Kathryn's POV
Ang ingay-ingay ng paligid parang nagtatalo na ewan. Sakit sa ulo.
"Anong sabi ng doktor? Kailan daw siya magigising? Hala 'wag naman sana magigising panaman siya diba? Hindi pa naman mamatay ang anak ko? 'Di ba? sumagot kayo!!"
"Huwag ka ngang oa diyan Min nahimatay lang dahil hindi nakakain, kung ano-ano na ang sinasabi mo diyan pinapatay mo pa"
" kasi naman eh! nag-aalala lang ako sa anak natin, hindi ko maiwasan mag-isip ng mga bagay"
"Huwag ka na ngang maingay diyan magigising pa tong anak natin!"
"Mabuti nga yon di ba? Iyon nga ang hinihintay natin ang magisi-"
"Mabuti't nagising ka na anak, may masakit ba sa'yo? Anong nararamdaman mo? Gusto mo tawagin namin ang doctor? Ay yun naman talaga ang dapat! Teddy bilis tawagin mo na ang doctor! Ah ano anak, nagugutom ka na? Anong gusto mong kainin?" yan ang bumungad sa akin pagkagising ko ang walang prenong tanong ni mama, alalang-alala talaga siya. "Wala naman akong nararamdamang masama, ma. Any food will do."
Ayun pinakain na ako ni mama at sabi ng doctor pwede na akong makalabas mamaya at may binilin pa siyang iba na kumain daw ako ng tama sa oras at kumain daw ako ng gulay dahil kailangan daw yon ng katawan ko, and this and that hindi na ako nakinig dahil hinahanap ng mata ko si Daniel, bakit kaya wala siya rito? hay bakit ko ba iniisip ang demonyong yun. pake ko ba dun.
Daniel's POV
Hindi ko maiwasang mag-alala don sa babaeng yon it's because she's special to me. Gusto ko siyang tawagan pero wala naman akong number niya.
Pagkatapos ko kasi siyang isugod sa hospital tinawagan ko ang magulang niya at umalis na, may emergency na naman kasi kahit cancel dapat ang mga appointments ko ngayon pero kailangan dahil napakaimportante nito.
Bakit ba kasi hindi siya ma alis sa puso ko. Hanggang ngayon umaasa parin ako na sana balang araw masuklian din niya ang pagmamahal ko. Pero ayokong umasa, dahil baka masaktan ulit ako.
-------------------------------------------
short update
~xoxo
BINABASA MO ANG
The Legatee
FanfictionMahirap mag panggap na hindi mo mahal ang isang tao. Mahirap limutin ang pag-ibig at turuan itong magmahal ng iba. Paano kung pareho pala kayo ng nararamdaman pero kayo mismo ang nagpapaniwala sa sarili niyo na wala ng pag-asa.
