အခန်း (၂၈)

668 56 0
                                    

Unicode

မင်္ဂလာခန်းမအလယ်ပီယာနိုကြီးတစ်ခုကနေရာယူထားလေသည်။လှပကာရှေးဆန်သည်။သေသပ်ကာဂန္ဓဝင်ဆန်သည်။ကြားသည်ကတော့နိုင်ငံခြားမှကောင်မလေးတစ်ယောက်ကဤမင်္ဂလာပွဲကိုလာရောက်အားပေးမည်တဲ့။

နေသန်ထလင်းနော့တ်အမျိုးသမီးသုံးယောက်နှင့်အတူခန်းမအလယ်သို့ဝင်လာတော့Churchတစ်ခုလုံးကဝမ်းသာအားရလက်ခုပ်တီးကာအားပေးကြသည်။နေသန်မပြုံးစဖူးပြုံးလိုက်လေသည်။ဘေးနားကမိန်းမပျိုတချို့ကိုလဲဦးညွတ်ပြလိုက်ပြီးတချို့ကိုလဲလာရောက်ပေးသည်ကိုအသိမှတ်ပြုကြောင်းခေါင်းငြိမ့်ပြနေမိသည်။

တချို့ဆိုအံ့ဩလွန်း၍မေ့တောင်သွားပြီထင်၏။

ထလင်းနော့တ်အမျိုးသမီးသုံးယောက်သည်အဖြူရောင်အနောက်တိုင်းဝတ်စုံများဖြင့်လှချင်တိုင်းလှ၊တင့်တယ်ချင်တိုင်းတင့်တယ်နေ၏။

နေသန်ဘုန်းတော်ကြီးဆီခဏသွားတွေ့မည်လုပ်တော့ဘုန်းတော်ကြီးကကလေးမလေးတစ်ယောက်နှင့်စကားပြောနေသည်။နေသန်လာတော့ ပြုံးကာနှုတ်ဆက်သည်။

"နိတ် ဒါက Ms.Aeinthrazi တဲ့ Myanmarကနေအထူးတလည်လာခဲ့တာ မင်းတို့မင်္ဂလာဆောင်မှာသူ့တို့နိုင်ငံကမြန်မာသီချင်းနဲ့Wedding Songဆိုပေးမယ့်သူလေ"

"မင်္ဂလာပါ နိတ်"

အိမ်သရာဇီဆိုသောကောင်မလေးကမျက်လုံးသေများဖြင့်အေးစက်စက်နှုတ်ဆက်လာသည်။

"အာ ဟုတ် မင်္ဂလာပါ ဒါနဲ့ Miss အသက်ငယ်အုန်းမယ်ထင်တယ်"

"Ohh yep! ကိုယ်ကခုမှဆယ့်ငါးနှစ်ပြည့်မှာပါ"

"ဆယ့်ငါးနှစ်?ဒါဆိုဒီကိုဘယ်လိုလာသလဲ မိဘတွေနဲ့လား ဒီလောက်အဝေးကြီးကို ကိုယ်တို့နဲ့လဲမသိဘဲဘာကြောင့်လာဆိုပေးသလဲ"

"အိုဟိုး ကိုနေသန် အလွန်စပ်စုတယ်နော်"

ဇီကပြောင်စပ်စပ်ဖြင့်ဆိုလာသည်။နေသန် ခေတ္တတော့ရှက်တုံ့တုံ့ဖြစ်သွားသည်။သူနှင့်Quအတွက်နယ်ဝေးမှကလေးမတစ်ယောက်ကပီယာနိုတီးဖျော်ဖြေပေးမည်မှာနည်းနည်းထူးဆန်းလှသည်။ဘုန်းတော်ကြီးကတော့သံသယမဝင်သလိုပြုံးပါနေသည်။နေသန်ခေါင်းသာငြိမ့်ပြမိသည်။

A Sweven Elegy From NatureWhere stories live. Discover now