(Gotye ft. Kimbra-Somebody That I Used To Know)
Buraya kitabımızın simgesi olan '🌞' emojisini bırakalım mıı?
Yorummmm
.....................
"Rüstem abeeğğ!" Rüstem abi çay ocağından kafasını çıkarınca gülümsedim.
"Bize ordan çay göndersen ya reis?" Rüstem abi gülümseyip çay ocağına girdi ben de nezarethanenin oturağında yayıldım.
"Ya her günün sonunu nasıl burada bitiriyoruz amına koyim?" Kaşlarım havalanırken 2 numaralı bakışım olan 'bre yarram' bakışını ona attım.
"Bre kafir sen başlattın kavgayı." Renas yeni hatırlamış gibi sakinleşti. Makkay da beni onayladı.
"Çen baçlattın kavgayı Renaç"
(Makkay'ı bölümün devamında tanıyoruz)
"He doğru ya unutmuşum. Ama onlar geldi dedi "bize kafa atar mısın üstad" ben de kıramadım kerataları." Karşı hücrede homurdanmalar çıkarken onları takmadım.
"Ben ekonomistim." Renas anlamadan yüzüme bakınca devam ettim.
"Hepimiz bir yalan uydurmuyor muyuz Gamzeli'm?" Lafı yiyince göz devirerek önüne döndü.
Teo'm ve biyo abiler içeri doluşunca dudaklarımı ısırdım.
Sıçtık dostum... Sıçtık...
.........................
(Nezarethaneye düşmeden önce)
Salonda vahşi hint dizilerini aratmayan bir bakışma savaşı vardı ve benim "Duri duri yukiyağğ" diye o saçma şarkıları söylememe çok az kalmıştı.
Araz abilere o kadar da kızgın değildim. Ne de olsa karşıma çıkıp "Slm cnm bne snein abinim hadi gel gidek" diyemezdi.
Ama onlar kızgın olduğumu düşünüyordu ve bunu kullanmaktan zarar geleceğini düşünmüyordum.
Kıs kıs kıs
"Kızım," diye başladı Serdar Koroğlu. Kızım kelimesi ilk kez bu kadar gerçekçi gelmişti. Çünkü o adam söylediğinde fazla absürt oluyordu. Belki de gerçekten inanarak söylemediği içindi.
"bir önceki ailenle aran nasıldı pek bilmiyorum ama biz 16 yıldır yabancı birine kızım diyoruz. Ve İlayda ile pek anlaşamıyorduk. Abilerine çok çektirdi." Kardeşim Aral'ın yanımda kasıldığını hissettim.
Aramın nasıl olduğu sorusuna cevap vermeyip sessiz kalma hakkımı kullandım. Çünkü söylesem kıyamet kopardı. Yine içime atıyorum zort.
Düşünsenize biyolojik babam üvey babamı öldürüyor ve biz Show habere çıkıyoruz. LAN AŞIRI EPİC MOMENT OLURDU.
Ben bunu bir düşüneyim.
Sözü annem İnci Hanım aldı.
"Seni istemediğin hiçbir şeye zorlamayız güzel kızım bize alışamazsan abinle de yaşayabilirsin. Ama senden bir şans istiyoruz." Abi tayfasının hepsi birden öksürmeye başladı.
Şimdi benim ciddili konuşmam lazım. O ne öyle ya yeniyor mu.
Go Alkım go you can do it
"Size karşı herhangi bir ön yargım yok. Tabii ki sizi tanımaya çalışacağım. Ayrıca ben çok acıktım da yemek yiyebilir miyiz artık?" Sonlara doğru ciddiyetimi kaybetmemle iyi bile dayanmıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜNEŞ'TEN DAHA SARI
ChickLitKarışan iki hayat. Bir tarafta şımarık mutlu büyüyen bir kız. Diğer tarafta ailesinden sevgi görmeyen ve yetimhanede yaşayan bir kız. İki zıt karakter. Peki yeni ailelerine alışabilecekler mi? ........................ "Neden hiç sevmiyorsunuz beni?"...