Η Φυγή

Κεφαλαιο 7.

-Τι εννοείς θα λείψεις?
-Θα πάω στη Θεσσαλονίκη για τρεις-τέσσερις εβδομάδες.
-Να κάνεις τι στη Θεσσαλονίκη? Μαθιο, δεν είναι πλάκα αυτά. Έλα σταματα.
-Δεν κάνω πλάκα. Θα πάω στη Θεσσαλονίκη για τρεις-τέσσερις εβδομάδες. Ψάχνω ήδη σπίτι για προσωρινά. Οι δουλειές στα κτήματα θα συνεχίσουν κανονικά και ο Αστέρης θα είναι εδώ για ο,τι χρειαστείς.
-Μαθιο, τι λες? Έχετε δουλειά στη Θεσσαλονίκη? Στείλε κάποιον εργάτη!
-Δεν πάω για δουλειά.
-Τότε...γιατί πας?
Ο Μαθιος δίστασε. Επεξεργαστηκε το πόσο συνετό ήταν να της πει όλη την αλήθεια τώρα ή μόνο ένα μέρος της.
-Υπάρχει μια γυναίκα. Στη Θεσσαλονίκη. Ερωτεύτηκα.
-Στη Θεσσαλονίκη? Χάθηκαν τόσες γυναίκες στην Κρήτη και εσύ βρήκες στην άλλη άκρη της Ελλάδας?!
Τι λες βρε Μαθιο, κουζουλαθηκες? Πουθενά δε θα πας.
-Θα πάω, μάνα. Εγώ αυτή θέλω και για αυτή θα παλέψω.
-Θα παλέψεις?!
-Ναι.
-Μαθιο, τι λες? Θα ξενιτευτεις για μία γυναίκα? Εδώ είναι το σπίτι σου! Και τι, έτσι θα πας να τη ζητήσεις, χωρίς εμάς?!Οικογένεια εσυ δεν έχεις?
-Μάνα, μην ανακατεύεσαι-
-Δε γίνεται να μη τη γνωρίσω εγώ! Μαθιο, κάτι δεν πάει καλά εδώ...πήγες δύο μέρες πανω και ερωτεύτηκες! Και τώρα θα αφήσεις τον τόπο σου, το σπίτι σου, την-
-Μάνα! Μίλησα! Φεύγω αύριο βράδυ, κοίτα να το χωνέψεις, δε θέλω δράματα. Όλα θα είναι τακτοποιημένα και μέχρι να γυρίσω τίποτα δε θα πάει στραβά. Δε θα σας αφήσω στο έλεος του Θεού.
-Για δες! Μας κάνει και χάρη!
Εκείνος, όμως, είχε ήδη πάει προς την πόρτα για να φύγει.
-Μαθιο! Μαθιο, έλα δω, δεν τελειώσαμε!
Όντως, σκέφτηκε ο Μαθιος αλλά δεν γύρισε. Μισή αλήθεια ειχε πει στη μάνα του, τελικά, αλλά έφτανε προς το παρόν.  Έπρεπε να ασχοληθεί με τις πρακτικές δουλειές, τα κτήματα, το εργοστάσιο.

