KAKAOLU SÜT {TAEGYU} 💙

ne yapacağım?

Saeji

Sejun'a yalan söylemeyi istememiştim aslında bir anda düşünmeden hareket etmiştim ve gereksiz panik yapmıştım. Changbin'i de mutsuz etmiştim. Bana Kırılmış mıdır?

"Changbin, daha yeniyiz ve ben hemen bizi öğrenmesini istemedim biraz da panik yaptım üzgünüm"

"Anlamıyorum saeji yanlış gelen ne?"

"Ben..."

"İlişkimiz senin için değersiz mi?"

"Hayır öyle değil"

Kendimi açıklayamıyordum ona haklıydı ve evet gerçekten de kırılmıştı.

"Öyle değil ise değer verdiğin için mi kimse bilmiyor?, Üstelik ben herkese söylemek isterken"

"Özür dilerim"

"Bence...

Ara vermeliyiz"

Ne yani bitirmek mi istiyordu?, Herkes bilirki o aralar asla kapanmazdı. Ama hayır ayrılmak isteseydi direkt söylerdi. Ya ayrılırsak?...

"Gerçekten bunu mu istiyorsun?"

"Ben... Buna ihtiyacımız var gibi üzgünüm."

Bunları dedikten sonra gitti. Gecenin karanlığı yeni çökerken oldukça sessiz bu sokakta yapayalnız kalmıştım. Kalbimde yalnız kalmıştı. Nereye gideceğimi bilemez haldeydim kötü hissediyordum. Oldukça kötü.

Zar zor geldiğim kapının önünde öylece bekliyordum. Sonra ilk birkaç dakika zili çalıp çalmama arasında kaldım. Hiçbir şey yapmak istemiyorum aslında ve şu sokaklardan birinde kalıp sabaha çıkamadan soğuktan donsam güzel olur muydu?

Bunu benim gibi yapmak isteyen başkaları var mıydı acaba?

Ve kapıyı çaldım ding dong yakışıklı arkadaşım kapıyı açtı. Ve belli ediyor muyum bilmiyorum ama gelirken biraz içmiş olabilirim, shhh içmedim kii

"Saeji? Bu halin ne?"

"Yakışıklı jeongin hoppp merhaba"

"ah gerçekten mi?, Gel buraya "

Bir kolumu omzuna atarak tek elini belime koymuştu. O şekilde beni eve sokup koltuklardan birine oturttu.

"Neden içtin?"

"Hck* hck" aaaa changbin ara vermek istedi. Jeongin ne yapacağım ben"

"Madem dertli olan içiyor, ben niye içmedim o zaman"

"Sen neden içesin ki?"

"Haena başkası ile sevgili oldu beni arkadaşı olarak görüyormuş. Hatta onun o çocukla çıkması için ona yardım bile ettim"

"Yardım etmeseydin keşke"

"O beni arkadaşı olarak görüyordu. Ve benim duygularımdan haberi yoktu ne yapmasaydım senden hoşlanıyorum o yüzden sana yardım edemem mi deseydim"

"Haaaağğ ne yapacağız jeongin hck*"

Beni kendine çekip başımı omzuna yasladı. Sarılarak sırtımı pat patladı. Aynı zamanda ufak bir kıkırtısını duymuştum.

"Asıl ben seninle ne yapacağım, çok mu üzüldün sen hm?"

"Hmhm"

Jeongin

Saeji gerçekten küçük bir çocuk gibiydi. Changbin ile olan durumu onu epey üzmüştü sanırım, bir anda çok konuşuyor sonra ağlamaya başlıyordu. 'ne yapacağım, ne yapacağım' diye sormasını unutmamak lazımdı. Changbin'in neden ara vermek istediğini de ağlayarak anlatmıştı. Ayılması için kahve yapmam gerekiyordu. Onu koltukta bırakıp mutfağa girdim. Kahveler hazır olunca elime aldığım kupalar ile geri dönmüştüm. Ama onun çoktan koltukta uyuya kaldığını gördüm. Koltuğa daha da yayılmış uykusunda mırıldanmıştı.