Double Trouble Mafias| Taekook

𖣔︎0.5𖣔︎

"HANGİ OROSPU ÇOCUĞU BENİM EN DEĞERLİMİ BURAYA GETİRDİ LAN!?"

Taehyung'un sesini duyduğumda çok heyecanlanmıştım. Ona dediğim onca şeyden sonra buraya gelmesini beklemiyordum ama geleceğini biliyordum çünkü hep gelirdi.

Ve o buraya geldiyse elini kana bulamadan ve beni buradan almadan gitmezdi.

Bunu biliyordum çünkü, bunu daha önceden de yaşamıştık.

Demir korkuluklara yapışmış bir şekilde onun gelmesini bekliyordum.

Ardı ardına duyduğum silah sesleriyle içerinin çok fena karıştığını anlamıştım. Sevgilim zaten daha yeni ameliyat olmuştu eğer benim yüzümden ona bir şey olursa kendimi asla affedemezdim.

"Bir dakika içinde sevgilimi göremezsem kendinize ölümlerden ölüm beğenin!"

Gür sesi kulaklarıma dolduğunda yüzümde gülümseme oluşmuştu. Bana yaklaştığını kalbimin daha da hızlı çarpmasından anlamıştım.

"Taehyung?"

Bağırmaktan kısılmış sesimle adını seslendiğim de tüm asaletiyle kapıdan girmişti.

Beyaz kazağının önü tahmin ettiğim gibi kan lekeleri ile doluydu.

Hızla yanıma yürüdü ve elin de tuttuğu anahtarla kapıyı açtı.

"Özür dilerim." Boynuna sarılmaya çalışsam da ellerimi sıkıca tutup bana izin vermeden endişeli gözlerle beni boydan boya süzüp konuştu.

"Bir yerine bir şey yaptılar mı?"

Beni etrafımda döndürdü ve yüzümü ellerinin içine aldı.

"Hayır, bana hiçbir şey yapmadılar."

Dolu gözleriyle yüzüme baktığında benim de gözlerim dolmuştu.

"Seni götürdüklerini duyunca aklım yerinden oynadı sana kötü bir şey olma düşüncesi bile beni delirtiyor."

"Taehyung sana söylediklerim için çok özür dilerim ben seni üzmek istemedim lütfen beni affet. Kendimi çok kötü hissediyorum ölmek istiyorum. Keşke ölse-"

Daha cümlemi bitirmeme izin vermeden ağzımın ortasına sert bir öpücük bırakmıştı. Ağzının içi sımsıcaktı beni böyle öpmesi kadar huzurlu bir şey yoktu.

Dudaklarımızı ıslak bir şekilde ayırdı ve alınlarımızı birbirine yaslayıp konuştu.

"Seni yalnız bıraktığım için özür dilerim."

Boncuk boncuk terleyişi ve sesinin git gide daha da kısılmasından bir tuhaflık olduğunu anlamıştım. Kazağında ki kan lekesinin daha da büyüdüğünü farkedip hemen elimi oraya götürdüm.

"Taehyung kanaman var hemen çıkalım."

Ne yapacağımı bilemeden bir hamlede ony kucağıma aldım ve yukarıya doğru koştum .

Üst kata çıktığım da yer de kanlar içinde yatan polisleri gördüm. Her yer toz duman olmuştu. Önümü görmem iyice zorlaşmıştı.

Sonunda kapıyı bulup dışarıya çıkmak için bir adım attığımda ensemde ki silahla durdum.

"Hemen ellerini başının arkasına koy Jeon Jungkook!"

Derin bir nefes aldım ve sakince arkamı dönüp Taehyung'u yere indirdim ve ellerimi dediği gibi başımın üzerine koydum.

Bu piç komiserin derisini yüzüp helikopterin pervanesinde bayrak gibi sallandıracaktım. Jeon Jungkook'la uğraşmanın cezasını ağır ödeyecekti.