iMessage | h.s.

21

harry:

jammer dat je niet lang kon blijven alex

"kan ik zijn nummer niet blokkeren?" vroeg ik als ik gefrustreerd weer op de thuis knop drukte.

"van?" vroeg justin als hij binnen kwam wandelen met zijn telefoon in zijn hand.

"niemand"

"kom op ariana. nu wil ik het weten"

"het is gewoon- ik weet het niet"

"natuurlijk weet je het wel"

"je hoeft je niet te schamen" zei justin als hij er een stoel bij pakte en voor me ging zitten.

"ik schaam me niet" zei ik hoofdschuddend.

"vertel op dan" zei justin als hij me gebaarde om telefoon af te geven.

"dat gaat hem niet worden" verwees ik naar het feit dat hij me gebaarde om mijn telefoon te overhandigen aan hem. justin trok zijn wenkbrauw op.

"laat het me zien ariana" zei justin als hij voorover ging leunen met zijn ellebogen op zijn knieën.

"nope" zei ik als ik mijn telefoon achter me legde.

"als je het zo wilt spelen"

"wat?"

"we gaan vanavond uit"

"met?" vroeg ik sinds ik niet wist wat voor plannen hij had.

"alleen wij"

"waarom?"

"omdat ik daar zin in heb"

"maar-"

"geen maar ariana"

"ik ga nergens heen"

-

"ed sheeran?!" riep ik als we op het parkeerplaats stonden van wembley.

"ed sheeran ari- selly"

"selly is je erg dankbaar" zei ik oprecht als ik mijn armen om zijn nek gooide.

"wat voor plaatsen hebben we?" vroeg ik enthousiast als ik begon te popelen op de parkeerplaats.

"de beste plaatsen die er maar zijn"

"ik laat het je zien. kom" justin pakt mijn hand vast en samen we lopen richting een prive ingang waar niet iedereen naar binnen kan. justin had blijkbaar twee pasjes die hij moest laten zien. na 5 minuten was alles goed gekeurd en mochten we naar binnen. justin liet me weten dat we de opening act zouden missen doordat we hier backstage zouden zitten voordat het concert zou beginnen en ik kon niet wachten als ik eerlijk moest zijn.

"zijn we er al bijna?" vroeg ik als we door de hal liepen waar verschillende kamers zich bevonden. justin knikte lachend en begon sneller te lopen met mij achter hem aan. hij stopte bij een deur waarvan ik niet kon zien of het een kleedkamer was of iets anders. justin klopte aan en deed gelijk de deur open alsof ze hem al verwachten.

"justin maat!" ik liep justin achterna als hij de kamer binnen liep. ik ging naast hem staan en zag dan wie er aan het woord was, een gezicht dat al te bekend was voor me.

"niall jongen" groette justin zijn vriend die zijn ogen op mij gericht had.

"heb je je vriendin meegenomen?" vroeg een kale man die in de hoek stond.

"het was een verassing voor der. jongens dit is selena. selena dit zijn teveel namen" ik greep naar zijn hand en linkte onze vingers samen en begon te lachen.

"gelukkige vent ben jij" zei dezelfde kale man weer.

"zeer gelukkig" voegde niall eraan toe als hij onze handen zag.

"waar is die joch toch gebleven?" vroeg een andere man die op een bank zat met een flesje bier in zijn hand.

"hier ben ik!" de stem die ik steeds probeer te vermijden klonk luidruchtig door de kamer heen, harry.

-

ik had dit hoofdstuk al getypt dus ik daarom waarom niet updaten?

vrolijk pasen trouwens! :)

till next time x