My first story here at wattpad :) hope you like guys. We all have the freedom of speech thats why you may leave a comment after reading this. Im sorry if it's still not finish. This is just a short story after all. :)
Thank you for reading ...
____
Plagiarism- is the practice of using or copying someone's idea or work and pretending that you thought of it or created it.
PLAGIARISM is not allowed here. So have some respect.______
PROLOGUE
"Napaka sarap talagang tignan ang mga anak natin best!"
sabay tingin ko sa aking bestfriend na si Anastacia, ang ina nang batang mapapangasawa ng anak kong si JEZEL.
"Tama best, bagay na bagay talaga ang dalawang iyan."Nakatutok lang ang mga mata niya sa dalawang batang nagbibike. Kita sa mga mata niya na may malalim siyang iniisip idagdag pa ang napakalamya niyang boses.
Seven years old palang sina JEZEL at MENJIE pero planadong planado na naming magkaibigan ang magiging future ng aming mga anak. We dreamed of a very bright future for the both of them, we put the schools that they will be attending when they went to highschool and college on a list, the course we want them to take, the venue for their wedding etc
.
"Best, I have something to say"
Nararamdaman kong hindi maganda ang sasabihin sakin ni anastacia, so i hold her hand while smiling.
"Sige best, ano ba yun? problema?"She look at me with teary eyes and say the unanticipated news with a trembling voice.
"Iiwan na namin kayo ni menjie."
Nagulat ako sa sinabi niya, i let go of her hand and hug her.She continued to cry while telling me the reason why they have to left us."Im sorry best, ako pa ang unang nagplano na paglapitin natin ang mga anak natin, pero tignan mo naman ngayon ako pa pala ang sisira sa mga pangarap natin at ng mga anak natin.Kumplikado na ang sitwasyon ng papa ko best, at gusto niyang dun kami sa america tumira ng asawa ko at ni menjie."
I know deep inside, my bestfriend was torn between her dream for her son and her father's wish to spend his last moments with his grandson. Sobrang malapit kasi sa puso ng papa ni anastacia si menjie, napaka-bibo at talino kasi ng anak niya kaya ngayong nagiging kumplikado na ang papa niya sa sakit na colon cancer hindi na nakakapagtakang si menjie ang laging
hahanap-hanapin nito.I hold her both shoulders and face her while still wearing my sweetest smile to stop her from crying.
"Makinig ka anastacia, mas importante ang papa mo kesa samin ni jezel. Andito lang naman kami sa pilipinas, wala naman kaming pera para mag-migrate sa ibang bansa kaya hindi kami mawawala. Tuloy padin naman ang mga pangarap natin para sakanila at wag kang mag-alala aalagaan kong mabuti si jezel para maging karapat-dapat siyang asawa ni menjie. at higit sa lahat
ipinapangako kong
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.MAGHIHINTAY SI JEZEL."

BINABASA MO ANG
The Unexpected Surprise
Short StoryDo you ever experience waiting for someone?. nakakainip diba?. A story of a girl who's waiting for his childhood love, and then when they finally met. Different surprises was given to her from the boy, until one unique surprise happened and that sur...