『𝓜𝔂 𝓪𝓷𝓭 𝓸𝓷𝓵𝔂 𝓬𝓱𝓸𝓼𝓮𝓷 𝓸𝓷𝓮』(Drarry greek ff)

Chapter X

       - Το όνειρο -

Ήταν βράδυ, ξημερώνε Πέμπτη και ο Harry ξύπνησε από τον πιο τρομακτικό εφιάλτη που είχε έως τότε δει.

Χέρια λευκά και κρύα με τις φλέβες να αγκαλιάζουν το σκελετομένο χέρι. Τα λευκά μακρυά νύχια του να τραβάνε τρυφερά ένα λευκό ραβδί στο σχήμα του γερακιου έτοιμο να κατασπαραξει κάθε θύμα του. Το σήκωσε και άνοιξε μια σιδερένια πόρτα σε μια αυλή.

"ήρθε, πάρε το παιδί και κρύψου"

Και η ανόητη γυναίκα έτρεξε στο δωμάτιο του παιδιού της. Άνοιξε την πόρτα και μετά την κάλυψε με κουτιά που βρήκε από πίσω. Ένα αγόρι με μαύρα μαλλιά έπαιζε στην κούνια του.

Και ένας κρότος ακούστηκε.

Ο μυστηριώδης άνδρας με τον μαύρο αέρινο μανδύα μπήκε στο σπίτι.

Σκότωσε τον άνδρα ακαριαία,και το σώμα του έπεσε σα τσουβάλι προς τις σκάλες.

Τον προσπέρασε σαν την πέτρα που θα συναντούσε στον δρόμο.

Ανέβηκε τις σκάλες δίχως οίκτο στο πρόσωπο του και έφτασε έξω από το δωμάτιο όπου η γυναίκα κρυβόταν. Χτύπησε το ραβδί του στον αέρα και η πόρτα έσπασε σε κομμάτια που πετάχτηκαν εδώ και εκεί.

Το σημάδι του Harry τον έτσουζε λες και χίλιες σούβλες τον τρυπούσαν βαθειά στο κούτελο.

"όχι τον Harry, σε παρακαλώ όχι τον Harry."

"Κάνε στη άκρη γυναίκα, ο γιος σου μου χρειάζεται όχι εσύ"

"πάρε εμένα όχι τον Harry, όχι τον Harry, σε παρακαλώ δείξε έλεος" η γυναίκα έπεσε στα γόνατα.

"Avada Kedavra" ο άντρας σφύριξε, φώναξε και η γυναίκα επεσε νεκρή στο πάτωμα του σπιτιού εκείνη την νύχτα του κρύου Φθινοπώρου.

Μία κραυγή ακούστηκε τόσο δυνατή που πέταξε τον Harry στον αέρα.

Ο Harry είχε ξυπνήσει.

Ήταν λουσμενος στον κρύο ιδρώτα λες και τον είχαν κάνει μπάνιο με κρύο νερό. Από πάνω του καθόταν όλο το δωμάτιο ξάγρυπνο με γουρλωμένα ματιά. Ο Harry, ασυναίσθητα έπιασε το σημάδι του που πριν από λίγο τον πονούσε. Ο πόνος είχε μόλις περάσει ξαφνικά σα τα δευτερόλεπτα που περνάν στο ρολόι.

"Harry, επιτέλους ξύπνησες, φωναζες εδώ και 10 λεπτά και δεν μπορούσα να σε ξύπνησω, στριφογυριζες συνέχεια και έτσι έστειλα τον Neville να φωνάξει την McGonagall, δηλαδή τώρα περιμένουμε να έρθει και θα...." ο Ron μίλαγε τόσο γρήγορα που έχασε την ανάσα του αλλά τον έκοψε ο Harry.