មេសាជាមនុស្សដែលគួរឱ្យច្រណែន គាត់ជាមនុស្សដែលមានឥរិយាបថល្អនិងតែងតែនិយាយអ្វីដែលមានលក្ខណៈវិជ្ជមាន ។ ពេលដែលនរណាម្នាក់សួរគាត់ថា បើគាត់អាចសុំអ្វីមួយពីទេវតា តើគាត់នឹងសុំប៉ងប្រាថ្នាអ្វី? គាត់នឹងឆ្លើយថា គាត់ចង់កើតមកជាកូនភ្លោះ ។
មេសាជាអ្នកគ្រប់គ្រងដែលមានគំនិតបុរាណម្នាក់ ព្រោះគាត់តែងតែមានអ្នកបំរើបីទៅបួននាក់ដើរតាមពីហាងមួយទៅហាងមួយ មូលហេតុដែលអ្នកបំរើដើរតាមបែបនេះក៏ព្រោះតែចរិតរបស់គាត់ជាអ្នកដែលពូកែលើកទឹកចិត្តអ្នកដទៃ។ ប្រសិនបើអ្នកណាម្នាក់មានរឿង គាត់នឹងពន្យល់ប្រាប់អ្នកនោះពីផ្លូវវិជ្ជមានដល់ជីវិតរបស់គេ។
ឃើញបែបនេះពិតជាធ្វើឱ្យខ្ញុំកាន់តែចង់ដឹងមែនទែន ខ្ញុំបានឡើងទៅជួបមេសាហើយប្រាប់ទៅកាន់គាត់ត្រង់ៗថា ខ្ញុំពិតជាមិនអាចទទួលធ្វើល្អដូចគាត់បានទេ! ខ្ញុំសួរទៅគាត់ថា "ហេតុអ្វីបានជាបងអាចធ្វើជា មនុស្សល្អក្នុងក្រសែភ្នែករបស់គេតែរហូតនោះ តើបងធ្វើបានយ៉ាងម៉េចទៅ?"
មេសាឆ្លើយដោយសំឡេងស្មើមកកាន់ខ្ញុំវិញថា
"រៀងរាល់ព្រឹកខ្ញុំភ្ញាក់ឡើង ខ្ញុំនិយាយប្រាប់ខ្លួនឯងថា មេសា! ឯងមានជំរើសពីរឱ្យជ្រើសរើស តើឯងជ្រើសរើសយកការធ្វើចរិតល្អ ឬ អាក្រក់? ខ្ញុំក៏ឆ្លើយថាជ្រើសរើសចរិតល្អ រាល់ពេលដែលមានរឿងមិនល្អកើតឡើង ខ្ញុំត្រូវចាត់ទុកខ្លួនខ្ញុំជាអ្នកដែលរងគ្រោះ ឬខ្ញុំត្រូវរៀនសូត្រពីវា? ខ្ញុំជ្រើសរើសថា ខ្ញុំត្រូវរៀនពីវា។ រាល់ពេលដែលនរណាម្នាក់មកតវ៉ា ស្ដីបន្ទោស ប្រើពាក្យពេចន៍មិនល្អមកកាន់ខ្ញុំ ខ្ញុំគិតថាខ្ញុំគួរតែទទួលទង្វើទាំងនោះ ឬគិតពីភាពវិជ្ជមាននៃជីវិតរបស់ខ្លួនវិញ? ខ្ញុំជ្រើសរើសភាពវិជ្ជមាននៃជីវិតរបស់ខ្ញុំ...ជីវិតរបស់យើង គឺជាជម្រើសរបស់យើង ប្អូនយល់ទេ?"
ឮចម្លើយរបស់គាត់បែបនេះ ខ្ញុំពិតជាទទួលយកមិនបានពិតមែន ខ្ញុំប្រញាប់ប្រកែកទៅគាត់វិញថា
"បងនិយាយត្រូវហើយ! តែវាមិនមែនធ្វើបានដោយងាយស្រួលដូចមាត់បងនិយាយនោះទេ"
"មែន ប្អូនអាចគិតបែបនេះបាន ប៉ុន្តែជីវិតគឺសុទ្ធតែមានជំរើស យើងត្រូវជ្រើសថា អ្នកត្រូវជ្រើសរើសអ្វីដែលសមស្របនឹងស្ថានការណ៍ យើងត្រូវជ្រើសដោយគិតថា តើអ្នកដទៃមានប្រតិកម្មយ៉ាងម៉េចចំពោះការរើសរបស់យើង។ យើងចង់ជ្រើសរើសចរិតល្អឬអាក្រក់គឺជាជំរើសរបស់យើង...ដូចពេលនេះអ៊ីចឹង ប្អូនក៏មានជំរើសសម្រាប់ខ្លួនផងដែរថា ជឿឬមិនជឿសម្ដីរបស់បងបានប្រាប់នោះ?"
ខ្ញុំយកគំនិតរបស់បងមេសាមកគិត មួយរយៈក្រោយមកខ្ញុំបានផ្លាស់ប្ដូរឥរិយាបថអវិជ្ជមានរបស់ខ្លួនជាច្រើន រហូតអាចក្លាយខ្លួនជាបុគ្គលជោគជ័យម្នាក់ក្នុងសង្គម។ ខ្ញុំពិតជាអរគុណ បងមេសា នឹងចងចាំពាក្យសម្ដីអប់រំរបស់គាត់ណាស់...មិនខុសទេ ជារៀងរាល់ថ្ងៃយើងមានជំរើសពីរជានិច្ច ហើយការប្រកាន់ឥរិយាបថល្អនាំឱ្យយើងមានអ្វីៗល្អទាំងអស់រត់មករកយើងផងដែរ។