IRENE’S POV
“maaga akong nagising dahil first birthday ni celestine kaya nagpunta agad ako ng banyo para maligo…”
(20 minutes had past ay tapos na siyang maligo at magbihis)
Pababa na ako ng makasalubong ko si manang imee sa hagdan at tinanong niya naman ako kung san ako pupunta
“oh irene (nagsapa pay ah..papanam?)ilocano ver. (maaga pa ah saan ka pupunta?) tanong niya.
“manag have you forgoten na ba its celestine’s birthday” I said
“ofc not, bat ko naman makakalimutan ang birthday ng pamangkin ko, and btw lets have dinner celebration later for celestine if you want” manang said
“sure ate” I said but in a cold voice saka ako nagpaalam at umalis,pero bago ako dumeretso sa sementeryo ay nagpunta muna ako sa bilihan ng bulaklak...wala pang 10 minutes ay nakabili na ako kaya dumeretso agad ako sa sementeryo
(oo mag isa ko lang walang driver dahil ayaw ko nang sagabal/istorbo)
SKIP
nakarating na si irene at inilagay agad ang bulaklak na binili niya at sinindihan ang kandila
"Honey, my celestine mommy miss you so so much" i said while crying at tulala lang na tititigan ang pangalan ni celestine na naka ukit...ilang oras din ako dito kay celestine pero wala akong balak umalis kaso napansin ko sa kalayuan na parating na sila manang dahil nakilala ko ang kotse at van na gamit nila kaya agad akong umalis dahil ayaw kong nakikita nila akong umiiyak lalo na ang mga anak ko....so pumunta muna ako sa kotse ko at hinintay silang maka alis
SKIP
AFTER 2 HOURS
dalawang oras na ang nakakalipas at paalis na rin sila kaya bababa na sana ako para bumalik kay celestine kaso biglang tumawag si bonget pero hindi ko ito pinansin hanggang sa naka 10 misscalls at sumunod naman si mananng naka 15 misscalls ayaw ko sanang sagutin kaso baka my emergency or what kaya sinagot ko na
"Oh irene jusmiyo marimar buti naman at sinagot mo na" manang said on the phone
"ate deretsuhin mo na ako ano ba kailangan mo?" I said habang nagmamadali dahil gusto ko ng bumalik kay celestine
"ay aba aba ikaw pa my ganang ganyanin ako" manang said
"manang ano nga" i said
"well sabi mo kasi pupuntahan mo si celestine eh bat pag dating namin wala ka?" Manang asked
"Hindi kasi ako nag breakfast manang kaya pumunta muna ako sa isang fast food resto" pag sisinungaling ko
"ah ganon ba, oh siya sige mag ingat ka wag mong kalimutan yung dinner mamaya para kay celestine..magluluto pa naman ako ng specialty kong pinakbet pizza..cge bye" manang said at nag end call na "
pagkatapos ng pag uusap namin ay dali dali akong bumalik kay celestine at nag stay doon hanggang magdamag hanggang sa nakaramdam ako ng gutom kaya umalis muna ako at kumain saglit...
GREGGY'S POV
Hindi na kami nag sasama sa iisang kwarto simula nung kausapin niya akong lumayo muna pero nasa iisang bahay parin naman kami kasama sina bong bong at manang at hindi rin naman nagkakalayo ang kwarto namin ni irene kaya sa sobrang aga kong nagising ay nakita ko si irene na papalabas ng bahay at mukhang nagmamadali ng ganito kaaga kaya sinundan ko siya at mukhang alam ko na kung san siya tutungo at hindi ako nagkamali kay celestine nga dahil birthday niya ngayon
“napaka tagal ni irene at mukhang magdamag siya na babantayan si celestine kaya tinigtignan at binabantayan ko nalang siyasa malayuan nangsa ganon malayo man ako sakanya hindi naman siya nawawala sa paningin ko. Mga ilang oras pa napansin kong umalis si irene at pumunta sa kotse niya yon pala ay Nakita niya sigurong paparating na sila manang kaya agad siyang umalis.”
![](https://img.wattpad.com/cover/297448158-288-k536278.jpg)
YOU ARE READING
Family is where the home is
ФанфикNote: if your not open minded dont read this This story is just a fanfic