DEPREM

26 BÖLÜM-HAZAR SAKOĞLU'NUN HİKAYESİ

Uluç:Kurtbey yetmezmiş gibi birde Cüneyt çıktı başıma biri gidiyo öbürü geliyo
Mevlüt:Aga istersen benim dayıya gidelim bize saklanacak bi yer ayarlasın
Uluç:Olmaz Mevlüt biz kimseden kaçmayız eğer öleceksek delikanlı gibi ölürüz eğer öldüreceksek delikanlı gibi öldürürüz
Arap:İyide abi biz böyle ortalıkta dolaşırsak bizi kolay kolay bulurlar bence Mevlüt'ün söylediği adama gidelim
Uluç:E bu nolucak peki?
Arap:Abi nasıl olsa ölü birisi görse bizim öldürdüğümüzü nerden anlıyıcak?
Uluç:İyi tamam Mevlüt bu dayı dediğin kişi kim?
Mevlüt:Aga adı Hazar Sakoğlu kendisi çok sevdiğim ve saydığım birisidir
Uluç:İyi götür bakalım bizi oraya kimmiş bu Hazar dayı
Uluç,Arap ve Mevlüt Hazar dayının evine gitti
Mevlüt:Selamın aleyküm dayı nasılsın?
Hazar Dayı:Oo iyiyim yeğenim sen nasılsın?
Mevlüt:İyi be dayı sağol
Hazar Dayı:Bu gençler kim böyle Mevlüt?
Mevlüt:Tanıştırayım dayı bak bu Uluç Karakaya kendisi çok cesur ve atılgan birisidir ve benim en yakın dostumdur bu Emrah Dönmez kendisinin lakabı Arap Emrah
Uluç:Memnun oldum dayı
Arap:Memnun oldum dayı
Hazar Dayı:Sağolun varolun yeğenim gelin şöyle oturun
Uluç:Dayı bizim başımız büyük dertte Mevlüt senden bahsetti bana bende gelip görmek istedim
Hazar Dayı:Hayırdır yeğenim noldu? bi sıkıntımı var?
Mevlüt:Aslında evet var dayı mafya peşimizde
Hazar Dayı:Aa niye yeğenim onlara bişey mi yaptınız?
Mevlüt:Uzun hikaye be dayı sen bize korunmak için yer ayarlaya bilirmisin?
Hazar Dayı:Ayarlarım yeğenim merak etme sen üçünüzüde evimde korurum
Arap:Ya bide dayı sobayı açar mısın burası biraz soğukta
Hazar Dayı:Tabi açarım yeğenim bekle
Uluç:Ya dayı merak ettim sana neden dayı diyolar?
Hazar Dayı:Bana dayı demelerinin o kadar çok sebebi varki yeğenim
Uluç:Dayı açık konuşucam senin hikayeni dinlemek isterim
Hazar Dayı:Peki öyle olsun yeğenim seni kıracağıma kafamı kırarım daha iyi
Uluç:Estağfurullah dayı
Hazar:Yıl 1973 Mart ayıydı tabi o zamanlar ben 18 yaşındaydım annem ölmüş babamda beni terk edip Macaristan'a yerleşmişti ben sokaklarda üşüyerek gezinirken çoğu kişi benle alay ediyor ve beni dövüyorlardı bazı sokaklarda gezerken bir çocuğun kıstırılıp dayak yediğini gördüm onu kurtarmak için onu dövenlerin kafasını bir ekmek bıçağı ile kestim o dövülen çocuk kaçtı ben ise hapse girdim hapisten çıktığımda 21 yaşındaydım en son beraat ettim biraz kafamı dağıtmak için bir sahile gittim orda biraz zaman geçirdim ve hala yanımda silah taşımayı başarıyordum saat 23:00 olduğunda sahilden eve gitmek için yola çıktım eve giderken 2 sarhoş kişiyi gördüm pek umursamamaya çalıştım ancak gelip geçenlere omuz atıyorlardı bende dayanamayıp birinin ensesinden tuttum ve kafasını yere 2-3 kez vurup kafasını yardım diğeri bana saldırmak istedi ancak onuda silahımı alarak vurdum ikisinide öldürdükten sonra bir tefeci mekanı buldum oraya baskın yapıp herkesi taradım ve herkes öldü tüm tefeciler öldükten sonra kendimi saklamak için bu defa her yerde kar maskesi ile gezmeye başladım polisler yine her yerde beni arıyordu benim canım yine birini öldürmek istiyordu tabi o zamanlar katil gibiydim bu defa ise boyumdan biraz büyük bi işe kalkıştım ve gidip bir kumarhaneye el bombası attım ve kumarhane patladı içeride diri kimse kalmadı fakat her şeyin bir sonu vardır en sonunda yine polisler beni içeri aldı neden bu kadar adam öldürdüğüm sorulunca ise haram lokma yiyenleri sevmediğimi açıkladım bu sefer hapisten çıktığımda 28 yaşındaydım bu defa adam öldürmemeye çalıştım ancak olmadı önce 500 tefeci sonra 40 mafya ve 530 terör öldürdüm bu defa cezam daha ağır oldu 28 yaşında girdiğim cezaevinden 43 yaşında çıktım artık nereye gidersem herkes bana Hazar Dayı demeye başlıyordu lakabım dayı olmuştu bi gün sokakta gezerken 3 serserinin kadınlara laf attığını gördüm üçününde önce bileklerini sonra karınlarını kesip yaktım tabi bundan kimsenin haberi olmadı her yerde artık katil olarak biliniyordum aradan 10 yıl geçti ve ben 53 yaşına geldim artık tüm gücüm tükenmek üzereydi bu arada bu 10 yıl içerisinde 4 kere hapse girip çıkmıştım yani yeğenim hapis benden bıkmıştı ben hapisten bıkmamıştım yaşım 57 olduğunda emekli oldum ve o para ile kendime bir düzen kurup yaşamaya devam ettim yeğenim
Arap:Vay be dayı sen neler yaşamışsın böyle
Hazar Dayı:Bende hikaye çok yeğenim sadece anlatacak vakit yok gördüğünüz gibi işte Hazar Sakoğlu dayı namını kolay almadı yeğenim
Uluç:Hazar Dayı bize kalacağımız yeri gösterir misin?
Hazar Dayı:Tabi yeğenim gel
Hazar Dayı Uluç,Mevlüt ve Arap Emrah'ın kalması için bir yer ayarladı ve onlarla birlikte yaşamını sürdürmeye devam etti.