When Everything Glooms [One-Shot Stories Compilation]

Cherophobia

Sila iyung mga taong naniniwala sa “Tawa now, iyak later.”
They were afraid of being too happy because for them, something tragic will happen.

I'm Mariegar, eighteen years old. . . having this weird kind of phobia.

Buong buhay ko—tahanan, paaralan at kaunting galaan lamang—ang nagpapaikot sa aking buhay. Sounds boring, pero kontento na ’ko sa kung ano mang meron ako ngayon.
Kasama ko palagi sina Luna and Savria. They never get tired of making me smile like parang tanga, araw-araw.
My family is not perfect, but complete and the best. Napapamahal ako sa sining, and for me, an artwork means a lot.
Simple lamang ang buhay ko hanggang sa nagkaroon ako ng boyfriend na si Kairus. Aside from my father, he's such a great man for me too.

My daily routine is going to school, hanging out with Luna and Savria, and then ihahatid na ako ni Kairus pauwi. That's the time na magkakaroon kami ng time sa isa't isa.

Months have passed simula noong naging kami ni Kairus, still nothing bad happens. Savria became busy kaya si Luna na lang ang palagi kong kasama. Lagi siyang nagbibiro nang kung ano-anong kalokohan, at para na akong mamatay sa kakatawa.

This time, I decided to go to an art shop para mamili ng mga art materials, kaya pina-una ko na muna si Kairus. Nawalan na rin ako ng time sa sarili, kaya mas pinili ko munang mapag-isa. Good thing, wala pa sila mama ngayon kase na sa trabaho pa.

Nang maka-uwi na ako, papasok pa lamang ako sa bahay nang makarinig ako ng ungulan sa loob. Agad kong binuksan ang loob, at bumungad sa akin ang hubo't hubad na sina Luna at Kairus.
Tinakpan ko ang aking mga mata at agad na lumabas ng bahay. Naabutan ko si Savria, at sinamahan niya ako kung saan man ako mapadpad ng aking mga paa. Iyak ako nang iyak. Hindi ako makapaniwala.

Gusto kong yakapin si Savria dahil labis akong nasaktan. But unfortunately, hindi ko siya puwedeng mayakap, o kahit mahawakan lang.
Savria was just an imaginary friend and kahit aware ako doon, they still think that I am a psycho.
Hindi sa takot akong sumaya, takot lang akong malungkot. But still, they think I'm out of my mind.

But actually, I already knew about their betrayal since papasok pa lamang ako ng bahay at nang makarinig ako ng ungulan.

“M-mariegar, t-thank you for this,” I heard Kairus.

“A-ayos lang,” its Luna.

Pagkabukas ko mismo ng pintoan, bumungad sa akin ang hubo't hubad na sina Luna at Kairus.

Luna is my twin sister. She knows my weakness. She keeps me happy so that she could ruin me in the future. But in the end of the day, she's the one who ruin everything. She acted like me, and pretended to be me to have my boyfriend. While I'm already summoning Savria to kill her soon.