A/N : I dreamt of D.O kaya eto mag-update na ko :) sorry for the long long wait guys :* /used their new song 'beautiful' as my inspiration in making this chapter. I have no plot, on the spot update.
Yuri's POV
"Yuri, you can do this.. Kaya mo 'to! Mahal mo sya kaya mo 'to gagawin. You can do anything for love... "
Sabi ko sa sarili ko habang humahanap ng lakas ng loob.
Nandito ako ngayon sa harap ng bahay nila Dyo.. May hawak na chocolates and flowers, hindi ko alam kung anong pumasok sa isip ko pero mabuti na 'to.
DAY 1 Yuri, this is your day 1.
Humakbang na ko at aktong dodoorbell na pero bumukas yung pinto nila.
"Ay miss, sino ho sila? " biglang sabi ng? Ewan ko?
"Uhm ako po si Yuri" sagot ko naman
"Ano po o sino po ang kailangan nyo? " tanong nya muli sakin.
"Uhmmm si Dyo po sana, andyan po ba sya? " tanong ko
Nakita ko naman ang pagaalangan sa mukha nya
"Ah si sir Dyo, a-ano kasi--" "Manang sino ho yung kumatok? " naputol ang sasabihin nya nang sumingit si Dyo..
"Sir may naghahanap po sa'yo" dismayadong sabi ni Manang kay Dyo.
Lumabas naman si Dyo sa pinto at duniretcho papunta sakin..
"Uhm Dyo.. " sabi ko
Tinignan nya lang ako :(
"Di mo manlang ba ako pagbubuksan ng gate? Hehehe" biro ko pero totoo to kahit pagbuksan nang gate. Omg
Lumabas naman sya ng gate, omg mabuti naman.
"Sabihin mo nalang kung ano yung pakay mo, may ginagawa pa AKO"
Haissst
"Uhm Dyo.. Tulad nang sinabi ko papatunayan ko sayo yung pagmamahal ko. Uhmm eto oh.."
Inilahad ko naman yung kamay ko na may Flowers and Chocolates sakanya...
"Thanks but no thanks" sagot nya saka ako tinalikuran...
ABA!!!
"DO KYUNGSOO!!! HINDI AKO AALIS DITO HANGGAT DI MO KINUKUHA TONG MGA BINIBIGAY KO" sabi ko. Wtf This is Day 1 pero grabe na sya magpahirap. Akala nya ba susuko ako!? Hindi no!!!
1 na nang hapon at wala pa rin, di pa rin sya lumalabas. Nauubos na pasensya ko.. Pero hindi.. Mahal ko sya at gagawin ko ang lahat para sa mahal ko.
"Do Kyungsoo please lumabas ka... " bulong ko sa sarili kada minuto.
1 pm na di pa ko kumakain, ansakit na ng tummy ko. Nagugutom na ko.. Gusto ko mang umalis para kumain kaso wala baka lumabas sya tapos wala ako..
Nag-antay pa ko ng konting oras pero di ko na talaga kaya yung gutom ko.. Baka himatayin ako dito..
Nilingo ko yung paligid..
Kung suswertihin nga naman.. May nagtitinda ng siopao!!!
Tumakbo ako't bumili "manong anim po, tatlong bola-bola. Tatlong asado." sabi ko. Agad namang kumuha si manong at ibinigay sa'kin. "Eto po bayad manong oh, keep the change" sabi ko at umalis, bumalik sa tapat nila Dyo. Nagthank you naman si manong sakin. Buti na lang may mineral water station dito na malapit.. Kahit papano mabait padin sakin si God si Dyo nalang talaga ang hindi..
Kinain ko na lang yung siopao, mabuti nalang walang masyadong nagdadaan dito kundi makikita nila ako. Omg.
Ilang oras na din ang nakalipas, magdidilim na. UMAASA PA DIN AKONG LALABAS SYA. HIHINTAYIN KO SYA NGAYON TULAD NG PAGHIHINTAY NYA SAKIN NOON. SABI NGA NI CHANYEOL 'NO PAIN. NO GAIN.' KAYA MAGTITIIS AKO NGAYON.
6pm
"Do Kyungsoo, labas ka na please" 〒_〒
7pm
"Naniniwala akong mahal mo pa ako, at papatunayan ko sa'yong mahal na mahal na kita kaya kahit abutin pa ko ng kinabukasan dito. Magiintay ako"
8pm
"Kahit na puro kagat na ko ng lamok okay lang sakin, ang mahalaga iintayin kita"
9pm
MEDYO MASAMA NA YUNG PAKIRAMDAM KO...
AT PAKIRAMDAM KO MASAMA DIN YUNG PANAHON..
ANLAMIG NG HANGIN...
Matiyaga akong naiintay pa rin dito sa labas nang may biglang tumulo sa ilong kong tubig..
"Omg umaaboooon" sabi ko pero...
"Ano ka ba Yuri, ambon lang yan. Kayang kaya mo yan! Fighting" sabi ko sa sarili ko.
Desperada na pero mahal ko talaga sya at handa akong gawin to para sakanya.
Habang tumatagal palakas na ng palakas ang ulan.. Inaamin ko natatakot ako dahil may kidlat na din. Pero binabalewala ko lang iyon..
Sa mga oras na 'to umaasa akong lalabas si Dyo.. Tutulungan ako, papagalitan ako sa ginawa ko pero hindi..
Sampung minuto ang nakalipas..
Wala pa din..
Ginaw na ginaw na ko, natatakot na ako. Wala akong magawa ngayon kundi umiyak nalang..
Di ko na kaya, pero kakayanin ko. Nahihilo na ko, hindi ko na alam..
Nagdidilim na din ang mga paningin ko....
Hindi ko alam, pero di ko na nakayanan..
"Do Kyung Soo... Mahal na mahal kit---"
ANON'S POV
I don't know, but I fall for her even harder everytime I see her.
***end of chapter 5
