PROJECT UNDERCOVER!

Hoofdstuk 5~ de bekentenis~

ja duh, Het betekend heel veel voor mij omdat ik je leuk vindt

Het vloog er ineens uit zonder er bij na te denken, Iets later besefte ik wat ik net heb gezegd
ik werd zo rood als een tomaat.
ik zag Noucah diep nadenken over wat hij wou zeggen.

Toen begon hij te praten
Echt? Ik vindt jou stiekem ook heel leuk!

Hij kwam ineens dichter en dichter bij
En pakte me vast en gaf me een stevige knuffel. Hij probeerde me te kussen
Ik trok mezelf weg, Noucah verschoot er een beetje van en keek teleurgesteld. Hij zei dat het beter was als hij weg ging

Voor ik het wist zag ik hem nog net uit het raam klimmen, Ik dacht bij mezelf wat heb ik nu weer gedaan maar het was beter zo.

Het belooft morgen een lange dag te worden. Ik werd een paar uur later wakker gemaakt door mijn wekker ik wou eigenlijk blijven liggen maar dat ging niet dus ik ging me maar snel klaar maken voor school
Daaraan gekomen ging ik direct door naar de les en probeerde Noucah te negeren het was al ongemakkelijk genoeg, Toch zag ik dat hij aan het kijken was terwijl hij bij zijn Squad zat en je mag eens raden wie er weer eens alleen zat deze meid hier. Ik was zodanige in mijn gedachten verzonken dat ik niet door had dat mijn populaire vrienden ineens bij me waren komen zitten. Gelukkig ik zat toch niet alleen in de pauze, Ik was zo opgelucht dat mijn vrienden bij me kwamen zitten, ze waren gelukkig terug, ik had hun ontzettend gemist. En het
maakte me echt gelukkig dat ze terug waren. (:
Na de pauze ging ik terug naar de les, Natuurlijk moesten de pesters weer eens ambetant doen ik had echt geen zin in dat gedoe. En Ik voelde me echt niet goed door de situatie met Noucah ik moest heel de tijd aan hem denken. Dus melde ik me ziek en ging naar mijn kamer.
Ik lag te draaien voor dood in mijn bed.
Ik dacht ik ga maar vroeg proberen te slapen zodat ik morgen terug naar school kan gaan, Zodat Noucah hem niet te veel zorgen maakte, Als hij hem zelfs zorgen maakte.
De volgende dag, Besloot ik me toch maar klaar te gaan maken, Met tegen zin vertrok ik terug naar school.
Daar aan gekomen, Vroeg er een leerkracht hoe het ging met mij Natuurlijk dachten de pesters dat ik hun had verlinkt. Dat had ik niet gedaan, Maar dat wisten ze natuurlijk niet.
Nu werd het pas echt een hel
We hadden turnles, De pesters vonden het zo leuk om mij turn zak, turnschoenen en turn kledij te verstoppen op een plek waar niemand het zou zoeken.