The Unexpected Surprise

Chapter Four: Say Something

Menjie's POV

She looked so shocked. I held her hand as we walk all eyes are on us.

"Who's that girl?"

"Baka katulong niya friend?"

"Katulong? Bakit niyakap kung katulong lang siya?"

Bulungan ng mga babaeng nakatingin samin, nakatungo lang si jezel habang yakag-yakag ko siya papunta sa kotse ko. Hindi padin siya nagsasalita ng umandar na ang kotse.

"Are you okay?"

"ah,ahm,uhm.. ah..

hehehehe

yes, aaaa... im fine."

"Hindi obvious sayo na kinakabahan ka.

o kinikilig?."

Nagulat siya at tumingin sa mga mata ko. Finally i caught her attention. Ang tanga ko talaga...

hindi ko man lang binigyan si jezel ng time para mag-adjust!.

"Im sorry kung ginulat kita,

It's just that...

I really miss you so much."

This time, siya naman ang kumuha ng kamay ko ang hold it tightly. Her warm senses filled my soul with an unexplainable feeling.

"Ako din menjie, akala ko hindi mo na ako babalikan...

Pero binalikan mo padin ako. And your smile says that its all worth the waiting."

She said while smiling...

I hug her. And it's like im dreaming and I don't wanna end this dream. But this is not a dream hugging the girl i've been longing to touch so much.

Jezel's POV

Kumalas na si menjie sa pagkakayakap sakin ng makita niyang nakangiti na tinititigan kami ni manong driver. 

Nabitin tuloy ako! hahaha... Grabe i cant help myself but to love and love and love the man beside me. Nang huminto na yung kotseng sinasakyan namin, inalalayan ako ni menjie sa pagbaba.

So gentleman talaga! Haysss.. nasa dreamland ba ko? Parang ganito kasi yung mga nasa panaginip ko noon eh.

"Welcome to our house, my dear jezel"

Hindi na ko nakasagot sa pagbati ni menjie. Napanganga nalang ako ng makita ko ang bahay nila. Grabe parang Bahay ni dao ming zu sa meteor shower???

Sobrang Lakiiiiiiiiiii!!!!!!!!!!!!! 

"Bahay niyo ba talaga to?"

"Sa tagal nating hindi nagkita, alam kong gustung-gusto mong makapunta dito sa bahay. Dati kasi sa bahay tayo lagi naglalaro diba

Pasok na tayo?"

He grabbed my hand and led me to the garden where a dinner was already arranged for the both of us. Pinaupo niya ko sa upuan na malapit sakanya. Then gave me a bouquet of pink and violet roses. 

"Ikaw yung secret admirer ko??" O.0

^u^"Ako nga, papayagan ko pa bang may manligaw na ibang lalaki sayo?"

"Eh bakit nakaupo ka sa tabi ko?, diba dapat dun ka sa harap ko?"

"Kasi gusto ko malapit lang ako sayo,

matagal din kasi akong nahiwalay sayo"

Super Speechless. Ayaw gumana ng utak ko puro tibok lang ng puso ko ang naririnig ko. 

Biglang may nagplay ng violin sa tabi namin kasabay ng babaeng nakanta...

"Can I have this dance?"

Sabi ni menjie habang nakalahad ang palad niya sakin. Syempre tinanggap ko nakakahiya naman kung tatanggihan ko pa diba?

Go Grab the chance Jezel!

Nagsimula ng kumanta yung singer habang yakap-yakap lang ako ni menjie at sumasayaw sa saliw ng kanta...

It's not the flowers, wrapped in fancy paper 

it's not the ring, i wear around my finger 

There's nothing in all the world i need 

when i have you here beside me, 

here beside me

Wala na talaga...

Wala na kong mahihiling pa. Try mong mapunta sa sitwasyon ko, aalis ka pa ba? Im so happy.

Sa sobrang warm ng nararamdaman ko napapikit nalang ako while listening to the beat of the music and the beat of my heart.

so you could give me wings to fly 

and catch me if i fall 

or pull the stars down from the sky 

so i could wish on them all 

but i couldnt as for more 

cuz your love is the greatest gift of all 

"Your the greatest gift i've ever received jezel"

Bulong ni menjie sakin. And it feels a very beautiful music in my ears.

Hanggang sa natapos na ang kanta magkayakap lang kaming dalawa. wala talagang masabi. Nakangiti lang ako habang nakatingin sakanya. 

He breaks the silence

"Would you want to Say something? rather than smiling?"