Paunang Salita:
Hanggang saan mo kayang magintay sa larangan ng PAG-IBIG?
(icomment mo pag nailimbag ko na ito)
Lahat tayo ay nag mamahal, Minamahal at gusto nating mahalin tayo ng taong mahal natin.
Sa pag-ibig lagi tayo may kalaban kung hindi man isang kontrabida maaring panahon o oras ang ating maging kalaban.
Paano kung tadhan ang pumigil sayo?
Handa kabang mag intay para sa taong minamahal mo? Hanggang kailan ka mag iintay sa taong hindi mo alam kung babalik pa sa buhay mo?
Masakit di ba? Mag aantay ng walang kasiguraduhan kung babalik pa o hindi kung makikita mo o hindi na.
Ang Pag-ibig kasi may sariling oras yan kung ayaw sayo ngayon baka sa susunod pwede na. Hindi tayo ang pumipili ng mamahalin natin (alam ko may tututol diyan).
Kahit na sabihin mong hindi mo siya magugustuhan at hindi mo siya mamahalin.
May pag kakataon mahuhulog at mahuhulog ka sa kanya parang kamay lang pag nangawit ang isa bababa at ibaba mo rin yan.
Paano kung nag kamali ka?
Paano kung siya ang nakatadhana sayo?
Ang pag-ibig wala naman kasing edad na pinipili yan oras na matamaan ka nito may babago ang mundo mo.
Ang istorya na ito ay napapaloob sa pag mamahalan ng dalawang bata na kung saan ay hindi mo masasabing mamahalin nila ang isa't isa.
A/N : Una sa lahat nais kung pasalamatan yung mga tumulong sakin na mag op sa FB ng mga bata. Gusto ko din magpasalamat sa aking sponsors. Ang storya na ito ay sinulat sa salitang tagalog upang mas maunawaan ng mambabasang Filipino at higit sa lahat para ito sa mga bata. Hiatus tong story ko madami flashback at medyo magulo kaya hindi niyo agad maiintindihan pero masasabi ko itong maganda dahil mula sa puso ng nilikha ko ito. Sana'y suportahan ninyo ang bawat kabanata naway may mapulot kayong basura este asal sa aking storya. Maraming salamat :) Mahal ko kayo ( tonong kano) . Para kay Sabrina pala tong paunang salita na ito.
