ATEŞ

8'

İnstagram hesabı: Atesserisi

Yarıyıl tatilinin başlamasıyla beraber kendimi her zamanki gibi eve kapatmıştım.Hava oldukça soğuktu ve ben yaz insanıydım .Kat kat giyinmekten hoşlanmazdım .Klimadan esen sıcak hava saçlarımı uçuştururken elimdeki kahvenin dumanına üfledim .Kitabımı bitirmeme yaklaşık yirmi sayfa kalmıştı ama okuyacak gücü kendimde bulamamış mutfağa gidip oyalanarak kendime bir fincan kahve yapmıştım . Ateş'le son görüşmemizden bu yana beş gün geçmişti ve ben ona' aramızdaki bu şeye son verelim ' dediğimden beri onu aramaya veya mesaj atmaya çekinmiştim .Kendisiyle ilgili gerçekleri bana anlatmadan önce kendisini inandırmak istiyordu .Bazen düşünüyorum da ...Ateş'i bu derece üzen veya şaşırtan şey neydi ? Bana söyleseydi belki bunu beraber aşabilirdik.

Kapı çaldığında elimdeki fincanı çalışma masamın üzerine bıraktım ve merdivenlerden aşağı indikten sonra kapıyı açtım .Montundaki kar tanelerini silkelerken bakışlarını bana çevirdi ,sırıttı .İçeri girmesi için kendimi biraz geri çektim .Montunu çıkarıp yanağımdan bir makas aldı .''Naber sümüklü ! ''

Gözlerimi devirdim .Elimi yumruk yapıp omzuna hafifçe vurdum .''Bana sümüklü demeyi bırakmalısın Arda ! '' Kolunu omzuma atıp saçlarımı karıştırınca kıkırdadım ''Sana yakışan başka bir lakap bulursam neden olmasın ...''

Salondaki koltuklardan birine oturduğumuzda bana bakıp meraklı gibi göz kırptı ''Ee aramadın mı bizimkini ? '' Omuzlarımı silktim ''Günler geçtikçe cesaretim sanki yokuştan aşağı atladı ''

Kafamı parmağıyla itip alayla konuştu ''Sana kitap okumayı yasaklıyorum .Çok fazla edebiyat yapmaya başladın sen sümüklü '' Gözlerimi devirip kolunun altından çıktım .''Babam dışarı çıkmamı istemiyor , Hande ailesiyle tatile gitti .Arada sen geliyorsun işte .Onun dışında sıkıntıdan patlamamak için kitap okumayı tercih ediyorum.Sen olmasaydın napardım ben abiciğim ''Alaylı konuşmama güldü ve kot pantolonunun cebinden küçük bir kutu çıkardı .''Bu senin için ''

Gözlerim parladığında kutuyu elime aldım ''Bunu sen mi aldın ?! '' sesim sevindiğim için yüksek çıkmıştı .Arda elini ensesine götürüp bakışlarını kaçırdı ''Abim sana vermemi söyledi '' Yüzümdeki gülümseme solarken kutuya bir bakış attım .Benim için bir şey almıştı .Bana hediye almıştı .

Kutuyu açtığımda içinden gümüş bir kolye çıkmıştı .Elime alıp incelediğimde kolyenin ucunda minik bir kalp ve kalbin içinde 'A' harfi vardı .Kalple beraber sımsıkı tutunuyorlar gibiydi.

Kolyenin ucunu okşarken Arda şaşkınlıkla konuşmaya başladı ''Bunu sana verdiğine inanamıyorum ''Anlamayan bakışlarla onu izledim .''Neden ? ''

Kolyeyi eline aldığında hüzünle iç geçirdi .''Bu Almila'nın kolyesiydi '' Gözleri kızardığında elimi omzuna koydum .Kolyeden bakışlarını çekip bana baktı ve ağlamaya yakın olan sesiyle sessizce fısıldadı ''Almila,geçen yıl ölen kız kardeşim ''

Kalp atışlarımın yavaşladığını hissettim .Sızlayan burnum ,gözyaşlarımı beraberinde getirmişti .Kız kardeşi ölmüştü ve ben teselli veremiyordum .Kendimi çok kötü hissediyordum .Yaşadıkları kaybın verdiği acı ruhumda dolaşıyor gibi hissetmiştim .Ben şuan böyleysem Arda'nın bir yıl boyunca neler yaşadığını düşündüm .Dışardan sert durabilirdi ama çok duygusal bir yapıya sahipti .Bunu kısa zamanda anlamıştım .Peki ya Ateş ? O neler yaşamıştı kim bilir ...

Arda'ya sarıldığım da ikimizde sessizce ağlıyorduk ''Başınız sağ olsun '' Saçını okşadığımda burnumu çektim ve tekrar konuşmaya başladım .''Senin için çok zor biliyorum ama üstesinden geleceğiz Arda .Seni yalnız ağlarken görmek istemiyorum,beraber ağlayacağız .Hepsinin üstesinden beraber geleceğiz .Sen bu hayatta sahip olduğum tek abisin .''