13.BÖLÜM "HAYAT BİR DÖNGÜDÜR"

30 6 18
                                    

Oylar ve yorum atarsanız mutlu olurum

***

Sabah gözlerimi annemin seslenişi ile açtım ve sinirli bir şekilde kalkıp aşağıya doğru seslendim "Kalktım anne"

Dolabıma yönelip okul kıyafetlerimi giydikten sonra çantamı alarak aşağıya indim, annem herzaman ki gibi üşenmeyerek hazırladığı mükemmel sofrada beni bekliyordu "Sonunda mine hanımda masaya teşvik ettiğine göre başlayabiliriz" anneme gözlerimi devirip "Sizede günaydın canım ailem"

Hızlıca ağzıma birkaç lokma atıp kendimi evden dışarıya attım.

İlk derse girmemek için okula yürümeyi tercih ettim, istediğimde olmuştu okulun bahçesine girdiğimde çoğu öğrenci dışarıdaydı, dün yaşanan olaylar yüzünden kimseye aldırış etmeden sınıfa çıktım, sınıfa girdiğim gibi iğneleyici bakışlar üzerimdeydi, dışarıda olduğu gibi kimseyi umursamadan defne'nin yanına oturdum

"Günaydın kaç gündür ortalıklarda olmayan arkadaşım" defne sesimi duyar duymaz yattığı sıradan kalkıp gözleri dolu bir şekilde bana sıkı sıkı sarıldı "Özür dilerim Mine özür dilerim bu olanlar olurken yanında olamadığım için çok özür dilerim" dedi ve geri çekilip sinirli bir şekilde "Ve şimdi gidip o şeytana kiminle uğraştığını göstericem" defne hızlıca yanımdan geçip kapıdan çıkacakken kolundan tutup "Boşver defne herkes ne düşünmek istiyorsa istediklerini düşünsünler umurumda değiller"

Defne'nin bakışları bir anda değişip 'ne dediğinin farkında mısın?' der gibi bir bakış attı

"Biliyorum ilayda'nın ne kadar yaptığı şeyden gurur duyup bulduğu her fırsatta benimle uğraşıcağını ama onu umursamayacağım" söylediklerim karşısında bana dahada kızmasın beklerdim ama tekrardan kollarını açıp sıkı sıkı sarıldı.

***

En sonunda öğle tenefüsüne girdiğimizde defne ile kantine girip boş bir masaya yerleştik Metehan ve Çağrı hala ortalıklarda yoklardı daha yeni kayıtlarını aldırmalarına rağmen şimdiden devamsızlık yapmaya başlamışlardı.

Defne ile kantinde biraz daha oturduktan sonra kalkmaya karar verdik, kantinden çıkacağımız sırada okulda anaons vermek için kullanılan hoparlörlerden bir cızırtı koptu ve hemen kalın bir erkek sesi yankılandı bu ses metehanın sesi...

"Öncelikle size dinleticeğim şeyleri iyi bir şekilde dinlemeniz lazım ve son olarakta herkese atıcak olduğum videoya da"

Neler oluyordu?

Birkaç saniye bekleyişten sonra hoparlörlerden bir kız sesi yükseldi.

"Bak biliyorum, çekiniyor olabilirsin ama çok eğlenicez..."

"Hadi ama bekletme beni"

Bu kız sesi biraz da olsa tanıdık geliyordu ama kimdi bu?

"Biliyor musun? Senin gibi mükemmel erkekler varken okuldaki demode erkekler hiçde dikkatimi çekmiyor"

"Neden hiçbir şekilde cevap vermiyorsun"

"Aha amacını anladım peki? İstediğini al bakalım"

KİM BİLİR? Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin