Defne;
Aşağıdan gelen sesleri sanırım yalnızca ben duymamıştım. Hemen Hande'nin yanına koştum. Çünkü merdivenlerden en uzak oda onun odasıdıydı. Kapıyı tıklatmadan içeri girdiğimde çok korkmuştu. İkimiz de aynı anda çığlık atmıştık.
Aman tanrım didim!!!
İçimden resmen Hatim indirmiştim. Hande zaten böyle şeylerden çok korkardı. Koşarak yanına gittim ve ona sarıldım. Evimizin etrafında ormandan ve odunlardan daha doğrusu küçük küçük Koraylardan Muratlardan başka birşey yoktu. Bu yüzden daha çok korkuyorduk.
Hande karanlıkta yüzümü seçmeye çalışarak bana baktı.
"Bu sesler de neyin nesi?"
Bilseydim zaten onun yanına gelmezdim. Hande'nin korkmasını engellemek için sesimi çıkarmadım.
Duvarlarla aşk yaşamamın mükafatı olarak ışığın yerini zar zor bulmuştum. Aşağıdaki sesler korkutucuydu. Nur, Zeynep ve Ceren'in ayak seslerini duymuştuk. "Kızlaaaaaar! "diye sessizce bağıran Zeynep'e Hande cevap verdi
"Evde biri var bağırmağ"
Kendisi zaten hiç bağırmıyordu.
"Pardon tamam. Selin'in odasına girin!"
"Lan elektrikler!!!!"
Nur'un çığlığı hepimizi tekrardan yerimizden hoplatmıştı.
Hızlıca telefonuna sarılan Hande'ye baktım ve ben de flaşı açarak önümü görmeye çalıştım.
Zeynep sırtıma atlamış ve kahkaha atıyordu. Katıksız mal olduğunu söylemiştim ama inanmamıştınız. Bu da kanıtı işte.
"YAHHHH! ! Zeynep in üstümden!!!"
Gözlerine flaşı soktugumda cırlayarak sırtımdan indi ve bana ters ters baktı.
"Hepiniz Korkaksınız ben iniyorum aşağıya."
Ben aralarındaki en korkusuzlarıydım fakat son zamanlarda izlediğim korku filmlerinden sonra yemiyor işte. Yemiyor kardeşim.
"Hadi Muratları arayalım. Biz kız başımıza bununla uğraşamayız."
Nur söylediğinde Selin'den ışını bakışlar yemişti.
Kendimizi en ekşınlı polisiye filmine sokmuş gibiydik. Kocaman bir eve sahip olmanın dezavantajlarından bir tanesi geceleri çok karanlık olmasıydı. Hele de bir Ormanın içindeyseniz.
Selin'in beyzbol sopasını alarak kapının önüne geçtim ve hızlıca sağa sola bakındım. "Burası temiz bayanlar."
Koridorda ürkek adımlarla yürürken arkamdakiler de kendilerini korumak için bir kaç şey almış beni takip ediyorlardı.
Altımız da sonunda mutfağa gelebilmiştik. Sesler kesilmişti, sadece bahçede Luna'nın havlamaları duyuluyordu.
Bir dakika. Luna neden bahçedeydi ve neden havlıyordu?
"Selin bak bir araba!!!"
Nur bağırdığında Ceren de onun gösterdiği arabayı durdurmak için koşmaya başlamıştı Çoktan. Evimize hırsız mı girmişti?
"Hande çabuk Buğraları ara!"
"Mesaj attım geliyorlar"
Bana verdiği cevaptan sonra başımı salladım ve Ceren'in peşinden koşmaya başladım. Luna hala havlıyordu.
"DUR!!!"
Bağırdım fakat bizi duymamıştı. Duysa bile durmazdı ki! Hırsız bu sonuçta!
Nefes nefese kaldığımda araba bizden mesafelerce uzaklaşmıştı. Ceren Yanıma geldi ve kolunu omzuma attı.
