Mehaba ben Eda. 19 yaşındayım. Az önce büyük bir yas içindeyim. Niye mi? 11 yaşımdayken Oğuz adlı bir çocuğu seviyordum. Bunu ona 1 ay sonra söyledim. Meğersem o da beni seviyormuş. Bunu öğrendiğimde çoooook ama çooooook sevindim. Sonra bana çıkma teklif etti(♡). Çok romantikti(♡). Ama nasıl bir çıkma teklifiydi o öyle. Evde oturuyorum. Sonra telefonuma dışarıya bak diye mesaj geldi. Baktım. Kocaman bir balonun üstünde "Seni seviyorum. Benimle çıkar mısın?" yazıyordu. Hemen "evet" diye mesaj gönderdim. Sürekli onlara gittim. O bize geldi. Şarkılar falan yazdık. 10 ay sonra bana şöyle dedi"Eda artık bunun bitmesi gerek." Ben "Yani?" "Senden ayrılıyorum"dedi ve gitti. O olayın ardından 5 ay anca geçmişti. Ama onu çok özlemiştim. Çünkü o benim ilk aşkımdı. Belki bana geri döner diye 1 yıl bekledim. Ama ne beni aradı ne de sordu. Dışarda beni gördüğünde hep başını çeviriyordu. Yine bir gün karşılaştık. Yanına gidip "Oğuz tamam ayrıldık. Ama bu bana bu kadar da sert davrancağın anlamına gelmez. Gelemez." dedim. O da"Biliyorum ama artık senden daha çok sevdiğim biriyle çıkıyorum ve seni beynimden silmeye çalışıyorum. Bence sen de beni beyninden sil." dedi. Ben de hemen orayı terk ettim. Bunu nasıl yapıcaktım? Onu nasıl olurda unutabilirdim? 2 yıl olmuştu ama ben hala onu unutamamıştım. O ise beni çoktan unutmuştu. Yeni bir sevgilisi vardı. Benden daha güzel , hoş. Neyse ben de bu olaydan sonra 6 yıllık bir yasa girdim. Onuda az önce atlattım. Düşündüm uzun uzun düşündüm. Sonra "Neden o kadar üzülüyorum ki?" dedim. "Sonuçta beni çoktan unuttu"dedim ve yası atlatıp onu unuttum. Aslına unutmadım. Yası atlatmak işime geldi. Ozan adında yeni bir çocukla tanıştım. Çoooooooooooook tatlı. Sarı saçlı, renkli gözlü, uzun boylu. Bana tam kafa dengi. Oksijenle bile kafa buluyor. Sürekli gülüyor ve onunda hayatı benim gibi. Yani şimdi düşününce o kadar üzülmeye değer miydi? İyiki yası atlatmışım yoksa Ozan ile tanışmazdım.
