეჰიონმა ისევ თავი დაუქნია და თვალები დახუჭა. - იქ კალათაში საბანი დევს, თუ გცივა.
ჯონგუკი კალათისკენ მივიდა და თეთრი ფუმფულა საბანი აიღო. მან საკუთარ თავზე და თეჰიონზე დაამხო
"ღამე მშვიდობისა ჯონგკუკ........."
"ღამე მშვიდობისა თეჰიონ ...."
YOU ARE READING
მომწერე.
Actionრასგააკეთებ თუ უცხო ბიჭი ისეთი გარეგნობის რომ დანახვისას მაშინვე სველდები მოგწერს რომ .... დასრულებული
