Asel kapının önünde hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. Çok korktuğu gözlerinden okunuyordu. Asel in sesini duyan karşı komşu Asel in yanına gelip.
- Ne oldu kızım neden ağlıyorsun?
Ağlamaktan ne dediği belli olmayarak
-Evde anne baba
Bir şey anlayamayan komşu
-Anlamıyorum bir tanem ne oldu?
Asel kadının ellerinden tutup eve sokmuştu. Anne va babasının odasına götürmüştü. Bir şoku da kadın yaşamıştı.
Evin sokağı gecenin sessizliğin den farklıydı. Her yerde polis arabası ve ambulans vardı. Evin içinden 2 tane ceset torbası çıkmıştı. Neler oluyordu. Artık Asel bu koskoca dünyada yanlız kalmıştı.
Polis arabası ile emniyete götürülmüştü. Sessiz ve uzun bir bekleyişin ardından polis memuru ve müdürün arasındaki konuşma
-Müdürüm kızın ailesi dışında hiç bir akrabası yokmuş.
-Yapılacak hiç bir şey yok. Yetimhane ile iletişime geçin. Kızı oraya yollayalım.
Gün boyunca hiç bir şey yememiş, içmemiş ve hiç konuşmamıştı.Yetimhanenin kapıları açılmıştı. Polis memuru müdüre hanım ile konuşmaya başlamıştı.
Arkadan güler yüzlü biri yavaş yavaş Asel in yanına gelmişti.
-Evet tatlı kız bundan sonra sana ben eşlik edeceğim.
Asel in kolundan tutup. Odasına çıkarmıştı. Demek bundan sonra Asel in yeni arkadaşı Adile hanım olacaktı.Günler neredeyse geçmek bilmiyordu. Geldiğinden beri kafa sallamak dışında hiç bir kişiyle hiç bir şekilde iletişime geçmiyordu. Oysaki 13 yaşında bir çocuktu. Yaşıtları oyun oynamaya, konuşmaya, eğlenmeye çalışırken o ise hayatın acısını en ağır şekilde tatmıştı. Bir çocuğa bu hüzün yakışmıyordu. Artık hayatın ona bir borcu vardı. Onunda her çocuk gibi mutlu olması gerekiyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"Yağız&Asel"
RomanceHayatımın her dakikası onsuz geçmezken hiç onsuz aşkı düşünebilir miydim?