Family is where the home is

Chapter 37

time of death 12:05 🪦

"i am so sorry but one of them didn't make it" the doctor said and cheska's tita burst into tears "hindi to maari" she said at mas lalong nag hagulgol sa iyak as she go straight to the morgue while crying...she slowly walk in and look at corpse and slowly and slowly lifted the blanket covering the corpse.

Gulat na gulat siyang makita ang bangkay "bakit mo naman kami iniwan" pagtangis niya, ilang minuto din siyang humagolgol sa pag tangis hanggang sa lumapit ang isa sa mga staff at sinabing kailangan na daw nilang ayusin si belinda para maihanda na ang lamay niya, kaya naman ipinaubaya na ni claire (tita ni cheska) sa mga staff si belinda at agad naman siyang nagtungo sa kwarto ni cheska na hanggang ngayon ay comatose parin hanggang ngayon.

Masyado kasing malakas ang pagkakabanga ng sinasakyan ng kanilang bus kaya nauntog untog si cheska na sanhi ng pagkakaroon niya ng brain damage at kulang rin siya sa dugo, kaya habang tumatagal ang panahon na nasa coma si cheska ay umuunti ang posibilad na mabuhay siya dahil kailangang kailangan niya talaga ng blood donor sa laong madaling araw.

ilang araw ng nailibing ang nanay ni cheska at ilang araw na rin siyang naka himlay dahil kahit anong klaseng paghahanap ng dugo ang gawin ng hospital at ng tita claire niya hindi siya mahanapan ng compatible na blood donor dahil napaka rare ng dugo ni cheska, it is the rarest blood in the world and its AB negative.

IRENE'S POV

Nakauwi na kami nina greggy dito sa manila and ofc back to work ganon fin siya but we manage to have our tine naman in private

its been days since hindi pa pumapasok si cheska at nag aalala na ako sa batang yon, i even ordered darcy to find cheska but until now wala pa rin siyang balita, every time passes mas lalong sumisikip ang dibdib ko na para bang may mawawala sa akin last time i feel this is years ago.

i felt this to my little angel celestine and now its happening again, i am feeling it again.

knock knock

"come in" i said not even bothered to look who is that

"miss, finally, i have a lead about your secretary, cheska" he said in different emotion kaya ang sistema kong walang ka gana gana kanina ay biglang naging energitic

"spill it" pagmamadali ko "u-uhmm, what do u want me to spill miss, the good news or bad?" He nervously ask

"the good news" sagot ko "well the good news is i found her na po, and she's at ilocos----" i cut him "ilocos???, why is she there?" nag aalalang kuryusidad ang sumagi sa isip ko

"eto na nga po, i think your aware naman po na taga roon siya" he said at tumango nalang ako and give him the signal to go on

"so, after new year pabalik na po sana sila ng maynila but unfortunately something ill fated happen" he said na lalong nagpakaba sa akin na para bang kunti nalang ay babagsak na ang luha ko sa sobrang kaba

"what happened?" Nanghihinang tanong ko, hindi agad siya naka sagot "n-na b-ab-ababanga p-o kasi yung bus na sinasakyan nila pauwing maynila" mautal utal niyang sabi

Sa sandaling sabihin niya iyon ay nanghina ako ng tuluyan at napakapit sa mesa ko "nasan na siya, is she ok, is she safe, is my baby safe?" nanginginig, natatakot, at kinakabahang sunod sunod kung tanong pero mukhang nagulat ata siya sa huli kung sinabi (is my baby safe?) na maski ako gulat kung bakit ko nasabi ang huling yon pero wala akong paki alam

"answer me!" Hindi ko sinasadyang pasigaw sa kanya "m-miss i am so sorry but she's in the hospital right now and still in bed, comatose" he said and low her head, sa sandaling yon hindi ko alam ang gagawin ko, natatakot akong mawala siya. Napaupo na lamang ako sa swivel chair ko at umiyak