Bizi Niye Shipliyorlar ki? / Mengola*.✧

8.Bölüm~Geri Geliyorum

Hoşgeldiniz,geçen bölüm heyecanlı bitti o yüzden direk başlıyorum iyi okumalar hepinize<3
•
•
•
Emre:E-Evet ne oldu?!

Baba:Malesef annen..şey

Emre:(Gözleri dolar ve telefonu kapatır)

Emre'nin anlatımı:
Oturduğum yerde döndüm kaldım,ne yapıcam bilemedim sadece ağladım,ağladım ve ağladım.Bir süre sonra kendime geldim ve çok kötü koydu bana bu hisler..Arabadan indim,sürdüğüm yolun yanında deniz kıyısı vardı,denize doğru yürürken sigaramı yaktım.Sanki bu benim suçummuş gibi kendimi cezalandırmak için sigaranın dumanını çekebildiğim kadar içime çektim.

*Telefon çalar*

Hürkan:Emre vardın mı?

Hürkan:Meraklandım hiç yazmadın.

Emre:Geliyorum.

Hürkan:Nasıl yani?

Emre:Gelince anlatıcam şuan yazamam.

-Sonra ise Emre arabasına binip geri rotaya döner,kafası allak bullaktır tek yapmak istediği şey yanında biri olmasıdır.Çünkü Emre küçükken annesi hastanedeyken doğal olarak babasıda hastanede olduğu için evde tek olurmuş,şuan ki bu yaşadığı durum onu eskilere götürmüş,tek başına hayatta kalmaya çalıştığı çocukluğuna.-

-Bir süre sonra eve gelir ve merdivenlerden çıkarken onu duyan Hürkan zaten kapıyı açmış onu bekliyordur.-

Hürkan:Sonunda geldin,iyi misin?

Emre:Sanırım

Hürkan:Ne oldu neden döndün,geç içeri öyle konuşalım.

-İçeri geçerler ve salonda otururlar.-

Hürkan:Neden döndün?

Emre:..

Hürkan:Anlat hadi bana.

Emre:H-Hürkan ben çok kötüyüm..

-Hürkan Emre'ye bakar ve gözlerindeki yorgunluğu görür,sonra ise hemen yanına yaklaşır ve ona sıkıca sarılır.Kendini tutmaya çalışan Emre ise hislerine yenik düşüp ağlamaya başlar.-

Emre:Ağlamayacaktım,söz vermiştim

Hürkan:Ne sözü?

Emre:Annem-Ben küçükken demişti ölürsem ağlama bu seni-etkilemesin hayatını mutlu yaşa ç-çünkü hayat kısa diye..(ağlamaklı konuşuyor)

Hürkan:Annen çok haklı hem sen üzülürsen oda üzülür.

Emre:Off çok garip oldum,keşke erkenden girseydim..LANET OLSUN,OF.

Hürkan:Hey hey yapma böyle o senin niyetini biliyordur zaten.Böyle düşünme.

Emre:Hadi sen uyu saat geç zaten.

Hürkan:Seni bu haldemi bırakayım yani tabiki hayır.

Emre:Ama böyle daha iyi olucam,hem kendime gelirim yanımda sen olursan daha çok ağlarım içimi döküp durarım

Hürkan:Olmaz ama sen cidden kötüsün,sende uyu o zaman hadi bak hem uyumak rahatlamanı sağlar.

Emre:T-tamam.

-Hürkan Emre'ye yatması için koltuğu hazırlar,sonra kendiside yatmak için karşısındaki koltuğu hazırlar.Emre yatar ama uyuyamaz Hürkan zaten uyumaz,sadece Emre'yi izler ve nasıl moralini yerine getirebileceğini düşünür-

-Hürkan bir süreliğine gözünü kapatır ve hemen uykuya dalar,bir süre sonra kalkar ve Emre'ye bakar,yerinde yoktur hemen etrafa bakınır en son ise balkona gider ve Emre'yi orada görünce rahatlar.-

Hürkan:Ne yapıyorsun burada hava buz gibi gir içeri.

Emre:Sen gir giricem birazdan hava almaya çıktım

Hürkan:Hadi gel işte zorlama

Emre:Hürkan gir dedim işte!

Hürkan:Emre biliyorum,kötü hissediyorsun hatta belki kendini iğrenç hissediyorsun ama bunun için kendini mahvetmene izin veremem,kendine gelip hayata devam etmeye bakman lazım ağlayarak gideni geri getiremezsin..keşke gelseler..

Emre:/Lanet olsun çok haklı..ama yediremiyorum işte.Hep ikinci plana attım ama şimdi gitti,artık göremeyecek olmak çok zor./

Hürkan:Hadi gel.(elini uzatıyor)

Emre:(Hürkan'ın elini tutar ve beraber içeri giderler salonda öylece dururlar ve Hürkan ellerinin hala tutulu olduğunu farkedince hızlıca çekip kafasını kaşır.)

Hürkan:İ-iyi geceler o zaman.

Emre:Sanada,ama bu sefer uyu olur mu?

Hürkan:/uyumadığımı nerden biliy,/

Emre:Çok belli ediyorsun.(çok kısa güler)

-Sonra ikiside uyur(cidden uyur))
•
•
•
Evet bu bölüm çerezlik gibiydi biraz yinede fikirleri falan bekliyorum tekrardan sağolun૮ • ﻌ - ˒໋ა