The Unexpected Surprise

Chapter Three: Is that you?

CHAPTER THREE

Jezel's POV

"Goodnight anak" kiniss muna ko ng papa ko bago kami pumasok sakanya-kanya naming kwarto. Nakalimutan kong sabihin, hindi ba halata? only child lang po ako, their one and only baby. 

Pumasok na ko sa kwarto ko at humiga sa kama. Hindi maalis sa isip ko si "Mr. secret admirer". Nakakastrike two na siya sakin ah!. Kanina pa niya inooccupy and isip ko, para kay menjie lang puso't isipan ko. pero...

pero...

pero...

"aaaaaaaarrrrrggggggghhhhhh!!! Sino ba kasi yung lalaking yun???"

Itutulog ko nalang tong mga tanong sa isip ko. Baka sa panaginip ko makilala ko din siya.

Wait? bakit gusto ko siyang mapanaginipan?.

"eeeeeeeehhhhhhh!!!Bura bura bura sa isip! tulog na ko, Goodnight!" 

Kinabukasan sa school...

Naramdaman kong may yumuyogyog sa balikat ko kaya iminulat ko ang mata ko para makita kung sino ang taksil na iniistorbo ako

sa tulog ko. 

"Ano ba jhen, kaya nga ako pumunta dito sa library para makabawi ng tulog eh!."

Umupo si jhen sa tabi ko habang titig na titig sa mukha ko.

"Nagpuyat ka ba dahil sa project? o may iba kang pinagpuyatan?"

Agad kong kinalkal ang bag ko para hanapin ang maliit kong salamin. Nakita kong nangingitim ang sides ng mata ko. Grabe ah!

ang bilis ko namang magkaroon ng eyebags.

"OO na, inisip ko talaga yung mr. secret admirer na yun ng buong gabi. Sobrang late na kong natulog ng dahil sakanya!."

Kay jhen ko lang kasi ikinukwento yung tungkol dun kay 'mr. secret admirer', siya kasi ang pinaka-close ko dito sa school. Ikinukwento ko din naman siya kay mama at papa, pero sabi nila normal lang naman daw magkaroon ng secret admirer.

Hindi naman kasi ako nagkaroon ng ganun nung high school, merong mga nagkaka-crush pero hindi naman sila umaabot sa ganitong stage na kailangan pa nilang itago kung sino talaga sila.

"AAAAAAAAAHHHHHHHHH!!!!! basta!" ginulo-gulo ko ang buhok ko hanggang sa magmukha na kong zombie sa kakaisip at kakaproblema kung sino ba talaga siya.

---

"Jezel!!!"

Nilingon ko si jhen, na kanina pa pala ako tinatawag kaso nakasalpak sa magkabilang tenga ko ang earphones ko habang naglalakad sa hallway.

hingal na hingal pa siya kakatakbo ng inaapproach niya ko...

"ha may nahag papabigay sayo oh!" sabay abot niya sakin ng isang colored memo pad na may nakasulat na...

"Canteen 4:30pm kay ateng nagbebenta ng bananacue."

tinignan ko si jhen na hinahabol padin ang hininga niya, 

Grabe siguro tinakbo nito maabutan lang ako. hehehe.

Tinaas niya yung wristwatch niya sabay sabing "Jezel,4:30 na. Umalis ka na bili!" then tinulak na niya ko para makaalis.

"Hindi mo pa nga sinasabi sakin kung para san to?!"

"Basta umalis ka na!" sabay tulak ulet sakin.