Multimedia Taylor : Daniel Sharman
Trene binip yerime geçtim. Tren yavaş yavaş hareket etmeye başlarken ben hala babama el salliyordum. Tren iyice hızlandı, ve artık şehirden çıkmıştık. Ormanlık yerlerin içinden ilerliyorduk. Manzarayı seyre daldım.
_________________
Kapının tıklatılmasıyla kendime geldim. Basımı cevirdigimde karşımda kendini belli eden baklavalari olan esmer, simsiyah saçlı bir insanüstü varlıkla karşılaştım.
- Acaba burası boş mu?
- Kim?
- Pardon, burda kimse oturuyor mu acaba?
- Yok, boş.
- Diğer vagonlarda yer yok acaba buraya oturabilir miyim?
- Şey, tabii.
Gelip önüme oturdu. Dehşet bir seydi. Aradan bir 10 dakika geçti.
- Ben Taylor. İngiltere 'ye gidiyorum. Üniversite için. Ya siz?
Normalde olsa yabancılara pek konusmazdim ama şu durumu bir istisna olarak kabul edebiliriz.
- Gerçekten mi?
- Neden adım çok mu garip geldi?
- (gülerek) yok Hayır o yüzden değil. Ben de İngiltere 'ye gidiyordum. Üniversite için.
- Ya, demek öyle. Hangi okul?
- Cambridge Üniversitesi
- Ciddi misiniz?
- Neden fazla mi inek geldim size?
- Hahaha Hayır. Ben de oraya gidiyorum.
Babam haklıydı, babam haklıydı!!!
O adamı seviyorum. Aynı okuldan birini buldum. Evet, yaptım bunu ben.
- Ne güzel. Tanıdık bir olacak.
- ( Sırıttı )
- Ve bu arada adım Jessica. Arkadaşlar Jess de der.
- Kendiniz gibi güzel bir isminiz var Bayan Jessica.
- Teşekkürler, sizin de öyle.
Bundan sonra neredeyse tren duran kadar konuşmadık. Zaten gece olmuştu. Biz de mecburen uyuduk ( Hayır bir şey ima etmiyorum ).
