VAZGEÇME

Oyun Başlasıın

[Medyadaki Ege:( ]
     Demir'in Ağzından =
Ağzından bi "Ne" kaçtı. Ona dönüp " Diyorum ki sen annesini kaybetmiş serseri bir çocuksun .." derken lafımı böldü "Ne ne ne sen bunları nereden biliyorsun? Ayrıca serseri olduğumu da nereden çıkardın?" dedi. Gözlerinin içine bakıp " İnan ki bu hastanedeki hemşireler çok laf yapıyor" diyip gulumsedim. Kaşlarını indirip kaldırdı. " Evet eğer şu ellerimdeki şeyleri çözersen birlikte ailelerimizin yanına gideriz ne diyorsun ? " düşündü ve başını belli belirsiz sallayarak " tamam" dedi kendine inanarak. Ellerimdeki şeyleri çözdü ve elimden tutup beni kaldırdı. Kimseye görünmeden gidiyorduk ki Demir birden durdu. Kaskatı kesildi. Dudaklarını birbirine bastırdı ve elimden" Sanırım ölmek artık daha anlamlı hale gelmeye başladı" diyip beni asansöre çekiştirdi. Elleri hala ellerimi tutuyordu. Asansöre binerken duyduğum ses tüylerimi diken diken diken etmeye yetmişti. Asansör ilerlerken bir kadının sesini duyduk "Egee, Ege ölmedi diyin  bana " diye ağlayarak bağırıyordu. Sonunda 17. kattaki terasa gelmiştik. İçimde en ufak bir şüphe yoktu Demir'in de yok gibi görünüyordu. İnsanların düşmemesi için yapılan yüksekliğe çıktık. Ölmeden önce gördüğüm son gözlerin bu güzel gözler olması güzeldi. Tek kaşımı kaldırıp "Son sözlerin ?" diye sordum. " Çok güzelsin " dedi ve bir süre durdu . " Ve asıl sen değil ben gitmeliyim " diyip beni geriye doğru ittirdi. Hızla yerden kalkıp tam atlarken onu terasa doğru çektim. Onu bu tarafa çekerken birşeyi unutmuşum bende onun üstüne düşmüştüm. Nefes alisverislerimiz gittikçe artıyordu. Tam kalkicakken dirseklerimden tuttu ve " Gitme " diye fısıldadı. " Eğer ölmeme izin vermiceksen yanımda dur. Ben bununla yaşayamam en yakınını öldürmüş birini hayatına alabilir misin ? çünkü ben zaten hayatımı kaybettim. " dedi . O güçlü duruşunun arkasında gözlerinden hem pişmanlık hem de acizlik okunuyordu. " Var mısın ? İki boktan hayatı birleştirmeye" dedi. En fazla ne olabilirdi ki. Artık yanımda sadece kızlar kalmıştı. Bi kişilik yer vardı. " Varım " dedim. Neden bu anlaşma beni çok mutlu edicek gibi duruyodu. Üstünden kalktım ve " Yalnız benim de kurallarim var" dedim. O da kalkmak istedi fakat sert düştüğü için kalkamadı. Ona elimi uzatıp koca bedenini kaldırdım. " Neymiş bakalım o kurallar " dedi. Bende ona dönüp " Bu oyunun sonuna kadar VAZGEÇMEK yok. Oyun bittikten sonra istediğini yapabilirsin " dedim. O da " O zaman bayan kurtarıcım , hadi şu hastaneden çıkalım " dedi.
- Olmaz bay kurtarıcı önce benim lanet olası beni ölümden kurtaran arkadaslarimi bulmam gerek. He bu arada adımı bildiğini sanmiyorum. Bi daha bana kurtarıcı deme adım Gece " diyip gülümsedim. Benden beklenmiycek hareketler. Gülümsemek ve ben. Ne kadar zıt kelimeler.
-Peki Gece . Artık birbirimize yardım ediceksek biseyleri bilmemiz gerekiyo. Mesela ben Galatasaray'a aşık biriyim. Araba yarışlarını ve barları severim. Genellikle oralarda kızlarla takılırım zaten. Yani böyle yerlere alışman gerekicek. Sigara az içerim fakat fazlasıyla alkol alabilirim. Kitapları değil de filmleri daha çok severim. Sarışın değil de esmer tercihimdir. 2 yakın arkadaşım ve 1 kuzenimle takilirım
genelde. Kuzenimin adı Anıl arkadaşlarımı biliyosundur Bulut ve yutkunarak Ege " dedi.
-"Sanırım bu kadar sen ?"
- Benim de 2 salak arkadaşım var Doğa ve Su , üçümüz de dogdugumuzdan beri karşı karşıya komşu olduğumuz için çok yakınız. Ayrıca BEŞİKTAŞ lıyım . Fakat senin Galatasaraylı olduğuna bi tek Doğa sevineceğe benziyor. Şu ve ben küçüklükten beri fanatiğiz . En sevdiğim renk tesadüfe bak ki benim de siyah. Ayrıca raketler benim de tercihim. Fakat ben kitaplara bayılırım Demir Bey" diyip kocaman gülümsedim. "Ha birde biliyor musun barlara ve alkole zaten alışığım , esas alışmam gereken şey gülümsemek. Bu arada bol miktarda sigara kullanan biriyimama seni uyarıyorum bana asla karışma veya sahip çıkmaya da çalışma şunu da unutma ki sen sadece aynı kaderi paylaştığım bir yabancısın. Bu oyunu da ailemi üzmemek için kabul ettim. Ha bir de çok insan seven biri değilim üzüme alerjik var ve maalesef şarap icemiyorum. Kolay kolay ağlamam, tek çocuğum 17 yaşındayım" dedim. Tam yürümeye başlamıştım ki Demir' in sözleriyle olduğum yerde durdum...
(Arkadaslaar bölüm sonu geldi. Yeni bölüm cuma. Okudugunuz için çok çok çok teşekkürler ve bütün herkesin yanaklarina öpücükler. Yazarlariniz : Ceyda, Doğa , Berfin. ) Lütfen vote ve yorum atın buna ihtiyacımız var.