Seçilmiş Büyücü

Uzuun Zaman Sonra

Emma bana makarnadan bir çerçeve içinde fotoğrafımızı hediye etmişti ve ben böyle küçük hediyelere bayılırım. 

Aradan Dünya yılı ile 3 yıl geçmişti ama Dünya'ya hiç bir şey olmamıştı. Başka bir şehre taşınma bahanesi ile temelli Mars'a geri döndüm. Dünya'daki tek gerçek arkadaşım Eva'yı çok özlüyordum ama her gün mesajlaşıyorduk bu yüzden pek sorun etmiyordum. Her şey çok normaldi...

  * Bilinmeyen numaradan mesaj

"Yıl 2019. Buraya, bu yıla geri dönmen gerek. Nasıl yaparsan yap ama acilen geri dön. Bir şeyler sorun çıkardı, birileri işleri tamamen mahvetti, bir şeyler tamamen değişti. GERİ DÖN..."

Ne yapacaktım? Nasıl yapacaktım?

Hemen Ulu Büyücü'nün yanına gittim. 

Neler olduğunu anlattım. Şaşırmış gözükmüyordu. Her şeyi biliyor gibiydi. Sonra neler olduğunu mesajın neden geldiğini anlattı.

"Birileri ışınlanma kabinini keşfetti. Bunlar insandı ve insanların bünyeleri buna alışık olmadığı için hem Dünya'ya geri dönüyor hem de benliklerini kaybediyorlar. Hem zihinsel hem bedensel anlamda"

"Ama nasıl?"

"Hayvanlar kadar iradeleri kalıyor ve neredeyse her yerleri parçalanıyor. Başka bir tabir ile yaşayan ölülere dönüşüyorlar."

"Peki buna alışık olanlar?"

"Onlar da süper güçlere sahip oluyorlar ışınlanma uçma vb. ve tümü ruhlarındaki, kalplerindeki bütün iyiliği kaybederek Dünya'ya zarar veriyor. Bunu güçlerini kullanarak durdurman gerek."

Zaten 3 yıldır güçlerimi geliştirmiştim. Bu arada Ulu Büyücü de bana zamanda yolculuk yapmayı öğretti. Kendim diye demiyorum her şeyi hemen öğrenebiliyorum :).

Hemen zamanda yolculuk yaparak tekrar Mars'a gittiğim tarihe döndüm. Bu arada ilginç şekilde telefonda gelecekteki mesajlar durmaya devam ediyordu. Dokunmadım. Aslına bakarsanız temizlemeyi unuttum. Aklım olaylardan dolayı beş karış havadaydı. 

Sanırım döndükten Mars'a döndükten sonra bir saatte gelmiş olacağım ki Elizabeth kızgın bir surat ifadesi ile.

"Sen yine mi geldin 2 oldu nasıl unutmayı beceriyorsun. Seni bir doktora götürmek lazım" 

Dedi, aynı annem gibiydi o da hep böyle derdi.

"Hayır unutmadım gitmekten vazgeçtim."

İşleri çaktırmamaya çalışıyordum. Ulu Büyücü'nün dediğine göre bir süre daha sonra olacaktı olaylar nasılsa. Elizabeth devam etti.

"İyi peki madem öyle olsun ama hiç bir şey olmuyor zaten burada sıkılırsın."

"Sıkılmam. Eva var zaten onunlayken en az Emma ileyken eğlendiğim kadar eğleniyorum. Sorun yok zaten. Hem burası çok güzel nostaljik şeylerle dolu buraya alışmak hoşuma gitti."

"Peki sen nasıl istersen 'seçilmiş kız'"

Bana Elizabeth genelde böyle seslenirdi. "Seçilmiş kız". Bunu duymak hoşuma gidiyordu, ve içimde biraz da bunu hak etmediğim düşünerek bir burukluk oluşuyordu. Eva'ya mesaj atmak üzereyken gelecekteki mesajların olmadığını fark ettim. Silmediğime adım kadar emindim. Pek umursamadan işime devam ettim.

"Mars'a dönmekten vazgeçtim. Tekrar buradayım. Yüzyüzeyken Konuşuruz konserineee İKİ BİLET ALDIMM. Akşam saat 19:00'da başlıyor konser"

Bir süre şarkı dinlemeye devam ettim. Şarkı dinlemeyi çok seviyordum ve Mars'ta hep eski şarkıları dinliyordum. VE EVET ESKİ ŞARKICILAR BURADA HALA YAŞIYORDU. Ahh Dünya'nın en sevdiğim özelliği buydu. Bu arada en sevdiğim grup Yüzyüzeyken Konuşuruz'un konseri vardı. Eva'nın da en sevdiği gruptu ve reddedemeyeceğini biliyordum. Elizabeth'ten izin alıp iki bilet almıştımbile. 

  * Yeni En İyi'den mesaj...

"GERÇEKTEN Mİİ??!!. Her zamanki buluşma yerimize gel hemen erkenden gidelimm."

Eva'nın doğum günü 1 hafta sonraydı ama bugünden kutlamıştım, çünkü o gün bunu yapabilecek zamanım olmayabilirdi.

Eva'ya çıkacak savaşı anlattım konserden önce, moralini hiç bozmuyordu bu yüzden onunla arkadaştım. Konser tam anlamıyla MÜKEMMELDİ. Hem Eva hem ben çok mutluyduk. Evlere döndük.

Elizabeth'e iyi geceler deyip hemen odama gittim. Duş aldıktan sonra pandalarımı giyip rahatladım. 

Acaba ne zaman olaylar patlak verecekti? Nasıl savaşacaktım? Gerçekten çok gergindim. Başarabileceğimi düşünmüyordum. Ama başaracaktım, zorundaydım... Tüm Dünya geleceği elimdeydi. Tüm bu olanlardan daha saçmaydı bu. Bunları düşünürken telefonumu şarja takıp derin bir uykuya daldım. 

DEVAM EDECEK...

Eveet gerçekten uzuun zaman sonra tekrar buradayım. Bir süredir, hatta uzun bir süredir yeni bölüm gelmiyordu. Tatilde düzenli olmasa da yazmaya çalışacağım. 

Bu bölümde şarkı yok. Diğer bölümdekileri de kaldırdım. Bilhassa kendi sevdiğiniz şarkı ile ve ya şarkısız kendi hayal gücünüze göre yaşatmanızı istedim Mia'yı. Çünkü zaten kitap okumak, kitabı yaşamak budur bence. Öte yandan uzun zaman sonra yeni bir bölüm yazmak zor oldu çünkü bazı karakterlerin adını, nereleri yazarken neler yaptığımı unutmuştum. Bir kusurum olduysa  özür dilerim.

Umuyorum ki okurken eğlenmişsinizdir.

Keyifli okumalar..