Sa Mata ng mga Tanga

Chapter 14 :)

~ May mga bagay na nangyayari nang hindi inaasahan. ~

Tanya's Pov

Sa paglipas ng panahon, may mga bagay akong narerealize. Mas lalo pa kaming napapalapit sa isat isa ni Rou. SI Zed naman, masaya na sya dahil alam nyang totoo na sya sa sarili nya. In other word, naglantad na sya.. At grabe, lumalyo talaga si Rou sa kanya, dahil allergi raw sya gay. Pinagsabihan ko na lang na just stay friends. Buti naman at nakumbinsi ko.

Kasalukuyan akong nasa playground ngayon. I just wanna feel the fresh air. May nakikita akong mga batang masayang naglalaro. Walang pinoproblema sa buhay. Happy lang. Napangiti na lang ako. May batang tumatakbo sa harap ko tas biglang nadapa..

" Ah! Waaaah! Mommy! " at uiyak na sya.. nilapitan ko sya.

" Baby, okay ka lang ba?" i asked. At nagkasugat sya sa tuhod

" Shakiiiiit..." sabay turo nya sa tuhod..

" Come here baby, Ate will cure it.." pinaupo ko sya, nilagyan ko ng band aid ung sugat nya..

" Booooo! " sabi ko then kiniss ung sugat nya.

" Tenchu Ate.." awww. Ang cute.

" Youre welcome, what's your name?"

" Abby po..."

" Aww. Abby, nasan mommy mo?"

" Ewan ko..." sabi then nag pout... How cute... *//*

" Ganun ba, come. Hanapin natin si  mommy mo.." 

" Shige Ate !" ang energetic na nya. Hinawakan ko sya sa palad at hinanap namin ung mommy nya..

" Anak! Baby! " sigaw ng isang babae at niyakap si Abby.

" Ah Miss. Nawawala sya kanina, kaya tinulungan ko lang syang hanapin ka.." i said. Baka kasi isipin neto, kidnapper ako eh. Hello? Sa ganda ko to? HAHA

" Okay lang. Salamat ha... Tara na baby.." sabi nya at kinuha si baby Abby

" Babye Ate Ganda! " sigaw ni Abby

" Bye Baby Abby!" ngumiti naman ako sa kanya.

Nakaalis na si baby Abby at ung mommy nya. Bumili ako ng ice cream. Syemper, cookies and cream. Humanap ako ng mauupuan. Nakakita ako ng bench kaya lumapit ako dun at umupo. Alone na alone naman ako neto. Busy kasi silang lima eh, kaya wala akong mayayang gumala.

Naubos ko na ung ice cream ko at may naramdaman akong umupo sa tabi ko.. 

" Makiki-upo ah?" sabi nya sabay ngumiti. Tumango lang ako sa kanya. She look pale. Ang putla ng balat nya. Ang tamlay nya. Tas payat pa. Mukha syang may sakit. Pero kahit ganun, litaw na litaw pa rin ang ganda nya..

" Are you sick? " I asked. pero ngumiti lang sya.

" May tanong ako, ok lang? "

" Oo naman.. Go ahead. "

" Ano ang gagawin mo pag nalaman mo na bilang na lang pala ang mga araw mo sa mundo? " ang lalim naman ng tanong nya. Halatang my pinagdadaanan eh. I dont wanna ruin the atmosphere. I look at her, mukhang seryoso nga sya..

" Gagawin ung mga bagay na hindi ko pa nagawa. Yung mga bagay na kinatatakutan ko. At syempre, mananatili ako sa tabi ng mga taong mahal ko. Ipaparamdam ko sa kanila kung gaano ko sila kamahal.." pagkasabi ko nun tumingin ako sa kanya.. Hala! Umiiyak na. Anong ginawa ko?

" Ay. Miss. Bat ka umiiyak? May nasabi ba ko?" natataranta ako dito. Bigla lang syang ngumiti at umiling..

" Wala.. Natutuwa lang ako sa mga sinabi mo. Lahat kasi yun, hindi pumasok sa isip ko na gawin eh.."