Taste Of Love

Prolouge

"Congrats Bes!" I said to my best friend and gave her a kiss on her cheeks.

Today, all of my friends are married. Fay is the one that completed it.

"Yah! Thank you, pero mag hanap hanap ka na ng boyfriend. Aba naman, mag t-thirty kana next year, ano wala parin? Aba Elsie ikaw nalang ang walang asawa sa atin." Bulyaw ni Fay.

I only just chuckled. " Malay mo pagiging madre pala talaga ang calling ko at hindi tv director." Sabi ko at natawa naman ang iba kong kaibigan. Ano ba, seryoso ako sa mga pinag sasasabi ko!

"Pwede ba Elsie 'wag kami. Kung makapanood ka ng mga--"

"Oo na! Hindi nga madre ang calling ko. Eh anong malay nyo kung talagang wala nga akong pakakasalan? Kasi naman, in my 29 years of existence, wala talaga akong nagugustuhan!" Pag mamaktol ko sabay inom ng wine.

"Try mo kayang mag blind date?" Suggestion ni Sue.

"Sue, naka ilan na akong sampal ng lalaki dahil dyan sa blind date na yan? Sue wala akong matinong nagiging ka blind date. Pag sala sa bastos o manyak, ang hanap lang nung iba is sex or mapag lalaruan lang." I said at tumunga ulit ng wine.

"Tama na yan. Malalasing ka nyan." Sabi ni Fay at inagaw ang wine na iniinom ko.

"Ano ba Fay, mataas ang tolerance ko sa alcohol. 10% lang naman yan eh." Sabi ko at inagaw kay Fay ang bote.

"Hon!" Tawag ni Rendell kay Sally.

"Bakit hon? Hi there baby!" She said at kinarga ang anak nya.

"Say hi to your tita's." She said at kaagad namang sinunod ang ina.

"Hi po Tita Elsie!" Sabi ni Ren.

I smiled at him and then pat his head.

"Be a good boy huh." I said.

"You wanted to have a child, do you?" Sally asked me.

I only just smiled. "Syempre naman. Sino namang ayaw mag ka anak." Sabi ko habang natatawa.

"Yun naman pala eh, edi mag hanap kana nga ng boyfriend mo! Hay nako girl." Sabi ni Harriet at tumayo.

"O pasaan kana?" Tanong ni Fay.

"Uuwi na ako. Hinahanap na daw ako ng anak ko."

"Ganon ba? Sige, ingat ka ha."

"Bye mga bes!" Sigaw nya at umalis na.

Ininom ko na din kaagad ang huling patak ng wine at tiningnan ko ang relo ko.

"Alas sais na pala. Kailangan ko na ding umalis." Sabi ko at tumayo.

"Ipahahatid kita sa driver ko." Insist ni Fay.

"Hindi na. Kaya ko pa namang umuwi." Sabi ko at bumeso sa kanya.

"Congrats ulit ha. Bye na!" Sabi ko sa kanilang lahat at lumabas na ng mansyon ng kaibigan ko.

Sakto namang pagkalabas ko ay may taxi na ring dumaan kaya nakasakay na agad ako.

Pero habang nasa gitna kami ng byahe, napansin ko na hindi ito ang daan pabalik sa bahay ko.

"Ah manong malipo atang kanto ang nakiluan nyo?" Sabi ko at dahandahang inabot ang cellphone ko at pinindot ko ang speed dial 1 ko.

"Manong, ibaba nyo nalang po ako dyan sa may BD Hospital." I said pero hindi nya parin ako pinapansin. Sa halip ay mas lalo pa niyang pinabilisan ang takbo ng sasakyan.

"Tulong.."  ang tangi ko nalang nasabi at sinubukan kong buksan ang pinto.

Pero akmang bubuksan ko ito ng bigla niya akong tinutukan ng baril.

"Kuya maawa ka naman sa akin.. wag nyo po akong papatayin." Sabi ko at tiningnan ang phone ko.

Call ended na. Ibig sabihin narinig nya ang mga sinabi ko.

"Manahimik ka dyan!" Sabi ni Manong at biglang ipinreno ang taxi dahilan para mapasubsob ako.

"Sino ba 'tong putanginang to?! Hahara hara kitang nag mamadali na yong tao! Hoy ikaw, tumabi ka dyan kundi babangain kita!" Sigaw ni manong pero parang tuod lang na nakatayo dun yung kuya at parang walang naririnig.

Take note, hindi sya yung nasa speed dial 1 ko. Ni hindi ko nga sya kilala.

"Hindi ka ba talaga tatabi?!" Tanong ni manong pero akmang paaandarin niya ito ng bigla niyang hawakan ang taxi na para bang pinipigilan ito sa pag andar.

Anong nangyayari? Paanong ganon sya kalakas? Atsaka sino ba sya?

"Makikisakay lang po san ako." Sa unang pagkakataon ay narinig ko ang boses nya.

Nakakatakot, puno ng awtoridad ang boses nya.

"Hindi mo ba nakikitang may pasahero na ako?! Umalis kana dyan iho kundi babangain na talaga kita!" Sabi ni Manong na parang kaya nya talaga.

The man only smirked and then he faced the driver. There I saw his whole face. He' s actually handsome, but something's bothering me. His t-shirt is full of red stains, judging its color its like a blood. And not only that, his eyes are turning black. I can't see white at all. It's all black.

And because of that I felt shivers. He's not a human. I'm sure of it.

"I want to crash the car." He said which made me confused.

Did he just said a suggestion? Oh god please don't kill me. I said and then tried opening the door of the taxi.

Fck this! Bago pa ako nakababa ay napaandar na nya ang taxi.

Its now or never. I said at tumalon sa taxi pero ang iniuna ko muna ay ang braso ko para hindi gaaning kalakas ng impact.

Ng makababa ako ay naramdaman ko ang sakit sa buo kong katawan. Narinig ko din ang biglaang pagbangga ng taxi sa puno. Pero hindi lang yun, kahit nanghihina ako dahil sa pagkakapatak ko, naramdaman ko na yung lalaking pumatay dun sa manong ay nasa harap ko.

"W-wag mo akong s-sasaktan." Nagmamaka awa kong sabi.

He then looked at me with such pity in his eyes. He looked at me full of concerned and then the next words he said made me confused.

"Don't worry my dear Elsie, I won't. But for now, I wanted to sleep my darling." He said and then I felt my eyelids become heavy.

What is going on? I thought he's the one whose sleepy and not me?

"H-how did you know my name?" I said before I lost consciousness.

After that, the darkness swallowed me.

~4572Angel