PROJECT UNDERCOVER!

Hoofdstuk 6 ~ mensen zijn monsters~

Ik besloot toch maar de onmogelijke zoektocht aan te gaan, Na een tijdje vond Ik mijn spullen terug in de wc, Ze hadden letterlijk mijn spullen in de wc gegooid.
In de tussentijd probeerden ze in te breken in mijn kluisje en dat lukte ze.
De pesters vinden het zo leuk om dode insecten en uitwerpsels in mijn kluisje te doen.
Ik was echt aan het Wenen het raakte me echt heel diep wat mensen elkaar allemaal aankonden doen.

MENSEN ZIJN ECHT MONSTERS!!!

Wat ze niet wisten was dat alles gefilmd was, Letterlijk alles stond op beeld.
En de pesters waren helemaal nog niet klaar.
Ze waren weer een iets van plan. Wat me eerlijk gezegd niet meer verwonderde, Ik kende hun ondertussen al een beetje wanneer je het niet verwacht zijn ze daar, Net alsof een wild dier op zijn prooi jaagt. En besluipt terwijl ze het niet verwachten
Ze hadden er niet beter op gevonden dan mijn rugzak overhoop te halen, Ik strubbelde tegen en ze zagen mijn snijwonden het kon hun natuurlijke niet schelen. Maar Noucah en Eliyah keken wel echt heel bezorgd whatever dacht ik. Het is genoeg geweest voor vandaag ik ga naar huis.
Ik was zo verdrietig dat ik eigenlijk gewoon terug naar huis wilde, hoe graag ik ook in Amerika ben. Ik wil gewoon terug naar België. Maar ik geef niet zo snel op, Je redt het wel Nika dacht ik bij mezelf en probeerde mezelf op te vrolijken. Ik hoorde ineens dat er weer steentjes op mijn raam werden gegooid ik dacht Ra ra ra wie was het Noucah natuurlijk. Ik had door de grond kunnen vallen.
Mijn hart begon harder en harder te kloppen, Hij vroeg of hij binnen mocht komen Voordat ik iets kon zeggen was hij al binnen. Ik zei sarcastisch ga zitten, wil je iets drinken? Nee, Ik heb niets nodig, Ik wil alleen praten, ik wil het goedmaken. Nika ik wil geen ruzie maken en ik heb een vraag Is het vanwege de pestkoppen dat je jezelf hebt gesneden/verminkt? Noucah vroeg dit wat ik helemaal niet had verwacht. Mijn antwoord kwam er nog al grof uit Waarom wil je dat weten? Wat kan het jou schelen. Nika het betekent veel voor me. Het is niet omdat we ruzie hebben dat ik niet meer om je geef. Je weet dat ik heel veel om je geef. Oh ja, als je zoveel om me geeft, dan moet je beschrijpen dat ik er niet wil over praten. Ik zou graag willen dat je nu vertrekt. Noucah zag dat hij een gevoelige snaar had geraakt en hij wilde me niet meer van streek maken dus verliet mij kamer het laatste wat hij zei was als er iets is bel me dan ik zal er altijd voor je zijn. Ik glimlachte even naar hem en toen klemde hij terug mijn raam uit Nika wat heb je nu gedaan, Noucah probeert om het goed te maken en je bent zo onbeleefd tegen hem. Ik schoot in paniek, Ik wilde hem gewoon niet vertellen waarom ik mezelf snij, Misschien als de tijd rijp is. Ik voelde me heel slecht en heel onrustig in mijn hoofd pff dit ging allemaal door mijn gedachten heen voordat ik ging slapen, ik dacht dat het misschien beter was als ik een paar dagen thuis bleef van school. Het werd allemaal te veel. Na deze gedachten viel ik in een rusteloze slaap.