Merhaba ben hayatında hiçbir işlevi olmayan , sınava hazırlanan baya düz bir lise öğrencisiyim . Hayatımı adadığım tek şeyin derslerim olması dışında müzikten ve voleyboldan çok hoşlanırım ve orta gelirli bir ailedenim . Bu arada ben İzgi . Evet biliyorum ismim garip . Bazenleri insanlar " Ezgi , Gizem , İzci (gerçekten diyen oldu) " diye çağırıyorlar . Alıştım . Ama benim adı İzgi . İzgi Alçay . Kısaca okul hayatımdan da bahsedeyim . Diğer kitap veya dizilerde tanıdığınız ana karakterlerin aksine yan karakterlerin çoğu özelliklerine sahip bir kişiyim . Okulda az çok tanınan biriyim . Voleybol ve müzikten dolayı . Okulun " Rock Grubu " ndayım ve voleybol okul takımındayım . Bu yüzden ufak çaplıda olsa bir çevrem var . Ancak sizin sıklıkla duyacağınız beş isim var : Gizem , Sıla , Buse , Bartu ve Salih . Benim en yakın arkadaşlarım , biri dışında ..
Herşey o gün başlamıştı . Çarşamba günü , antrenmana kaldığımda ... Sabah benim için yine normal sıradan bir gündü . Antrenmandan sonra eve gidecektim . Sıla ile birlikte takımda olduğumuz için çoğu zaman beraber çıkıyoruk ancak Sıla bugün antrenmana kalmamıştı . Aslında ben de kalmayacaktım ama yine de içimde bir yerlerde biri kalmam gerektiğini söylüyordu . Neden bilmiyorum ama fiziken aynı günü yaşasamda ruhen farklı bir gündü . Özellikle havanın kapalı olması beni çok germişti . Antrenmana gitmiştim ve çıkmaya yakın telefonlarımızı almıştık . Telefonum uçak modundaydı . Açtığımda gerekli gereksiz her bildirim düşmüştü ben de hepsini toplu olarak sildim ve annemi aradım . Beni almaya geleceklerini söylemişti . Bacaklarım kopmuştu ve bu benim bir mucizeydi .
Telefonumdan tam müzik açacak iken yukarda bir bildirim belirdi . Mesaj veya mail bildirimi değildi . Bir oyun logosu olan bildirimdi , en azından benziyordu . Kaydırıp baktığımda şunlar yazıyordu " İnsansız Bir Dünya'da Oyun Oynamak İster Misin ? " . Garipti . Ama dikkatimi çekmeye de yetmişti . Açıp baktım ve karşıma bir sayaç çıktı . Altında da bir yazı " Eğer ' sayacı başlat ' a tıklarsanız bir dakika sonra insansız bir dünyaya ışınlanacaksınız . Kabul etmeden önce bir kez daha düşünün . Belki en büyük şansınız belki de en büyük şansızlığınız olabilir . " Bu oyunun nereden geldiğine dair zerre kadar fikrim yoktu . Aslında başta acaba indirdim de unuttumu dedim ama böyle bir oyun neden indirecektim ki ?! Tam düşünmeye odaklanmışken , arabadan gelen korna sesiyle daldığım düşüncelerden sıyrılıp kafamı sesin geldiği yöne doğru çevirdim . Gelen annemlerdi . Arabaya binip eve geçtik .Eve geçtikten sonra yemek yedim . O kadar acıkmıştım ki sanırım iki tabak nohut - pilav ve yoğurt gömmüş olabilirim . Yemek yedikten sonra tabii ki bir öğrenciler ne yapar , ya ders çalışır ya da uyur dersini gece çalışır . Ben yemekten sonra çalışan tayfadanım . Ders çalışmaya geçmiştim , bir uygulama vardı , ders kronometresi ismi FLIP . Çok güzel bir uygulama ders çalıştığınız andan itibaren sizin için dakika tutuyor ve günlük hedeflerinize ulaşmanızda yardımcı oluyor . Bu bilgiyi neden verdim bilmiyorum ama bugün tam dört saat çalışacaktım . Çünkü yarın ' Tarama Sınavı ' vardı ve tüm derslerden . Ama test bilgilerimden çok beni tarıyor , adına şey daha çok yakışır : Annenler Seni Tarayacak Sınavı . Bence daha çok yakıştı . O yüzden çalışmak zorundaydım , saat yedide masanın başına oturmuştum . Kalktığımda saat onbir buçuğu geçiyordu .
Klasik yatma rutinlerimi yapıp yatmaya gidecektim , tabii ki uygulamadan dolayı uçak modunda olan telefonumu açmayı unutmadım . Telefonum benim nefesimdi . Bir yere düşsem bakacağım ilk şey kendim değil telefonum olurdu . Hayatım o idi benim . Telefonu açtığımda dişlerimi fırçalıyordum . Yine gerekli gereksiz her bildirimi siliyordum ama bu sefer tek tek . Tam o sırada aynı bildirimi tekrar görmüştüm ; " İnsansız Bir Dünya'da Oyun Oynamak İster Misin ? " Bu sefer daha dikkatli bakmıştım bildirime ve hangi uygulamadan geldiğine baktım . Sadece " Anonim " yazıyordu .
Bildirime tıkladım ve beynim hayır derken ruhum evet diyordu . Ve ben her zaman ruhumu dinlerdim .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAYBOLMAK
Teen FictionBen kimdim ? Neden vardım ? Kim için yaşıyordum ? Yaşamam neydi ? ... Aklımda deli sorular vardı ben 17 yaşımdayken . Çünkü bu sorular karşıma tam da lisemin en güzel yıllarındayken çıkmıştı karşıma . Güçsüzdüm , çaresizdim .. Birinin elimi tutmasın...