ჯიას pov:
საავადმყოფოდან გავდივართ . გარეთ სომინი და ჯიმინი გვხვდებიან
ჯიმინი:ჯია როგორ ხარ
ჯია:კარგად მადლობა
ჯიმინი:კარგია.
სომინი:ფრთხილად , მოდი წავიდეთ.
ჯონქუქი:ჯიმინ მოდი ერთი წუთით
ჯიმინი:გისმენ
ჯონქუქი:სახლში მე წავიყვან , ეს ბარათი გამომართვი და რაც საჭიროა ყველაფერი იყიდე .
ჯიმინი:კარგი.
ჯონქუქი მანქანაში ჯდება და სახლში მიდიან.
სომინი:ჯია ხომ კარგად ხარ, რამე ხომ არ გტკივა
ჯია:კარგად ვარ დაწყნარდი ,ახლა სულ ასე უნდა მომექცე?ხომ იცი რომ არ მიყვარს ასეთი საქციელი. არაფერი არ მტკივა მართლა კარგად ვარ.
სომინი:კარგი.
ნახევარი საათის შემდეგ
როგორც იქნა სახლში მივიდნენ , კიბეებზე ასვლის დროს ჯიას ფეხი დაუცდა . ჯონქუქი მის უკან.
ჯონქუქი:კარგად ხარ?
ჯია:კი , მადლობა.
ჯონქუქი:ფრთხილად
სომინი:ჯია შემოდი , ფრთხილად დაჯექი. ახლავე მოვალ
ჯოქნქუქი:მართლა კარგად ხარ?
ჯია: კი კარგად ვარ . ხალხო რა გჭირთ ყოველ წუთს რატომ მეკითხებით კარგად ვარ თუ არა , დაწყნარდით კარგად ვარ.
ჯონქუქი:კარგი დამშვიდდი.ახლავე დავბრუნდები....სომინ
სომინი:გისმენ
ჯონქუქი:რა ვქნათ . ძაან აგრესიული გახდა.
სომინი:არ შემიძლია მე ვერ ვეტყვი
ჯონქუქი:მისი საუკეთესო მეგობარი შენ ხარ , სხვა ვინ ეტყვის
სომინი:იქნებ....იქნებ შენ უთხრა
ჯონქუქი:მე?მე როგორ ვუთხრა
