ထိုလူကျွန်တော့်နားကိုပေါ်မလာတာ ဒီနေ့နဲ့ဆို ၃ ရက်ရှိပြီ။စာသင်ချိန်တိုင်းလဲ စာတွေထဲအာရုံမစိုက်နိုင် အဲ့လူအကြောင်းသာတွေးရင် ကြိတ်မနိုင်ခဲမရဖြစ်နေရသည်။ထိုသည်ကြောင့်ဒီနေ့ဝင်ခဲ့သမျှအတန်းတိုင်းရဲ့ဘာသာတိုင်းကိုနားမလည်လိုက် အထူးသဖြင့် သင်္ချာ။နောက်စာသင်ချိန်တစ်ခုနှင့် အခုချိန်ကြား မိနစ်၃၀ကျော်ကွာခြားသည်မို့ ပျင်းတဲ့တဲ့နှင့် ကန်တင်းဘက်သို့လျှောက်လာခဲ့သည်။
ကန်းတင်းရောက်တော့လည်း ဘယ်တုန်းကမှဝယ်မသောက်ခဲ့ဘူးတဲ့ CAFÉ ALLONGÉ ကိုမှာသောက်မိတယ်။ ကော်ဖီသောက်နေရင်းနဲ့လဲထိုလူ့အကြောင်းတွေးမိပြန်တာပဲ။လူကဝတ္ထုတွေဖတ်တာများလို့လားမသိ ထိုလူက ဖတ်ခဲ့ဖူးတဲ့စာအုပ်တွေထဲကလိုညဘက်တွေညနေဘက်တွေမှပေါ်လာတက်တာမြန်းလား။ဒါမှမဟုတ် ငါတစ်ယောက်ထဲပဲထိုလူ့ကိုတွေ့မိနေတာလား။စသဖြင့်ပေါက်ကရအတွေးတို့နယ်ချဲ့နေရင်း လက်ကိုလူတစ်ယောက်လာဆွဲမှကြောက်စိတ်တောင်လှိုက်ခနဲ။
"ဆောတီးကောင်လေးကိုယ်ဒီတစ်လောအလုပ်များသွားလို့မင်းကိုပြစ်မိသလိုဖြစ်သွားတယ်။"
"ရပါတယ် ဒါနဲ့ဘာလို့ကျွန်တော့ကိုလာရှင်းပြနေတာလဲ"
"မင်းလေးသိသင့်တယ်ထင်လို့"
ကျွန်တော်လည်းသူမေးထားတဲ့ သူ့ရဲ့ရှားပါးတဲ့မေးခွန်းလေးအားပြန်ဖြေကာသူ့ဘေး၌ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။တစ်ခါတစ်လေထိုကောင်လေးကသိပ်ပြီးဆက်ဆံလို့မကောင်းသည့်စကားများကိုလည်းထ ကာပြောတက်သေးသည် အခုလိုပေါ့။
"မင်းစာသင်ချိန်ပြီးပြီလား"
"ဟင့်အင်း ကိုရီးယားချိန်ကျန်သေးတယ်"
"ကိုယ်သိထားရသလောက်တော့ မင်းက ကိုရီးယားဘာသာရပ်အချိန်ဆိုအတန်းပျက်ပြီး အလုပ်လုပ်တယ်ဟုတ်?"
ထိုအီသန်ဆိုသူက ကျွန်တော့်စကားဆုံးဆုံးခြင်းပင် ကျွန်တော်အတန်းပျက်တဲ့ကိစ္စကိုပါပြောတော့သည်။ထိုသူကျွန်တော့်အကြောင်းကို ၁ ကနေ ၁၀ ထိသိနေသည့်ထိုလူ့အား သိပ်တော့မသင်ခါချင်။
"ဒီနေ့က Monday ဆိုတော့ မင်းအလုပ်ချိန်နဲ့ အတန်းဆင်းချိန်နဲ့ကအများကြီးကွာဟနေတယ်။အဲ့အခါကြရင်မင်းကအဆောင်ကိုပြန်လေ့ရှိတယ်ဟုတ်"
YOU ARE READING
EIFFEL
FanfictionWe met some where in Paris.We made lots of memories but now we have to end in Paris.All the thing we did are meaningful and adorable. Start: nov 17 .21 End: Dec 13 22 Total plot:16 Cover drawing by @heeacequ [uni & Zawgyi]
