De droom gaat verder

-H4-

Het is weer een tijdje geleden dat ik Marthe heb gesproken, maar we hebben wel veel geappt. We hebben afgesproken dat als ik straks mijn tentamens heb gehad en mijn master heb gehaald dat we dan samen een nummer gaan coveren. Ook Liv is er mee eens en nadat ik haar wat filmpjes van Marthe die zingt is ze helemaal overtuigd. Ik heb vandaag een drukke dag op de universiteit mijn laatste twee tentamens moeten gemaakt worden en dan ben ik klaar met school. Ik ga vanmiddag samen met Liv naar Marthe haar huis om een nummer uit te zoeken. Ook gaan we de tekst een beetje verdelen en oefenen. Ik heb er zin om met Marthe en Liv dit te gaan doen. Liv weet dat Marthe een zangeres is in K3, maar dat K3 hier zo groot is heeft ze volgens mij niet door.

Onderweg naar Marthe zijn we al nummers aan het verzinnen die leuk zouden kunnen zijn. We willen een beetje een sneller nummer. Aangekomen zet ik de auto op een parkeerplaats en bellen we aan. "Hey, wie zijn jullie," Zegt een jong meisje, ik gok dat het Jess is de dochter van Marthe. Marthe komt er al snel achter aan en begroet ons. We komen binnen en gaan buiten in de tuin zitten waar Jess en een vriendinnetje aan het spelen zijn. Marthe is binnen nog wat drinken halen en wij zijn even aan het wachten. Ik vind dit eerlijk gezegd wel een beetje ongemakkelijk om zo in haar tuin te zitten. Gelukkig komt ze snel weer terug en beginnen we met liedjes luisteren om te kunnen coveren. Ook komen er een aantal mash-ups voorbij, een aantal nummers die ook bij de voice in mijn tijd zijn gezongen komen voorbij, maar dan komt Liv met een akoestische versie van Try van Colbie Caillat. Daar zijn we het met z'n drieën mee eens. We zoeken de tekst op en verdelen hem. Het is niet de bedoeling om hem vandaag op te nemen. We oefenen het nummer een aantal keer het nummer. Het gaat al snel goed en het klinkt heel mooi. Liv speelt gitaar bij dit lied en zingt mee in de refreinen en ik en Marthe doen de coupletten en de refreinen samen. Het is erg gezellige middag. Liv moest iets eerder weg, want zij had nog een afspraak in België met iemand. Ik bleef nog even bij Marthe om nog verder te oefenen, maar dat gaat al snel over in gewoon lekker kletsen. We praten over van alles totdat Marthe nog wat backstage foto's wil laten zien van the voice kids tien jaar geleden. Ik heb niet veel van dat soort foto's de meeste heb ik weggegooid. Het is een hele lieve foto van mij en Marthe tijdens het repeteren voor de finale die ik helaas niet heb gehaald. Ze laat nog meer foto's zien die had ze ook nog door gekregen van Hanne en Klaasje toen ze hoorde dat ik en Liv een kleine samenwerking gingen doen. "Je ziet gewoon aan mijn ogen dat ik niet gelukkig ben hier," reageer ik op de foto's. Ze knikt bevestigend en zegt dat ze dat toen al door hadden dat het slechter met mij ging. "Ik weet nog dat ik echt op het randje van opgeven stond toen, want het enige wat mij nog blij maakte was dat ik op het podium mocht staan en mocht zingen bij The voice kids. Zonder dat weet ik dat ik het had opgegeven." Ik weet dat Marthe dit ook weet en daarom kan ik het zo rustig zeggen, maar toch voelt dat raar om te weten dat je dood had kunnen zijn. Ook bij Marthe komt dit binnen. Ik laat nog wat andere foto's zien die ik nog wel had bewaard van toen. Als laatste kom ik nog een filmpje tegen die ik dacht dat ik hem had verwijderd, maar toch niet. Waar ik en Marthe alleen in een lege tv studio aan het zingen waren. We deden een battle die we hadden opgenomen. "Dit waren dan wel de momenten waar jij van kon genieten, toch?" "Ja, dat waren wel de moment waar ik van genoot en even niet ziek was in mijn hoofd."
Dan ineens stelt Marthe een vraag die ik niet had verwacht "Heb je nog littekens van toen?" "Ja helaas wel. Hier op mijn onder armen en mijn enkels, maar die op mijn boven arm zijn gelukkig weg getrokken," zeg ik terwijl ik ze aanwijs. "Maar ja ze horen bij mij en maken mij ook wie ik ben of ja niet de littekens maar wel de gebeurtenissen er achter," "En het maakt jou ook tot de vrouw die je nu bent en je hebt er ook van geleerd," vervolgt Marthe mij. Ik knik bevestigend.

Nadat ik gezellig nog tot half negen in tuin heb zitten kletsen en heb mogen mee-eten. Ga ik naar het huis van mijn moeder. Ik stap uit mijn autootje en schiet hem op slot. Ik maak de voordeur open. Ik geef mijn moeder en Thomas een knuffel. Sterre die ondertussen ook al vijftien is zit op de bank een serie te kijken. Ik vraag aan mama of Linn en Lio al liggen te slapen. Dat zijn mijn half broertje en zusje een tweeling van acht. We schelen zestien jaar, maar toch hebben we een goede band. 

"Nee ze zijn in de speelkamer aan het gamen samen," antwoord ze. Ik loop naar de speelkamer. Ik krijg een knuffel en ik vraag hoe het gaat, maar een echt serieus antwoord krijg ik niet ze zijn iets te geconcentreerd op het spel. Roos zou vanavond ook op bezoek komen. Het is een speciale dag namelijk mijn vader is vandaag jarig en hij zou 49 worden. Dus hadden we afgesproken dat iedereen even naar huis zou komen. Roos is 27 en wordt dit jaar voor het eerst zelf mama. Ze is nu juf op speciale bassischool en heeft een man waar mee ze getrouwd is. Ze woont ook in Nederland alleen een stuk verder weg. Ze heeft een Spaanse man en ze zijn dan ook vaak in Spanje. Ik ga naast Sterre op de bank zitten. Als iedereen er is pakt mama een taart en snijd die aan. Met een wijntje in mijn hand en de ander hebben ook iets van drinken. Proosten we op zijn verjaardag. We kletsen nog wat over hem door. Linn en Lio stellen veel vragen over hem over hoe hij was. Ik mis hem nog wel en sommige dingen vind ik het jammer dat hij dat niet kan mee maken, maar ik weet hoe trots hij zou zijn en dat zal hij altijd blijven denk ik.

Hey Lezers, sorry voor dit slechte hoofdstuk, maar mijn inspiratie is een beetje op hebben jullie nog ideeën? Alle inbreng is welkom. En aan iedereen een fijn en mooi nieuwjaar gewenst alvast🤍