Την ίδια ώρα, η Βασιλική ήταν στη δουλειά της και μονο τη δουλειά της δε σκεφτόταν. Ο νους της έτρεχε συνεχώς σε εκείνον. Αύριο θα είχαν περάσει δυο μέρες. Θα ερχόταν άραγε, οπως είχε πει?
-Πάλι τον Ματθαίο, σκέφτεσαι?
-Αχ! Αμάν βρε Ιφιγένεια, με τρόμαξες! Και μη λες το όνομα του!
-Γιατι ποιος είναι καλε, ο you know who για να μην λέω το όνομα του?
-Χαχα, γελάσαμε! Απλά δεν χρειάζεται. Και δε τον φωνάζουν Ματθαίο αλλά Μαθιο!
-Εγω θα τον αποκαλώ Ματθαίο. Λοιπόν, αυτόν σκεφτόσουν πάλι ε? Ωχ Θεέ, μπλέξαμε.
-Έλα σταματα, τη δουλειά μου κοιτούσα.
-Αν κοιτούσες τη δουλειά σου, Βασιλική μου, δε θα ήσουν στην ίδια σελίδα εδώ και σαράντα πέντε λεπτά....
-Και εσύ πως ξέρεις πόση ώρα είμαι σε αυτή τη σελίδα, βρε Ιφιγένεια?!
-Ίσως γιατί ήρθα πριν σαράντα πέντε λεπτά να σου αφήσω τα υπόλοιπα και είδα την ίδια σελίδα που βλέπω τώρα?!
Η Βασιλική κοίταξε αλλου και ήπιε λίγο από τον καφέ της.
-Βασιλική μου...δε σε επιπληττω. Καταλαβαίνω. Εντάξει, σε όλους συμβαίνει να μην είναι τόσο συγκεντρωμενοι μια μέρα. Απλά, μην σε απορροφάει τόσο και αν το κάνει, αυτό πρέπει να σου λέει κάτι.
-Τι να μου λέει, δηλαδή?
-Οτι τον αγαπάς σαν να μην πέρασε μια μέρα από τότε που έφυγες. Και ότι ακόμη τον θες.
-Όχι, δεν είναι έτσι. Δηλαδή δεν είναι τόσο απλό-
-Όχι, είναι τόσο απλό. Η αλήθεια πάντα απλή είναι, είτε δύσκολη είτε εύκολη. Όλα τα υπόλοιπα στη ζωή η σας είναι που την περιπλεκουν την κατάσταση.
-Ιφιγενεια, δε μπορώ να τα παρατήσω όλα και να γυρίσω στην Κρήτη. Δεν γίνεται να γυρίσω εκεί. Και εκείνος δε γίνεται να μείνει εδώ, η Κρήτη είναι η ζωή του!
-Αυτός δε γινεται, όπως λες, να φύγει γιατί η Κρήτη είναι η ζωή του, εσένα η ζωή σου, όμως, δεν είναι η Θεσσαλονίκη.
-Ναι, αλλά στην Κρήτη δε γυρίζω. Δεν ξέρεις πως είναι εκεί τα πράγματα, δεν καταλαβαίνεις. Για το χωριό είμαι μια άτιμη, μια βρώμικη. Η θεία μου δε βγαίνει από το σπίτι εξαιτίας μου, ζει μόνη της. Και νομίζεις θα με δεχτεί κανένας για γυναίκα του Μαθιού? Πρώτα πρώτα, ο ίδιος ο Στεφανής...θα με σφάξει αν πατήσω το πόδι μου πίσω! Τον παράτησα δύο μέρες πριν τον γάμο, ολοι έλεγαν ότι βρήκα άλλον, οτι ειχα γκόμενο! Και είναι ξάδερφος του έτσι...σημείωσε το αυτο. Οικογένεια...
-Ο Ματθαίος δεν σου ειπε ότι δεν τον λογιζει οικογένεια μετά από οσα έμαθε? Που αυτό είναι και το λογικό, έτσι...τέρατα είναι αυτοί οι τύποι, όχι οικογένεια.
-Για την υπόλοιπη κοινωνία δεν είναι τόσο απλό. Αλλά το χειρότερο δεν είναι καν ο Στεφανής...το χειρότερο είναι η μάνα του, η Καλλιόπη!
-Αμάν, μαμακιας είναι?
Η γκριμάτσα της Ιφιγένειας έκανε την Βασιλική να γελάσει.
-Τι? Αχ, μη μου το κάνεις αυτό, σε παρακαλώ!
-Αν ηξερες την Καλλιόπη, θα καταλάβαινες ότι το θέμα δεν είναι ο Μαθιος! Τη λένε "Καπετάνισσα" στο χωριό...θέλει να τα ελέγχει όλα και όλους. Κανένας δεν της αντιμιλαει ούτε την κουτσομπολευει, ολοι την σέβονται λες και θα τους χτυπήσει αν κάνουν αλλιώς -μπροστά της τουλάχιστον. Πιο δυναμική και αυστηρή γυναίκα από αυτή δεν έχω γνωρίσει ποτέ. Και εννοείται είναι άψογη. Δε θα επέτρεπε ποτέ σε κάποια σαν και μένα που εχει κάνει τέτοια ατιμία να είναι με γιο της και, μάλιστα, τον αγαπημένο της γιο! Στον Μαθιό έχει αδυναμία γιατί μοιάζει στον πατέρα του, τον άντρα της, τον οποίο λάτρευε και λατρεύει. Το όνομά του ο πιο ιερός όρκος της!
-Αυτό δεν είναι "δυναμική και αυστηρή", βρε Βασιλική μου, αυτό είναι η Σκυλα και η Χάρυβδη μαζί! Τέλος πάντων...αυτή είναι δουλειά του Ματθαίου. Μάνα του-
-Μαθιος!
-Ματθαίος! Λοιπόν, η μάνα του είναι, θα τον καταλάβει, ειδικά αν του έχει αδυναμία που λες.
-Με αυτό το πλευρό να κοιμάσαι. Ο,τι θέλει αυτή γίνεται πάντα, είτε με τον έναν είτε με τον άλλον τρόπο!
-Βασιλική...είναι η δική σας ζωή, όμως. Η ζωή του γιου της, όχι δική της. Πέρα από την πλάκα, τώρα, δεν είναι καμιά μάγισσα να αρχίσει τα ξόρκια και τα δηλητήρια! Αν θέλετε εσείς, θα την αντιμετωπίσετε, όσο δύσκολο και αν είναι! Κάποια στιγμή θα το χωνέψει, έστω και με το ζόρι!
-Αυτό που όλα τα θεωρείς απλά!
-Αυτό που όλα τα θεωρείς περίπλοκα! Εγώ ξέρω πως όταν θες κάτι, παλεύεις για αυτό, Βασιλική. Καταλαβαίνω γιατί είναι δύσκολο και θα χρειαστεί πολλή επιμονή και δύναμη αλλά ακατόρθωτο δεν ειναι! Και αν είναι, εσείς θα το κατορθώσετε. Ισχυρότερη δύναμη από την αγάπη δεν υπάρχει.
Ο χτυπος της πόρτας διέκοψε τις δύο κοπέλες -ηταν ένας συνάδερφος, έκανε μια γρήγορη ερώτηση και έφυγε.
-Να τα, ξεχαστηκαμε με αυτά και με αυτά! Πάω εγω, αντε τελειωνε και εσύ με αυτό το έγγραφο και θα τα ξανασυζητησουμε για τον Ματθαίο.
-Αχ, μη λες καθόλου το όνομα του! Γειά!